მკვლელები

-სად იყურები არ მესმის,იმ შუქმოფენილ ლანდებში ნუთუ რამეს ხედავ... შენს საქმეს შეასრულებ და მორჩა დანარჩენს მე მივხედავ.. შენ მთავარია მოინდომო და ყველაფერს კარგად მოახერხებ... -მე მზად ვარ! ვინ გიტხრა , რომ რამის მეშინია ? ჩემი მომავალიც იმ

ემა (თავი 5)

იმ საზარელი ამბის მერე თამამად შემიძლია ვთქვა, რომჩემი ცხოვრება ჯოჯოხეთზე უარესი გახდა! საათობით ვიდექი ცხელი წყლის ქვეშ და ვცდილობდი ჩამომებანა ეს ჭუჭყი მაგრამ ამაოდ,ღამით თითქმის არ მეძინა,თვალებს დავხუჭავდი თუ არა მუდამ ის მოძალადეები

კალათბურთელის გოგო ხარ!(9-დასასრული)

გრძნობდა ბედნიერებას,აი იმ ბედნიერებას ამდენი ხანი რომ ეძებდა და შემდეგ პოვნისთანავე დაიწყო მისი მოპოვება, თითქოს ეშინოდა ამხელა განძი არ დაეკარგა, რომელიც ახლა ანიკას სახით მასთან იყო და სამუდამოდ დაპატრონებოდა მას.რა ლამაზია ერთი ჩვეულებრივი დღეც

ომგამოვლილები (თავი 8)

ზღვარს გადასცდა მისი შვილი, ეხლა წესით მასზე უარი უნდა ეთქვა, გაერიყა, დაევიწყებინა და ბედის ანაბარა უნდა დაეტოვებინა, მაგრამ ყოველი წამი, ყოველი ფიქრი მას ეკუთვნოდა. ტყავის სავარძელში ჩაესვნა, მუხის ანტიკვარულ მაგიდაზე ათასობით საბუთი ეწყო

სიყვარული აქა,იქა

იცის რო ჩამოვედი,არ დამირეკა არადა როგორ მელოდებოდა?.. -ანააა! ამას ვის ვხედავ...იყო ერთი ამბავი,მაგრამ რაღაცნაირად...კარგი ალბათ არ ცალია...მაგრამ ამ ზაფხულში?აა, ხომ მითხრა დიდოსტატს ვკითხულობო..ალბათ წიგნმა ჩაითრია..აგხვდეო?არ

ნიკუშა ყიფიანი

ონკოლოგიურში, კალიდორში მიდიოდა ნია. კარზე დააკაკუნა და თავი ღიმილით შეყო. ლიზა ისეთი გახარებული იყო მისი მოსვლით რომ სიცილით შემოკრა ტაში. -ნია მოვიდაა ნია მის ლოგინტან მივიდა და მაგრად ჩაეხუტა. - ნახე მე შენ რა მოგიტანეე ნიამ პატარა დათუნია

ალექსანდრეს ალექსანდრა შეუყვარდა (თავი V)

გაღვიძებისთანავე შხაპი მივიღე, მერე ვისაუზმე და რამდენადაც შემეძლო, იმდენად ლამაზად ჩავიცვი, რადგან სანდროს უნდა შევხვედროდი. ტრაბახში ნუ ჩამითვლით, მაგრამ ბავშვობიდან ლამაზი ვიყავი. ყოველთვის ვიღაც იტანჯებოდა ჩემი სიყვარულით, ვიღაცას უყვარდა

"ვარსკვლავ ბიჭუნა" {5}

25 წლის ხარ და ჯერაც ვერ გრძნობ შენს მთავარ დანიშნულებას და მიზანს. 25 წლის ხარ და დღემდე გაურკვეველია შენი მომავალი,25 წლის ხარ და დედა უკვე ცუდადაა,მის გარდაუვალ სიკვდილთან შეგუება გიწევს. 25 წლის ხარ და პირადი ცხოვრება საერთოდ არ გაქვს,25 წლის

შენი ჩახუტება უკვე თემაა (4 თავი)

ტელეფონი არ ჩერდებოდა ბოლოს ხმა გაუთიშა ლიზამ მაგრამ ეკრანი არ ქვრებოდა მერე ესემესი მოუვიდა " ლიზა კორპუსთან ვარ" ლიზას წაკითხვისას გული ჩასწყდა ანდრეას ლიზუ აღარ იყო ეტკინა ... აქამდე არ დაფასებული დააფასა როცა იგრძნო ანდრეა სიყვარულს რომ სხვასაც

ელიტარული უბანი (2)

მალევე აჭორავდა უბნის "მდიდარი" ხალხი. შეიძლება გასაკვირიც კი იყო რომ ღარიბი ოჯახი ელიტარულ უბანში გადმოსახლდა. მითუმეტეს მდიდრებისთვის ეგ ხომ სენსაცია იქნებოდა!? იმ უბანში ლევანიკოს ტოლი ბიჭებიც ცხოვრობდნენ მაგრამ ძალიან მდიდრები. ამასთან ერთად