პროფესია ალფონსი (19)

ის დღეები ფრთაშესხმული დავდიოდი. სამსახურშიც მატყობდნენ, რომ ბედნიერების მეცხრე ცაზე ვიყავი და სახლშიც. ერთ მშევენიერ საღამოს კი, ბაბუა "გამოვიჭირე" ასე ვთქვათ და გუჯაზე ჩამოვუგდე გადაკვრით საუბარი.

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 3)

- ასე იცის სიყვარულმა... - ჩაეღიმა მართას. - ფიქრების ქარიშხალში გაგხვევს, ხან ზეცად აგიტაცებს, ხან კი მიწაზე დაგახეთქებს მტკივნეულად... და თუ დანარცხების შემდეგ, ისევ შეძლებს შენს ზეცად ატაცებას და მის მორევში სამუდამოდ ჩათრევას, მაშინ უნდა აჰყვე,

ნაკრების გული (თავი 2)

ტაბას ვენდობი, მაგრამ ეს ის ტაბა არაა, რომელმაც პირველი გოლი გაიტანა. სახე იმდენად წაშლილი აქვს, ზუსტად ვიცი, გონებაშიც სრული ქაოსი აქვს ახლა.

შემიყვარე... /5/

უნივერსიტეტის დაწყებიდან მალევე შევძელი ცხოვრების რიტმს გავყოლოდი. თორნიკე და მისი მეგობრები ციხეში, მე კი სახლიდან უნივერსიტეტში და უნივერსიტეტიდან სახლში. კვლავ გვერდით უსაყვარლესი მეგობრები.

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 2)

ის მომიახლოვდა, მის სუნთქვას ვგრძნობდი, მისი მწველი მზერა თითქოს მილიმეტრებში ზომავდა ჩემს სახეს, ისევ ჩაეღიმა. მე კი ვგრძნობდი, თუ კიდევ იქნებოდა ჩემს გვერდით, სუნთქვა შემეკვრებოდა, ვერ გავუძლებდი „რკინის ლედობის“ თამაშს. - ხომ, იცი თვალები

პროფესია ალფონსი (18)

ცოტა დავმშვიდდი ბაიასი და მისი მომავალი შვილის ამბები რომ გავიგე. ზორბას აღარ გავძალიანებულვარ, ლიდა ექიმის თხოვნას თუ ბრძანებას დავემორჩილე და მართლაც მოსაცდელში ჩავედი. ზორბაც უკან მომყვა ხმისამოუღებლად.

შემიყვარე... /4/

ბევრი არ მიყოყმანია, მანქანას კრუგი დავარტყი და მძღოლის გვერდითა ადგილი დავიკავე. -აბა როგორ მიდის საქმეები?-კომფორტულად მოვკალათდი სავარძელზე. -მეღადავები? შენ რამე მოწიე ანა?-ისეთი სერიოზული სახით მიყურებდა, ძლივს შევიკავე თავი იქვე არ

სიყვარული გრძნობების გარეშე 4 თავი

ახლად გაღვიძებული ირაკლი მოღუშული სახით მიაჩერდა ტირილისგან თვალებდასიებულ ცოლზს -მთელი ღამე ტირილში გაათენე?

სასრულეთი (თავი 42)

მდუმარედ გავიარეთ ვიწრო დერეფანი. გონებაში ამომიტივტივდა საიდის მუქარა და გაფრთხილება : „ქმედებას ყოველთვის აქვს ტოლი და საწინააღმდეგო უკუქმედება; სხვანაირად: ორი სხეულის ურთიერთქმედება ტოლია და მიმართულია ერთმანეთის საწინააღმდეგოდ“.

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 1)

კაბინეტში, რომ შევედი ფანჯარა გამოვაღე და ჰაერის ღრმა ჩასუნთქვა დავიწყე, რომ ცოტა გონება მოსულიერებულიყო და ცივ ჰაერს გარკვეული მოგონებები გაეყინა. ამ მედიტაციაში ვიყავი, როდესაც კარზე კაკუნი გაისმა. - ღიაა, - დავიძახე ისე, რომ არ მოვბრუნებულვარ.