შეპყრობილი სული ნაწილი 2

გვანცას ახალი ამბავი ჰქონდა ნიკასთვის სათქმელი, უნდოდა თავის სიხარული გაეზიარებინა და ეთქვა, რომ ორსულად იყო, თავისუფალ დროს მისწერა. - ნიკა როგორ ხარ? რამოდენიმე წუთის შემდეგ კი პასუხობს - სულ რომ ცუდად ვიყო,როდესაც

სწორი არჩევანი (16-თავი)

დილით გამზადება ისე დავიწყე, რომ არ ვიცოდი საერთოდ ვინმე თუ აპირებდა ჩემს უნივერსიტეტში გაშვებას. ვცდილობ ამაზე საერთოდ არ ვიფიქრო, რადგან მაშინვე ნერვიულობას ვიწყებ და იმ ყველაფერს წარმოვიდგენ რაც შეიძლება მოხდეს.

ვნების სურნელი #10

- და ბოლოში რახდება ნანუ? - ჯერ არ ვიცი... უბრალოდ დინებას მივყვები, ვნახოთ სადამდე გამიყვანს. - ის რასაც შენ აკეთებ წყლის ამღვრევაა და არა დინებაზე გაყოლა. ფრთხილად თუარიქნები შეიძლება დაიხრჩო. - ცურვა ვიცი... - ისევ გველური ღიმილი

ძალდატანებული ქორწინება 1თავი

დიდხანს იდგა გაჩერებაზე თათია, საზოგადოებრივი ტრანსპორტის დაუსრულებელი ლოდინით დაღლილიმა, პირველივე ტაქს დაუქნია ხელი და მაშინვე ჩაჯდა

ზღვარს მიღმა და ზღვარს შორის (ნაწილი 2)

ხანდახან ისე ხდება, ხოლმე რომ ერთ დღეს ჩვენს ცხოვრებაში მზიანი დღეები წვიმიანი და ღრუბლიანი დღეებით იცვლება და იმედი ბედნიერების, სადღაც ქრება! თითქოს ცის ფერიც გვავიწყდება, გვავიწყდება კაშკაშა მზის ათინათები და ცხოვრების ნაცრისფერ ფერს ისე

შემიყვარე თავიდან! {თავი 11}

-შეიყვანე ყველა დათა!-ესღა ამოილაპარაკა და მიწაზე დაემხო. გონზე იყო. თაიას კივილი ესმოდა. როგორ უნდოდა წამომდგარიყო, მაგრამ ძალა აღარ ჰქონდა. სისხლი სწრაფად ტოვებდა ბაბლუანის სხეულს, თითქოს ეჩქარებოდა. -დიმა!-დათას ღრიალი ახლა კარგად ჩასწვდა მის

წარსულის აჩრდილი

.დუმილი მისმა სიტყვებმა დაარღვია და მითხრა ლამაზად გაცვია.ეს იყო სიტყვები,რომელიც პირველად მითხრა მაშინ როცა ჯერ არც კი მიცნობდა.ამ სიტყვებით დაიწყო ისტორია,რომელიც ამავე სიტყვებით დაასრულა.

ჟღალთმიანი ლამაზმანი

ეს ისტორია მდიდარ განებივრებულ მექალთანე ბიჭზე და მის ძმაკაცებზეა, ვისაც სიყვარული ძირფესვიანად შეცვლის.

უცნობი ნაცნობი (თავი 2)

ყოველთვის, ყველაფერი წარმომედგინა, მაგრამ თუ ჩვენი შეხვედრა მეორედ ასე მოხდებოდა, არასდროს. რამდენიმე წამი მჭირდება იმისთვის, რომ როგორმე გონებას ნანახი დავაჯერო

შეცდომა (დასასრული)

მარიამმა სწრაფი ნაბიჯით გადაკვეთა ქუჩა და კიდევ უფრო აუჩქარა ფეხს რადგან ნელ-ნელა წვიმის ცივი წვეთები ეცემოდა მის გაყინულს სახეს რომელზეც ახლა ამ წამს არავითარი გრძნობა და ემოცია არ იკითხებოდა