მე,შენ და წვიმა..(1)

მარტის მზე ხომ გაგიგიათ? ისიც ხომ იცით რა ამინდებია ამ თვეს.. 2 მარტი იყო,დილას მზე იყო,შუა დღეს გაწვიმდა.. წვიმა ძალიან მიყვარს,მაგრამ ასე უადგილოდ არაა. მშვიდად მივყვებოდი ჭავჭავაძეს. მირბოდნენ,თავს აფარებდნენ შენობებს და გაჩერებებს.. მე

შემიყვარდი სულელო(მეთერთმეტე თავი)

-დედა ვაკო უბრალოდ მეგობარია და აღარ მინდა ამაზე ლაპარაკი. სამზარეულოდან გავედი და მაგიდასთან დავჯექი.ვაკო ჩემს პირდაპირ იჯდა და კმაყოფილი სახით მიყურებდა.როგორ ჩანს კარგად გაიცნეს ამ სამეულმა ერთმანეთი და მამაჩემსაც ძალიან მოეწონა ვაკო.ვაკომ და

მე-10 კლასელი

გამარჯობათ, მე მარიამი ვარ 16 წლის წელს გავხდი მეათე კლასელი ერთი ჩვეულებრივი გოგო თუ ასე ითქმის, ვსწავლობ კარგად მყავს გიჟი დაქალები და მეთვითონაც წავუგიჟებ ხოლმე.გამარჯობათ, მე მარიამი ვარ 16 წლის წელს გავხდი მეათე კლასელი ერთი ჩვეულებრივი გოგო თუ

ფარულავა (დასასრული)

ხანდახან როცა ტკივილი საზღვრებს სცდება, შენში არსებული იმუნიტეტი იწყებს ბრძოლას, ბრძოლა გრძელდება, 1,2,3..... მეტი თვე, ზოგჯერ წელიც, საბოლოოდ ტკივილი მარცხდება, თავიდან უკან იწყებს დახევას მერე თითქმის ქრება, თითქმის..

ერთად (4)

იმის მიუხედავად რომ, ღამე არაჩვეულებრივად მეძინა, დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა, აზრზე მოსვლაც ვერ მოვასწარი ისე შემოვარდა ვიღაც ჩემს ოთახში, თვალები სწრაფად გავახილე და თიკოს წარბაწეულმა შევხედე. -დაკაკუნების შესახებ გსმენია რამე?

ქაოსური გრძნობები (5)

-ცოტნესთან ვიყავი-პირდაპირ უთხრა ელენემ ნანოს,რომელიც მის ოთახში იჯდა და ელენეს ელოდებოდა -მერე?-სულმოუთქმელად ელოდა ნანო ელენეს -სიმართლე ვუთხარი და მორჩა.გაგიჟდა.გადაირია. ესეთი რამ როგორ მომატყუეო. მოკლედ,ძალიან გაცოფდა -თქვენზე რა ილაპარაკეთ?

მიზანი არსებობისთვის ! (2 თავი)

სიბნელეში ოდნავ განათებულ ქუჩას უყურებდა და ელენეს რიტმული სუნთქვა სასიამოვნოდ ჩაესმოდა უფრო მეტად აღელვებულს. უკვე თენდებოდა წასვლა რომ მოუნდა, მანამდე გოგონას პირდაპირ ჩამოჯდა მაგიდაზე და მისი გამოსახულება კარგად შეისწავლა. თეთრი სიფრიფანა ხელები,

ძვირფასი განძი [11]

დილა კიდევ უფრო ბედნიერი აღმოჩნდა, ვიდრე იქამდე. თავის მკლავებში მოქცეულ ქალს ღიმილით დასჩერებოდა და დროდადრო ნაზად ეხებოდა მოშიშვლებულ მხარზე. დინას კი კვლავ უშფოთველად ეძინა, მობუსხული ტუჩები, ბალიშზე უწესრიგოდ მიფენილი კულულები ღიმილს გვრიდა

"უსასრულობავ,ჩამკიდე ხელი!" (1)

სექტემბრის 4-ია,წვიმს...ახლა ის მომენტია როდესაც მუსიკას ჩართავ და სამყაროს გამორთავ...ეს უბრალო ყურთსასმენები, იმდენ ნიშნავს ჩემთვის, მომწონს ეს ყველაფერი, უაზროდ ხეტიალი, წვიმაში,უსასრულოდ! სამწუხაროა რომ ეს ყველაფერი უსასროლოდ ვერ

ჩემი მწვანეთვალება (12)

ვერ ვიტყვი რომ მშვენივრად მეძინა,თუმცა მაინც კარგად... შაბათია მე კიდე ძილი მინდოდა, მაგრამ სულ დამავიწყდა ანა და ნიკა.. დილით ანას ტირილი მაღვიძებს.. -რა იყო ანა რატო ტირი? (მე) -შაბა...შაბა აქ ალაა და სენც მომატყუე ლოცა მითალი წაგიკვანო.. (ანა)