კასკადი

სეტყვაში მოყოლილ ოფოფზე დამკვდარიყო ქალის მზერა, მოკლული ტიტები ეჭირა ხელში, სიგარეტის ელფერში გახვეულიყო თეთრი მცენარე.პეიჯერზე შემოსულ მესიჯს დახედა რეანიმატოლოგმა: *მკლავენ*. მიხვდა საშველი არ იქნებოდა.

შემიყვარე თავიდან! {თავი 8}

სიბნელეში იჯდა.დარდებს ვისკი უხშობდა და მოხეთქილ ემოციებს კალაპოტს უცვლიდა. მზერა გაშტერებული ჰქონდა ეკატერინესა და კოტეს სურათზე და გაწბილებული უყურებდა მამის მომღიმარ სახეს. იმდენად ყალბი ეჩვენა ყველაფერი,

იძულებითი ქორწინება ( ნაწილი 2) დასასრული

სანდროს კალთაში ეჯდა მარიანა და მის ქერა კულულებს აწვალებდა, ძალიან გაბრაზდა როცა ნათია წამოდგა თავზე და მუდარანარევი ხმით უთხრა

"დაბრუნება ორი კვირით" (6)

ის იქ იჯდა, თავისი მეგობრების გარემოცვაში და გვერდით მოესვა ქერათმიანი ქალბატონი,რომელთან ერთადაც გულიანად იცინოდა.ყოფილმა ჯორჯაძემ გაიხსენა ის ქერა, ხშირი თმა და პატარა ლამაზი სახე,წინა ინციდენტიდან,წელზე შემოხვეული ხელიც არ ავიწყდებოდა,სახეზე

ქარიშხალის გამოჩენა (თავი 2)

ელიზაბეტი გულწრფელად იცინის. საკლასო ოთახს თვალს ავლებს და ხედავს,რომ ბაჩო მას უყურებს. სწრაფად წყვეტს სიცილს და რუკას აშტერდება. ჯერ კიდევ ვერ გაუგია,თუ რა უნდა ახალ კლასელს და რატომ იწვევს ის მასში შიშს,იმის შეგრძნებას,

იძულებითი ქორწინება (ნაწილი 2) თავი 34

სანდროსთან ლაპარაკმა ვაჩე კიდევ უფრო არია და თათია საერთოდ რომ აღარ პასუხობდა მის ზარებს და შეტყობინებებს საბოლოოდ გაგიჟდა, რეზისთან ერთად

"დაბრუნება ორი კვირით" (5)

არავის აბრალდებდა თავის სიბრმავეს, სიმდიდრის და გავლენის პრიალა ცელოფანი მანამ უფრიალეს თვალწინ სანამ ხელში ჩაგდება მთავარ მამოძრავებელ ძალად არ გაიხადა.დაყრუვდა და დაბრმავდა ეკატერინე, ჯორჯაძეების დიდებულმა სამყარომ

რჩეული (სრულიად)

ნუგო ბაბუც ღმერთის გამორჩეული შვილია,მისი რჩეულია.ის მარტოსული არ არის,ყველაზე მდიდარია რადგან მას გვერდში ღმერთი უდგას,ღვთის ძალა მფარველობს.გულში თავისი ღმერთი ჰყავს...თითქოს მოხუცში ჩასახლდა ღმერთი

სწორი არჩევანი (10-თავი)

მზე ნელ-ნელა მიცოცავდა ზევით და ყველაფრის განათებას ცდილობდა, მისი სხივები თვალებზე მეთამაშებოდა და გაღვიძებას მაიძულებდა. თვალები გავახილე და საშინელი ტკივილი ვიგრძენი, მთელი სხეული მტკიოდა ამ მდგომარეობაში ძილის

#21 [ თავი VII ]

- არა. - თქვა ლეონმა და თვალებში ჩახედა. - ოცდამეერთე მონაწილეზე რა იცი? - ოცდამეერთე? - წარბი ასწია ბიჭმა. - რა სისულელეა, ის არ არსებობს. - მხრები აიჩეჩა. - გადაამოწმე. - ნიშნის მოგება იკვეთებოდა მის ხმაში. - ბრძანებებს არ ვასრულებ. - აინუნშიაც