მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი VI)

- ჰო, ჩვენ ვართ, - სწრაფად უპასუხა ჯორჯმა. - აუ, რა ცუდ დროს მოვსულვარ, - დაიკნავლა ფრედმა. - დანარჩენები როგორ არიან? - წაუყრუა ლოყებაწითლებულმა სემმა და თმები გაისწორა. - კარგად, თქვენ გეძებდით. შეშინებულები "ბუნაგში" დაბრუნდნენ, მაგრამ ოცნებებით

სამეფო კარზე [4]

საღამოს ათი საათია, გაბელია ბაღში, საქანელაზე ზის და გულუბრყვილო მზერით ათვალიერებს გარემოს. უკვე მეორედ იწვნია მარცხი. როგორ ვერ იტანს ასეთ სიტუაციებს, არადა რა მრავლად აქვს.

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) 2

-ჰო მარა ჯერ კიდე მიყვარდა რო დავშორდი, ნუ ისე აღარ როგორც ადრე მარა მაინც, თან მივეჩვიე, არ ვიმჩნევდი მაგრამ მიჭირდა მასთან განშორება ვცდილობდი არ მეფიქრა, როგორც იქნა დავივიწყე აღარ მხვდებოდა ახლა კიდევ იმასთან შემხვდა.- თან ხელი ავიქნიე თითქოს იქ

მდიდარი მოსამსახურე [7]

მალევე მოიწესრიგა თავი და კიბეებზე ,დაეშვა თმა ისევ სველი აქვს და ზომბივით დაიარება ,ცდილობს ცივი თმა არ მიიკაროს არა ხომ შეეძლო ფენი ჩაერთო და გაეშრო, მაგრამ არა. რომ გაიხსენა ფენის ხმა, მაგას ისევ სველი თავი ჯობიაო და ბავშვებისკენ დაიძრა. ხალხს

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეერთე თავი)

დილით მშვენივრადმეძინა სანამ ვიღაცამ ლოყაზე არ მაკოცა -გაიღვიძე პატარავვ.."არ არსებობს ნუთუ ეს ვაკოა"გავიფიქრე და თვალები გავახილე.თავი ვაკოს მკერდზე მედო და მასაც ცალი ხელით გულზე ვყავდი მიკრული ცალით კი თმაზე მეფერებოდა. -ჩემმა მძინარამ

ბავშვობიდან დანგრეული ცხოვრება-ანუ გავხდი მეძავი (თავი 1)

ეს ამბავი 3 წლის წინ დაიწყო ანუ როდესაც მე-5 კლასსში ვიყავით, მასწავლებლის შეცვლასთან ერთად შეიცვალნენ ბავშვებიც, მეც შევიცვალე, ჩაკეტილი ბავშვი გავხდი, ასევთქვათ როკის მოსმენა დავიწყე და ჩემი სტიქია მქონდა სხვა არავინ მაინტერესებდა, მაგრამ ამ

გრძნობები შიშის გარეშე (12)

იმ დღეს მოვლენები არც თუ ისე კარგად განვითარდა,მამას მცირე ნაკაწრი ჰქონდა მხარზე, ერეკლე კი მძიმედ იყო დაშავებული, მისი ნახვის სურვილი საერთოდ არ გამჩენია, უკეთესიც იქნებოდა თუ აღარასდროს ვნახავდი.

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(ერთი ნაბიჯია)(თავი მეხუთე)

"დებილი,იდიოტი როგორ მძულს"თავისთვის ბუტბუტებდა და თან ტანისამოს იხდიდა..ცხელმა წყალმა ერთიანად მოადუნა და განტვირთა...ამის მერე კი ძალა გამოცლილი მიესვენა საწოლზე და საყვარელი წიგნის კითხცას შეუდგა ,თქვენ გგონიათ რაჯე ესმოდა?!..არა..ადრე მისი

უგულო და ბაბნიკი #1

...ღმერთო...სად ხარ?...სად?...რატომ მე რა დავაშავე ასეთი?...მითხარი...ჯანდაბაააა...გოგონა წვიმის ქვეშ იდგა და განწირული ყვიროდა...დაეცა და მიწას დაუწყო მუშტების რტყმევა...დაღლილი სველ, ტალახიან ასფალტზე გაწვა და ცას ახედა..

პროვინციელი (1)

-არ მინდა დედა მე აქაც მშვენივრად ვარ - გაცხარებული ვიქნევდი ხელებს და ვცდილობდი როგორმე დამერწმუნებინა დედაჩემი იმ აზრში რომ სულაც არ მინდოდა მის ახალ ქმართან და შვილიკოსთან გადასვლა -მისმინე მე ამას შენთვის ვაკეთებ მინდა კარგი მომავალი გქონდეს და