ტყუილების ღმერთი (თავი IV)

ას ნაბიჯში როგორღაც ბრაზს ვთოკავ და სუნთქვას ვიმშვიდებ, როცა მხარში მიდგება და ჩემს ნაბიჯებს ფეხს უწყობს. ისე ვუყურებ, თითქოს მოჩვენება მომელანდოს. ნაბიჯს ვანელებ და ბოლოს ვჩერდები. ვერ ვხვდები კიდევ აქ როგორ არის ისე, თითქოს რამდენიმე წუთის წინ

სიყვარული გრძნობების გარეშე 9 თავი

თორნიკეს ტვინში სისხლი ჩაექცა როცა დაინახა სკოლიდან გამოსული დების წინ როგორ გააჩერა მისთვის უცნობმა ტიპმა მანქანა

ნაკრების გული (თავი 5)

- შენი კლასელი ბექა ვცემე და თქვენი ნაკრების სიამაყეს რომ არ შეეშალა ხელი, ახლა ცოცხალიც არ იქნებოდა.

მთვარის ქალღმერთი. (2)

სამარადისო, არც ლამაზი და მშვიდი ღამე აღმოჩნდა. ცა ამჯერად თეთრში გაწყობილი, ცისფერი კაბით შეიმოსა.

:))) 2

დროებით კი გადავინაცვლოთ ქალბატონი ნინას კაბინეტში და ლუკი თავის პირველ ლექციაზე დავტოვოთ რომელიც ქალბატონ ნინას უკვე გაეცდინა და მის თანაშემწეს სთხოვა გაგრძელება, ლექცია გაცნობით

მეორე (ნაწილი პირველი)

სავარძელში მჯდარ გოგონას მხრებზე ტვირთად დაწოლოდა ღალატის ლოდი. მთვარის შუქით განათებულ ოთახში სევდის ირონია იღვრებოდა ცრემლებად. სუნთქვა გაჭირვებულს ახლა ისღა დარჩენოდა ეცინა თავის გასაჭირზე. მდიდრულ ოთახში ღარიბი მხოლოდ ადამიანის გრძნობები იყო და

Love me tender (სრულად)

ამღვრეული თვალებით სათვალის ზემოდან მიყურებს. იქნებ, ჯერ კიდევ არ სჯერა, რომ სამწლიან ურთიერთობას, აი, ერთი შეხედვით, ასე მარტივად დავუსვი წერტილი და ისე, რომ მასთან არაფერი გამირკვევია, დამოუკიდებლად გადავხაზე ყველაფერი საერთო.

შეხვედრა წარსულთან (1 თავი)

ვუყურებ და მიღიმის, ღმერთო რა ლამაზია. საერთოდ არ შეცვლილა. ისევ ისეთია, ბავშვური და საყვარელი, შავი ბრიალა თვალებით, პატარა წითელი ტუჩებით, წაბლისფერი თმით და პაჭუა კნოპკა ცხვირით. მიყურებს და გულწრფელად მიღიმის პირველად ცხოვრებაში. მიღიმის და

#21 [ თავი XVII ]

ნეტავ ერთი წამით მაინც არ გაივლე გონებაში, რომ - რას იგრძნობს ჩემი და, როდესაც ჩამომხრჩვალს მნახავს? როდესაც მიხვდება, რომ აღარ ვარ? როდესაც მისი ცხოვრების მთავარი ადამიანი მას დატოვებს? ეგოისტი ხარ, რადგან არ ჩათვალე საჭიროდ, რომ გესაუბრა ჩემთან

სიყვარული გრძნობების გარეშე 8 თავი

ქეთი ზიზღით სავსე მზერით უყურებდა ცინიკურად მომღიმარ კაცს რომლის სახეზეც იმ წუთებში არავითარი გრძნობა და ემოცია არ იკითხებოდა