ნაბიჯები დათვლილია (3)

მე აღარ მინდოდა ამაზე საუბარი, არ მინდოდა ჩხუბი მოგვსლოდა მე და დათოს. ამიტომ უფრო მეტად ჩავეხუტე,დედას რაც შეეხება ვიცოდი თვითონ მაინც მეტყოდა უველაფერს როცა დრო იქნებოდა... ახლა კი მარტო დავრაჩი,მაგრამ ამაზე არც ვფიქრობდი.. ჯერ მეექვსე თვეში

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 5

ახალი პერსონაჟი რომელიც დიდი როლის სათამაშოდ შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში მიშო იყო....მან ჩემი მომავალი შეცვალა და ყველაფერი ამოაყირავა...მისი გაცნობიდან დაიწყო ყველაფერი,ისტორია რომელიც ჩემს არსებობას უფრო ეძღვნება ვიდრე ცხოვრებას..........იმ საღამოს

როცა ღამდება...

მაგრამ მას ისე ძლიერ უნდოდა ადამიანობა, რომ სხვას ვერ გააუბედურებდა, მასაც ვერ დაუნგრევდა ცხოვრებას და ვამპირად ვერ აქცევდა. მეჯლისიდან წასვლა უნდოდა. მისთვის ადამიანები აგარ არსებობდნენ; ეს ბრბო იყო, სისხლის ჭურჭელი, სადაც სისხლს თბილად

სულს მოგცემ - 7

ოთახში იყო და ჩემოდანს ალაგაბედა ... ისე იყო გაბრაზებული მთელი გარდერობი და ნივთები ჩემოდნებში ჩატენა და კართან მიაგორიალა ... კარში აყუდებული ერთმანეთზე ჩახუტებული მშობლებისთვის თვალიც არ მოუკრავს ... რომლებიც გაოცებულები ადევნებდნენ შვილის

ქორწილების ორგანიზატორი 12

-აუ დაიძინე რა გასწორდი, დილით დავილაპარაკოთ მაგაზე.- ახლა ამისთვის უროც რო მერტყა თავში ვერაფერს გაიგებდა. ამჯერად კიდე ისე ემატებოდა რომ გამაღვიძა, უარესდა შეფხუკუნდი და გვერდით გავიწიე , ისიც მოიწია და ხელები მომხვია, ამ სიცხეში კიდე ეს, თვალები

ცხოვრების გემო (11)

დილით ყველაზე ადრე მერი წამოხტა საწოლიდან,საშინლად აფორიაქებდა მის გვერდში მწოლიარე უგულავა,აშკარა იყო,რომ მისი სიახლოვე სულსა და გულს უფორიაქებდა.დათო ხომ ყოველთვის უტაქტო,უზრდელი და ფსიქოპატი იყო,ახლა რა შეიცვალა?ფაქტია რომ რაღაც აშკარად

განსხვავებულები 2

რა? ეს ვინ არის? როგორ გაბედა? ეს არ უნდა შერჩეს! ვუთხარი ჩემ თავს და  იმ წამსვე ტელეფონი ამოვიღე. დიტოს დავურეკე: -დიტო მიშვ...-სიტყვის დასრულებაც ვერ მოვასწარი ისე ჩემი ტელეფონი ამ არანორმალურს გარეთ გაესროლა.ესღა მაკლდა რა! ჩემი "აიფონი ". 

ოცნებებში მუდამ მეყვარები

მე ენდი ვარ,16 წლის, ვარ მოხევე და აქვე ვიზრდები ჩემს საყვარელ რაიონში ყაზბეგში,ბებიასთან თინისთან და ბაბუასთან ლუკასთან,მამა 3წლის წინ ავტო ავარიით დამეღუპა, დედაჩემი (სოფი) კი თბილისში მუშაობს,თითქმის ყოველ შაბათ-კვირას დედასთან ვარ ან ის ჩამოდის

გარიგება ეშმაკთან (თავი 10)

დემონის ბინის დასუფტავება მართლაც რომ დამღლელი იყო , ყველაფერი აქეთ იქით იყო მოყრილი , ბინძური საცვლები , რამდენიმე ქალის საცვალი აქ აშკარად ორგიებს აწყობდა ... მე კიდევ მის არეულ და ღორივით დასვრილ ბინას ასუფთავებს ტვითონ კი გულაობს ... იმდენად

მეცამეტე თვე (5)

ბიჭმაც გოგონა ჩაძინებული რომ დაიგულა ღრმად ამოიხვნეშა. კიდევ ერთხელ აკოცა შუბლზე და მისი ოთახი დატოვა. მისაღებში ჯემალი დაინახა და ბრაზბმორეულმა მაშინვე მოაცილა მზერა, პირდაპირ გასასვლელისკენ აიღო გეზი.