ვატო ბურდული (1 თავი )
-გოგო არაბული დაბრუნდაო და მართალია ? (თაკო) -აზრზე არ ვარ გოგო (ელენე ) -არაბული თუ ჩამოვიდა დევდარიანიც ჩამოვიდოდა მაგრამ მგონი დევდარიანი 1 კვირის წინ ჩამოვიდა და არაბული დღეს (თაკო) -ახლა ისევ აირება ყველაფერი ხომ ? (კესო)წარსულის სიყვარული (ნაწილი 7)
დილით საშინელმა ხმაურმა გამაღვიძა,,ტასოს გადავხედე რომელსაც სასაცილოდ ეძინა ჩემს მუცელზე,,ფრთხილად გადავიყვანე და კარის გასაღებათ წამოვდექიძვირფასი განძი [სრულად;+თავი 16(დასასრული)]
დილა კიდევ უფრო თბილი იყო, ცხვირზე კოცნით გააღვიძა ზარანდიამ დინა და ღიმილით შეეგება. საოცარ ბედნიერებას გრძნობს. ეს კულულა გოგო ისე უეცრად შემოიჭრა მის ცხოვრებაში. უფრო სწორი იქნება რომ ვთქვათ, თვითონ შეიჭრა ამ გოგოს ცხოვრებაში.მდიდარი მოსამსახურე [4]
მხოლოდ ეს თქვა ქალდანმა სწრაფად აკოცა შეფაკლულ ლოყაზე ჰოფმანს და იქაურობას გაეცალა, გაკვირვებულმა მიიდო ხელი ნაკოცნ ადგილას ალისიამ და იმხელა ბედნიერება და სიხარული იგრძნო თვითონაც გაუკვირდა, არავითარი ტკივილი მისი შეხების დროს, არავითარი ის დღე დამე,შენ და წვიმა..(2)
გულის ფეთქვა,პულსის ვარდნა, სახეზე ცხრა ფერის გადასვლა.. არასდროს არ ვყოფილვარ თამამი,მაგრამ ეს ბიჭი ყველაფერს მაკეთებინებდა. ძმაკაცებთან ერთად იდგა,მივედი და გადავკოცნე. მისმა ძმაკაცმა დაუსტვინა,ვერ ვიტანდი მსგავს სიქაჯეებს,მაგრამ არ მინდოდა იმუცნობი ნიღბით (ნაწილი III)
აგერ უკვე მერამდენე წელია აკაკსა და თამარს ნელისა და გივის ატანა უწევთ. როგორი არის ორი იმერლის კარის მეზობლად ყოფნა, თანაც როგორი იმერლების?! რამდენჯერ არ დაამთავრებინა ნელიმ საქმე ცოლ–ქმარს, ის რომ არა, რა იცი, იქნებ ახლა პატარაც კი ყოლოდათ,კლინიკაში 1,2,3,4-თავი
-არა ვარ გიჟი!-ისმოდა გოგონას განწირული ხმა, - დედა, შენც არ გჯერა, უთხარი, რომ არა ვარ გიჟი!- მიუბრუნდა და მიაძახა ვიღაც თავჩაქინდრულ, ოდნავ პუტკუნა ქალს, სავარავუდოდ "დედას". -როგორ ვიქნები გიჟი, შემამოწმეთ, რაც გინდათ მკითხეთ! როდის ჩაიძირადააფასე საკუთარი თავი (1)
იმდენად საწყლად მივაბიჯებ ქუჩაში,რომ საკუთარი თავი მეცოდება.ვერ ვიტან ასე რომ ვარ.ვიცი,სახეზე მაწერია ყველა ემოცია და ამის გააფიქრებაც კი საშინლად მაღიზიანებს.ბავშვობიდან ვერ ვიტან ამ თვისებას ჩემში,თუმცა თვისებაც არაა.არც ვიცი რა ვუწოდო.თუ კარგადმა შენს გამო შ უ რ ს ვ ი ძ ი ე ბ...
ჩემივე ყვირილზე მეღვიძება და ლოყებზე სისველეს ვგრძნობ. 17 წელი გავიდა რაც ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი მომიკლეს დედით ობოლს მამასაც დამაშორეს მაშინ 5 წლის ვიყავი მაგრამ 17წლის შემდეგ მაინც ისევე მტკივა როგორც მაშინ იმ დაწყევლილ დღეს 1998წ 30პოეტი ( I ნაწილი)
თხლადჩაცმული ნია ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი დადის ხალხისაგან დაცარიელებულ ქუჩაში და უსმენს შოპენის 'გაზაფხულის ვალსს',ოცნებები ერანეთში ერევა,ფიქრები,განუხორციელებელი სურვილები,ტლივილები ერამანეთს ერევიან ,ნიას ეს უფრო მეტად სტკენს თუმცა მაინც არტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.