ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(1)

-მარტა მივდივარ მე-ბოლო ხმაზე მიყვირა ჩემა იდიოტმა ძმამ და ოთახის კარი გაიხურა. აუუ ამ დებილს სულ დაავიწყდა არდადაგები როა. ისევ შევიბრუნე ძილი. ალბათ 10 საათი იქნებოდა რომ ავდექი.. ყავა მოვიმზადე და მისაღებში დავბრუნდი. ტელევიზორი ჩავრთე რაღაც

გარიგებით ქორწილი (3)

ურთიერთობა რომელიც სიყვარულში გადაიზრდება.ნიშონბის მეორე დღეს ლიზა სკოლაში ჩვეულებრივ წავიდა.ჩაფიქრებული იჯდა მერხთან და ფანჯრიდან იყურებოდა. ანა:-ლიზზ,რა გჭირს?მეჩვენება თუ რაღაცას განიცდი?-ლიზა ფიქრებიდან გამოერკვა. ლიზა:-ეჰ,მეოგბარო ცხოვრება

მხსნელი 5

დაახლოები 2საათის ჩაძინებული ვიყავი ჭექა-ქუხილის ხმაზე რომ გამომეღვიძა და შეშინებული წამოვხტი. ფეხის ყრუ ტკივილი ვიგრძენი, თავიდან ვერ მივხვდი სად ვიყავი. თვალები მოვიფშვნიტე და ხმაური რომ შემომესმა ინსტიქტურად იქით გავიხედე._ანდრია? შენ ხარ? რატომ

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 9 დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

-ჰო ლუკა-ირონოულად თქვა და გვერდით მომიჯდა. აღარაფერი მიპასუხია. უბრალოს სახეზე მივაჩერდი. რამოდენიმე დღის გაუპარსავი წვერი. შავი თვალები მხოლოდ ზიზღს და სიძულვილს ანთხევდა გარემოში. თვალები კი ჩაწითლებული. თავი ტანზე მომდგარი მაიკა ეცვა გრძელი

ყველაფერი ან არაფერი(სრულად)

ისტორია არის გოგონაზე,რომელსაც ულტრათანემდროვე ტექნოლიოგიებმა ცხოვრება ფეხქვეშგამოაცალა,მაგრამ გადს დრო და ის კვლავ ცდილობს მიზნის პოვნას,კვლავ ეძებს ბედნეირებას...ვნახოთ,თუ შესძლებს ეს ოპტმიზმით აღსავსე თინეჯერი მიაღწიოს მიზანს და კვლავ იყოს

ზღაპრული რეალობა (21)

-შეხედე ჩემო პატარა,შენი მამიკო-ჩურჩულით უთხრა შვილს და სიხარულისგან გაუზარლებლად მოიკიდა მუცელზე ხელიი..უცებ ენით აუღწერელი ბედნიერება იგრძნო..პატარამ ფეხი მოარტყააა..პირველაად..სწორე მამიკოს სახის დანახვისაას..გაუზარლებლად გაეღიმა და მთელი სითბოთი

ქალიშვილი პროვინციიდან 1

ალექსანდრემ უნდა სცადოს ცხოვრების თავიდან დაწყება და ამის პირველი მიზეზი ისაა რომ ყველას დაანახოს თუ ვინააა ალექსანდრე ერისთავი. მიზნის მისაღწევად არაფერზე არ იხევს უკან... მისთვის ყოველი გზა მისაღებია.

ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (დასასრული)

იმ ყველაფრიდან რაც ბოლოს მოხდა, ერთმა თვემ ისე ჩაიარა თვალის დახამხამებაც კი ვერ მოვასწარი.. ნუ თვალის დახამხამება კი მოვასწარი მაგრამ დროს შეგრძნება დავკარგე... თუმცა ყველაფერი კარგად წავიდა, ვხვდებოდი რაღაც გულისიღრმეში ნამდვილად მაკლდა...მას

აკრძალული ხილი(5 ნაწილი)

უეცრად თოფის გასროლის ხმა გავიგე, შემდეგ კი ვიღაცის ყვირილი. არა... ეს უფრო ღრიალი იყო. ვიღაცა მთელს ხმაზე ღრიალებდა, თან არამარტო ერთი... მგონი რამდენიმეს ხმა ენაცვლებოდა ერთმანეთს, თუმცა ამას უკვე ვეღარც ვარჩევდი...

მაინც აგიფეთქებ ფიქრებს! (1)

მე ნათია ვარ ახვლედიანი 22 წლის და უკვე ყველაფერი მოვასწარი...სწავლა,ოჯახი,ქმარი,შვილი და უამრავი პრობლემა.ნიკას დავშორდი და ჩემ 4 წლის შვილთან უტასთან ერთად ცალკე ვცხოვრობ,ჩემების დაჟინებული თხოვნის მიუხედავად.მინდოდა მარტო მეცხოვრა ხოდა ასეც