ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"(4)

რამოდენიმე დღე გავატარეთ წყნეთში ბავშვებიც შემოგვიაერთდნენ , ყველა ცდილობდა თავი მარტო არ მმეგრძნო , სულ მამხიარუულებდნენ , დიდ სიყვარულს ვგრძნობდი მათგან .. განსაკუთრრებით კი ნიკასგან , არცერთი წამით არ დავუტოვებივარ მარტო , ვვგრზძნობდი , როგორ

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ! 9

თვალები ფრთხილად გავახილე და ირგვლივ მიმოვიხედე. საწოლში ვიწექი,თავი ბინტით მქონდა შეხვეული და ხელზეც რაღაც მალამო მესვა. საშინელი სუნი ასდიოდა. კინაღამ გული ამერია. თავი წამოვწიე, მაგრამ თავბრუ დამეხვა და უკანვე დავდე. ოთახში იოანე შემოვიდა.

სარა! (2)

მაშინაც გაბრაზდი მონატრებულ გეგას კარგად რომ ვერ ეხვეოდი სახლში გაიქეცი დედაშენის მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელები ჩაიცვი რომელიც საგრძნობლად დიდი გქონდა და ძლივს დააბოტებდი უცებ ისევ ეზოში გავარდი სადაც გეგა გელოდებოდა რომ დაგინახა გაოგნებულიი იყო ვერ

გაურკვეველი ქორწინება (7 თავი)

-მე კითხვა გაგიშიფრე,-დაუყვირა დადამაც და მის ხელებს დაეჯაჯგურა,- ან ელენასთან ყოფნა, ან მასთან დაშორება, თანაც სამუდამოდ!!!

ძველი ბიჭის გახდები 2

სკოლა მოურჩა, ისეთი ბედნიერი დადის ქვეყანა თავისი გონია.გადაწყვიტეს სკოლის დამთავრება აღებიშნათ, ერთ რესტორანში მიდიან. ლამაზად გამოიპრაჭნენ გოგოები და წავიდნენ,სულ შენთხვევით" აღმოჩნდა, რომ ამავე როესტორანში ქეიფობდნენ ზაზა და მისი ძმაკაცები.

კომა - მიზანი

-რაიმე დაკარგე?- გავიგე ჩურჩული და შიშისაგან შევხტი. იმდენად გავერთე ბიჭის თვალთვალში, რომ ნიკა საერთოდ დამავიწყდა, ახლა კი ის ჩემს წინ იდგა და დამცინავად მიყურებდა. -დამლაგებელს ვეძებ,- ვუთხარი ფრთხილად. -ნაცნობი სახე გაქვს, ადრე არ შევხვედრილვართ

მე გაფრენა ვიცი მხოლოდ შენთვის

ჩვენ შემთხვევით არ ვირჩევთ ერთმანეთს...ვხვდებით მხოლოდ მათ,ვინც უკვე არსებობს ჩვენს ქვეცნობიერში.ზიგჯერ შენ უნდა თქვა უარი ადამიანზე იმიტომ არა რომ შენთვის სულერთია...არამედ იმიტომ რომ ესეა საჭირო. ჩანაცვლება ადამიანების კი სისულელეა,არცერთი

შენი ჩახუტება უკვე თემაა (დასასრული)

საღამოს ვახშმის შემდეგ სუფრა გოგოებმა ავალაგეთ - აუ ისე დაინახე ეს რო ცხენიდან ჩამოვიდა ზურიკომ მაშინ შეკრა წარბები ეხლაც არ გაუხსნია - მოეწონე ლიზუნა ჩვენს მთიელს - არა რა მოვეწონე კარგით რა სისულელეა - ა დედამთილიც მოდის- გოგოება სამზარეულოში

შემიყვარდი სულელო (ოცდამეთოთხმეტე თავი)

-გამიშვი რა თავი დამანებე(მე)ისევ ტირილი დავიწყე -ვერ გაგანებებ ვერ გაგიშვებ(მათე) -მეზეზღები(მე)ვუყვირე დაოთახიდან გამოვიქეცი.მათე დამედევნა და კიბეებზე დამიჭირა.ვყვიროდი ვწიოდი როცა ვიღაცამ შEმოსასვლელის კარი შემონაგრია.მათე აშკარად არ ელოდა და

ბატონი იისფერი ვარდებით

-არა არ ვარგა -დამიყვირა მასწავლებელმა.-მსახიობობა თუ გინდა უნდა იშრომო.უნდა შეიგრძნო პერსონაჟი.შენ ვიღაცის გამოგონილი პერსონაჯი კი არ უნდა ითამაშო ის პერსონაჟი უნდა გახდე და შენი თავი განასახიოერო.-იმხელა ხმაზე მიყვიროდა შისისგან ლამის გული