ავარდნილი დასასრული

თვალები რო გავახილე უკვე თბილიში ვიყავი გუში თითქოს რაღაც ჩამწყდა მინდოდა გავქცეულიყავი ისევ იქ სადიანაც მოვედი. რამდენჯერმე დავაპირე კიდეც თუმცა გადავიფიქრე მაპატიე ნიკა! სახლის კიბეები ავირბინე და ჩემი ოთახისკენ გავიქეცი თავით დავემხე საწოლზე

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 6)

სახლში მალევე დავბრუნდით. დღეები ჩვეულებრივად მიდიოდა.ბიჭებიც ჩვენთან იყვნენ.კარგად ვერთობოდით. 1-2ჯერ ნიკამაც ჩამომაკითხა.ამ ბოლო დროს რაღაცნაირად იქცევა.საშინლად ეჭვიანია და მკაცრი.სულ რაღაც ერთი თვე დარჩა და დავშორდები.მეც დავისვენებ და

*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (თავი 5)

-როგორ მინდა ახლა ამ ლამაზ ყელს გავუსინჯო გემო..._ამ სიტყვების გაგება რატომღაც არ მაკვირვებს. პირიქით, სასიამოვნო ტაოს მაყრის კანზე. -ეს წვრილი წელი გავაშიშვლო და ყოველ წერტილს შევახო ხელები..._ქვეცნობიერი ანა უკვე დორბლებს ყრის და დარეტიანებული

ფარულავა (ნაწ.2)3

- კი თბილისშივი ვარ, არა ბიჭო.. აუ წყნეთში ვარ ლადოს აგარაკზე და ამოდით საღამოს დუდა და დანარჩენებიც აქ იქნებიან.. ხო რავი, არა კატო მყავს , კი მიდი მაშინ საღამოს გელოდები.. კაი- ღიმილით გათიშა ფარულავამ ტელეფონი, საწოლზე გადაწვა და ქვემოდან

ქაოსური გრძნობები (8)

ცოტნე ელენეს დაყვებოდა ჩუმად. მისი ყოველი ნაბიჯი იცოდა.როდის გადიოდა სახლიდან,რა დროს ისვენებდა,რა დროს ხვდებოდა ტატოს და ა.შ. ბოლო მოქმედებაზე ნერვები ასკდებოდა ხოლმე.უნდოდა მანქანიდან გადასულიყო და გემრიელად ეცემა ტატო,მაგრამ ხვდებოდა რომ ამის

უსაზღვროდ სიმპათიური და ნახევარად შიშველი მეზობელი (1 თავი)

საღამოს 11 საათი დაიწყო და ეს ჩემი მეზობელი გაუჩერებლივ ისევ ღრიალებს! როგორი სიმთვრალე აქვს მერე,თუ დაგვიჭირა და სამსაათიანი კოცნები და ჩახუტებები. ვოკალი არაჩვეულებრივი! დაგვაყრუა მთელი კორპუსი. ყოველ საღამოს ერთსადაიმავე სიმღერას მღერის ,მაგრამ

გამყრელიძე (თავი მეოთხე)

დაჩი ნუცას ძმაა რომელიც მშობლებთან ცხოვრობს ბათუმში. სამი წელია მამამისი ცუდადაა და იქ არის დედამის ეხმარება. ნუცა გამოვარდა და თავის ძმას მოეხვია დაჩიმ ხელები მაგრად მოხვია და ყურში რაღაც ჩაჩურჩულა. ნუცა უცბად ჩაიკეცა დაჩმ დაიჭირა და ტახტზე დასვა_

სულიერი ფასეულობები

ოდესღაც დედამიწაზე იყო კუნძული, სადაც სულიერი ფასეულობები ცხოვრობდნენ. ერთხელ შეამჩნიეს, რომ კუნძული ნელ-ნელა იძირებოდა. ყველა ფასეულობა თავის გემზე ავიდა და გაცურეს. კუნძულზე მხოლოდ სიყვარული დარჩა. იგი ბოლო წუთამდე ელოდებოდა... ბოლოს კი მასაც

ძვირფასი განძი [13]

ჯვრისწერა დაიწყო, წყვილი ისეთი განათებული თვალებით შესცქეროდა ერთმანეთს, გულედანს ტირილი მოუნდა. თავის ჯვრისწერაზე ხომ არ ყოფილა ამდენი სიყვარულით მომზირალი სახე. საბა ახლა დედას მიკვროდა ფეხებზე.

ბუმერანგი (ნაწილი XI)

- უ-უ-უ-უ-უ... - კვლავ ეს ღმუილი. - უ-უ-უ-უ-უ-უ... - კიდევ ერთი შეუერთდა. როგორც ჩანს, რამდენიმეა. დათვების ალიანსი გვიტევს? ჯგუფი, ფარა, გუნდი? დათვების "ბანდა"? სებასტიანმა ტოტი აიღო და ფეხზე წამოდგა. - ოჰ, ჰო... ახლა მაგ ტოტით ერთ თვალს