რაე (თავი 5)

"გაბრიელი მოტრიალდა. მისი მაისური მარიამს შუა ბარძაყებამდე სწვდებოდა, ზუსტად იმ ზომამდე, სადაც ქვედაბოლო წყდებოდა, სანამ ევა ლუდის ცუნამში არ მოახვედრებდა. გაბემ ქვედა ტუჩი ამობურცა და წარბები კიდევ აზიდა. არ ერიდებოდა, მარიამის უხერხულში ჩაგდებას."

90's. 90 - იანელი (8)

- შენი ყველაფერი მომწონს... ჩანთიდან კონვერტი ამოვაცურე და აცქმუტებულმა  გავუწოდე... - ეს რა არის? - გახსენი და ნახავ! - ქაღალდები მაჩუქე? - სიცილი დაიწყო... - რა ქაღალდები , წესიერად ნახე

სასრულეთი (თავი 35)

- ბედნიერებას გისურვებ, ლეა. მშვიდობით.- ჩემსკენ დაიხარა, და როგორც ჩვეოდა ყურის ქვეშ ყელთან მაკოცა და უმალვე გამშორდა. ერთ ადგილას გაშეშებული ვიდექი და ემოციების ზღვა შიგნიდან ამოხეთქვას ამაოდ ლამობდა.

აბლაბუდა (სრულად)

თბილი და მზიანი შემოდგომა იდგა თბილისში, აი ისეთი ცხოვრებას რომ მოგანდომებდა ადამიანს. ქუჩა-ქუჩა ხეტიალს, ყვითელ ფოთლებში ხელის არევას და ჭრელ ფერებში დაკარგვას. სამარშუტო ტაქსში მჯდომმა იმდენად რეალურად წარმოვიდგინე ეს ყველაფერი, რომ უნებურად

ფშაური კაფია [თავი 10]

საღამოს ათი საათი იქნებოდა, როცა ხოსიაურის შავმა ჯიპმა მთისპირებზე მოწოლილი ბინდი გაარღვია, მაღაროსკარის შარა-გზები აამტვერა და მაღალი, გალავანშემორტყმული სახლის კარი ლამის შეამტვრია. არა, სახლში არავინ იყო. წყვდიადში ჩაძირულიყო ფართო ფანჯრები,

ბედისწერა - 14

კაბინეტში სიჩუმე და უდიდესი დაძაბულობა იდგა. არ მინდოდა ჩემი საყვარელი ადამიანის მშობელი ასეთ ვითარებაში მენახა პირველად. დაზაფრული მივჩერებოდი ხან ირაკლის, ხან მამამისს.

თანახმა ხარ?(18)

ადა ცოტახნით დასაძინებლად ავიდა. არ უნდოდა არც დაჩიზე და არც მშობლებზე ფიქრი. მაგრამ 2 საათი იწვა და ვერაფრით ვერ დაიძინა. თან უკვე ღამე იყო და ნინისაც ჩაძინებოდა. მთელი დღე გათიშული ჰქონდა ტელეფონი და დაჩიც ვერ უკავშირდებოდა. 1-ის ნახევარი იქნებოდა

იდეალური მკვლელობა (სრულად)

კანონის სხვადასხვა მხარეს მყოფ ქალ-ვაჟს შეუყვარდება ერთმანეთი და მრავალი გამოწვევის და სირთულის მიუხედავად მაინც შეძლებენ ერთად ცხოვრების აწყობას.

სასჯელი. თავი 4.

არ ვიცი რატომ ვფიქრობ დაუსრულებლად შენზე და რატომ ვერ ვსვამ წერტილს, ალბად იმიტომ რომ შენზე ფიქრია დაუსრულებელი. იმ დილიდან დღემდე დარწმუნებით შემიძლია ვთქვა, რომ ბოროტი ზღაპარია ცხოვრება.

ჩვენ ოთხნი...

გამარჯობა, მე მია ბეიკერი ვარ 15 წლის. მელბურნში ახლახანს ჩამოვედი დედასთან და ჩემს პატარა ძმასთან ერთად. ხვალ ახალ სკოლაში პირველი დღეა, იმედი მაქვს ახლა მაინც მეყოლება მეგობრები ხოლო ახლა გამოძინება მჭირდება.