ტკივილითა და სიმწრით ნაპოვნი (1)

დიახაც ცხვორება მშვენიერია თუ წამი შენთვისაც ბედნიერია, მაგრამ ყოველთვის ისე არხდება რომ ბედნიერები ვიყოთ. სკოლა დავამთავრე. ატესტატი, ბოლო ზარი , ბანკეტი და ასე შემდეგ. ყველაფერი კარგად იყო. ერთი ბიჭი გავიცანი, გიორგი. ძალიან სიმპატიური იყო, ყველა

Bad Boys. (თავი 10)

მთელი ღამის მანძილზე თვალ ყურს ვადევნებდი, ყველა მძიმე ამოსუნთქვაზე პანიკურ მდგომარეობაში ვვარდებოდი მაგრამ მაინც ბოლომდე ვცდილობდი მისთვის მიყენებული ზიანი ჩემითვე გამომესწორებინა.

პანდა(ნაწილი2)2

ორ დღეში ნატაშკას და დათოს ქორწილია, ასე რომ თბილისში ვბრუნდებით..... ჩემოდანი ჩავალაგე და მისაღებაში გავედი- ყველა მზად ხართ? -შეგვათვალიერა გეგიმ პასუხის ნიშნად კი მხოლოდ თავი დავუკარით და სახლიდან გავშპით. როგორც ყოველთვის მარგიანის მანქანაში

მაღლა მთაში, ანგელოზი დავინახე!(5)

საშინელებაა როცა იაზრებ,რომ შენს სიცოცხლეს არანაირი აზრი აღარ აქვს. საკუთარი თავი გძულს და ერთადერთი რისთვისაც ცოცხლობ ის არის, რომ დაიტანჯო და თითქოს ამით გადაუხადო საკუთარ თავს სამაგიერო.მაგრამ რა შუაშია აქ ელენა?!

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 14

ბუნება მთელი თავისი ძალით უტევდა ჯადოქრულ სამყაროს. ისე გამეტებით წვიმდა გეგონებოდა საცაა ცა ჩამოიქცევაო. ხის ტოტები უხეშად ეხეთქებოდნე ფანჯრის მინებს. მათი ყოველი მსგასი ქმედება შიშის ზარს მცემდა. ეს ღამე ალბათ ყველაზე საშინელი იყო ჩემთვის...

ჩემი აკო (2)

ილით ვიღაცის შეხებამ გამაღვიძა, ნელა გავახილე თვალები და კითხვის ნიშნის თვალებით შევხედე - იცი რომელი სათიაა? - არა და რომელი ?

მეტყვი წადიო, მეც წავალ... (თავი პირველი)

უკვე 4წელი გავიდა.... ვხედავ როგორ იტანჯება ჩემი სიყვარულით... უი, სულ დამავიწყდა, ჰომ, მე ანასტასია თოფურია ვარ, ირაკლი აბესაძის 4წლის ოცნება. ალბათ გაინტერესებთ ვინაა ირაკლი აბესაძე?!

პირადი მცველი [11]

ახლა თბილისში,დღის 12 საათზე,წვიმაში,მეტროს წინ მდგარი დვალი ისეთ გრძნობას გრძნობდა იშვიათად რომ ეწვევა ხოლმე ადამიანს,თუმცა არსებობენ ისეთები რომელთათვისაც ეს გრძნობა მუდმივი და ცხოვრებისეულია,ძალიან მეცოდებიან ასეთი ადამიანები,შეიძლება

ვამპირის ირონია 12

გოგონა ისევ საწოლზე მოკუნტული იწვა.უკვე მზის სხვიები შემოდიოდა მის ფანჯრაში და იუწყებოდნენ ახალ დღეს. ანნას გამოეღვიძა, ნამტირალევი თვალები მოისრისა და თავი მძიმედ წამოსწია.რაღაც ხმაური მოესმა გვერდითა ოთახიდან ამიტომ ფეხზე წამოდგა ამბის

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [13]

თვალებს ნელა ვახელ. სახეზე მზის სხივები ურცხვად დათარეშობდნენ ჩემს სხეულზე. გამახსენდა უტას თბილი მკლავები და გვერდით გადავბრუნდი. გულში რაღაც ჩამწყდა, როდესაც ცარიელი დამხვდა. ოთახს თვალი მოვავლე. ჩემსაში ვიყავი. ფეხზე წამოვხტი და დაკუჭული