შემიყვარდი სულელო(ოცდამეცხრამეტე თავი)

-ნუ მაბრაზებ დაისჯები(ვაკო) -რამე მითხარი?(მე)სიცილით ვუთხარი -მაჭამე(ვაკო) -არა(მე) -არაა?(ვაკო)ეშმაკუარდ შემომხედა -არა(მე)მეც გავუცინე -ხოდა გაიქეცი(ვაკო)სიცილით მითხარ უცებ ვერ მოვწვი რა მითხარ მაგრამ როცა სიცილით წამოხტა ფეხზე მეც სიცილით

მგონი ვიპოვე...

მე ჩაგიყვან გავაჯავრე და დავდექი დებილივიტ ვერაფერს ვხედავდი და სად წავიდოდი აბა უცებ წელზე რაღაც თოკები დამამაგრა და ვგრძნობდი,რომ 14 სართულიდან დაბლა ვეშვებოდით ეს სრული სიგიჟე იყო კიდევ კარგი სახვევი მეკეთა და ვერაფერს ვხედავდი, თორემ ალბათ გულიც

მენატრებოდი

მე ბარბარე ვარ ,22 წლის.ვცხოვრობ ქუთაისში .დიდი ოჯახი მაქვს.მამასთან და დედასთან ერთად ვცხოვრობ.მამას კახა ქვია და 25 წლისაა.ის ბიზნესმენია და საკუთარი ფერმა აქვს.დედა ულამაზესი მყავს ხათუნა 40 წლისაა.კიდევ 3 და მყავს,ჩემს შემდეგ ნიაა,მერე ნინო,და

მეცამეტე თვე (7)

აშკარელი როგორ ფორმაშიც დატოვა, ისეთ პოზაში იდგა, გეგონებოდათ ქანდაკებად იქცაო. გოგონას რომ შეხედა მის წინ უხერხულად აწურულს, მაშინ დარწმუნდა რომ მისი ცხოვრება არაფერი ყოფილა ანაბელამდე.

ვატო არაბული (8-9 თავი)

-საღამოს გადმოდით თქვენ მეგობრებთან ერთად უკეთ გავიცნობთ (ჩაიცინა მიშომ და გზა გაარძელა) -აუცილებლად ! (ჩაიცინა კესოს უბიძგა სახლში შესულიყო) -ვატო მე.. (ამოიფრუტუნა კესომ) -ხო შენ! გასაგებია გასერინება მოგინდა თან ისე რომ არავის არ უთხარი დაადე

პანდა(დასასრული)

ჭორაობაში ვიყავით გართულები და ბოლო ხმაზე ვკისკისებდით მარგიანი რომ შემოგვიერთდა ზედმეტად დასტოინი სახით. - ზდაროვა (ერთი საწყალი ზდაროვა ისე მოგვიგდო არც კი შემოუხედავს ჩვენთვის)- ვა ახლი ბიჭი?

მეტი ვიდრე სიყვარული 6

*მინდა გაიხსნა სანდრა*გავიხსნაა?!რას გულისხმობს?-პიჯაკს სულელო,რას გულისხმობს და უნდა რომ მასთან გაიხსნა და, გულახდილი იყო,როგორც ჩემთან გაქვს დიდი გული და ენა უნდა რომ მასთანაც ასე იყო.დამცინის ჩემი ქვეცნობიერი აშკარად დამცინის... -სანდრა უკვე

იჩქარე!თორემ ბედნიერი დრო წამივით ჩაგიქროლებს...

გავუიმე და მანქანისკენ წავედი, მანქანაში ჩავჯექი და იქაურობას წამში მოვწყდი, მანქანის მართვა კარგად ვიცი და ძალიან მიყვარს. რამოდენიმე ხანში მანქანა გავაჩერე და ეხლა ფეხით გავუყევი ბათუმისი ქუჩებს, ბევრი ვისეირნე, და ეხლა ჩემს სამსახურს ჩავუარე

და მაინც...(7)დასასრული

ვგრძნობდი,რომ ნელ-ნელა ალექსის პატიებას შვეძლებდი.ძალიან მიხაროდა.აღარ მინდოდა ტკივილით ცხოვრება და არც ის მინდოდა ალექსი დამეტანჯა.ვხედავდი როგორ ნანობდა თავის საქციელს.თან ნიკუშაც მეცოდებოდა,ძალიან უყვარდა მამამისი.გუშინ კონსულტაციაზე

განსხვავებულები 3

"ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე" ამას კიდევ ერთხელ მივხვდი და რატომ? ვიღაც იდიოტმა (სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით) გამიტაცა! რაც არ უნდა გასაკვირად ჩანდეს ოცდამეორე საუკუნეში 《როგორ》პასუხს მიიღებთ ჩვეულებრივად.