კარამელები (1)

ჯერ კიდევ ბნელოდა ის კი ისევ უჩუმრად მიაბიჯებდა გრძელ კოლიდორში, ფეხის წვერებზე რომ არავის გაეგო, თავს პატარა შეშინებული ბავშვივით აქეთ-იქით აცეცებდა , სულ იმის მოლოდინში იყო რომ ახლა რომელიღაც სტუდენტი კარს გამოაღებდა და გინებით აიკლებდა "

ჩემი ცისფერთვალება...(თავი 1)

უეცრად ჩვენი ყურადღება გიტარის ხმამ მიიქცია, ყველა აუზთან გავიდა რათქმაუნდა მე და ნიაც . გიტარაზე ძალიან სიმაპტიურიი ბიჭი უკრავდა ,,რომელსაც გაშტერებული უყურებდიი ,,ისეთი ემოციით უკრავდა ,,ნიას არ გამოპარვია ჩემი აღფრთოვანება და ხელი გამკრა რომ

ლურჯი მოგონებები (თავი პირველი)

ზურამ ძმის ნათქვამი დააიგნორა და კომპიუტერში გოგონას ძიებას შეუდგა. ვინაიდან რომ არც სახელი იცოდა სკოლის მიხედვით დაიწყო ძებნა. თორნიკე საწოლზე ჩამოჯდა ვითომ ინტერესით უყურებდა მის ფერშეცვლილ ძმას და ეღიმებოდა კიდეც მისი ძმის სულელურ ქცევებზე.

ბედნიერია გოგონა?! (1)

- არა, როგორმე უნდა გადარჩეს! - ყვიროდა იგი და ცრემლები ახრჩობდა. ეს ყვირილი ისეთი გამიყინავი იყო, არ შეიძლებოდა არ ატირებულიყავი. კაცი, რომელსაც არასდროს უტირია - ტიროდა. მთელს საავადმყოფოს მოეყარა თავი. ყველაზე ცუდად მოქმედებდა ასეთი ყვირილი. კაცი

ცხოვრების გემო (18)

ოთახში უგულავა შევიდა,გოგონებს რომ გადახედა მიხვდა,რომ მერი აშკარად გაბრზებული იყო,ნინჩო თბილად მოიკითხრა და დადიანს ანიშნა წამოდიო,ისიც გაბრაზებული სახით გავიდა ოთახიდან. -რა დაგემართა?-კითხა დათომ -ნეტა რა დამემართა?-ისტერიკული სიცილი

მე,შენ და არავინ სხვა!

მივდიოდი გაყინულ ტროტუარზე და ვფიქრობდი, უცებ ფეხი ამისრიალდა და წავიქეცი, ფეხი ოდნავ მეტკინა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე, წამოვდექი და გზა გავაგრძელე. ჯავახიშვილის მეორე კურსის სტუდენტი გახლავართ, მე ვფიქრობ რომ განსხვავებული ხასიათი მაქვს, ფიცხი

ორი დაქალის ისტორია 4

უნივერსიტეტში ერთი თავქარიანი ბიჭი გადმოვიდა რომელზეც გოგოები გიჯდებიან . თუმცა ჩვენ არცერთს გაგვიმახვილებია დიდიად ყურადღება , მაგრამ ვაღიარებ რომ საკმაოდ სიმპატიურია.გაშტერებული ვუყურებდი ბექას , ნეტა განახათ როგორი საყვარელი იყო და როგორი

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 14

დროთა განმავლობაში ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდა. ჩემთვის დილა უფრო გვიან იწყებოდა, ვარჯიშის ვალდებულება მომეხსნა, თუმცა გაკვეთილებს ვესწრებოდი და ფსიქოლოგთანაც მეტ დროს ვატარებდი, (მაგრამ ეს ჩემი სურვილით), მადონა ჩემზე განსაკუთრებით ზრუნავდა,

"გპირდები" - (19) - მეორე ნაწილი

ისევ ეს საზიზღარი დილა გათენდა. მიუხედავად იმისა რომ უკვე დიდი ხანი იყო მეღვიძა, სკოლაში წასვლა მაინც მეზარებოდა. ცოტა ხანი გაუნძრევლად ვიწექი და ვფიქრობდი თუ რას გავაკეთებდი დღეს სკოლაში. ბოლოს კი ძლივს-ძლივობით წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი,

ცხოვრების გემო (17)

ყველაფერი ისეთი მძიმე და ჩახლართული იყო არ შეეძლო რამე კარგზე ეფიქრა,ვერ ხვდებოდა ცხოვრება ასეთ სიურპრიზებს რატომ უწყობდა,ეს კიდევ რა იყო გული უარესის მოლოდინში შუაზე ეგლჯებოდა,თავის დარდსა და ტკივილს სასაფლაოზე მყოფ დედამისს უზიარებდა,მას ყველაზე