თანახმა ხარ?(6)

ადა შიგნით არც შესულა, ისე გაბრუნდა უკან, სახლში წავიდა, ბარგი ჩაალაგა და იქაურობა დატოვა. მეორე დღეს ერთი სიტყვით, დიმიტრიმ ლამის მთელი შსს ჩართო საქმეში,ადას საპოვნელად.

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 9)

მე თვითონ გავურბოდი ბათუმში ჩამოსვლასა და მათში გარევას, მაგრამ თითქოს რაღაც ჩამწყდა. წყლით სავსე ჭიქაში ჩავარდნილ ცხიმის წვეთს ვგავდი. მარტო ვტივტივებდი და გამუდმებით ცდილობდნენ ჩემს მოშორებას.

ვნების სურნელი #5

ნელნელა ვხვდებოდი, რომ ნანუ ანჯაფარიძის ეშხი ჩემნაირ უმწეო აჩრდილსაც კი ატყვევებდა, რადგან ცხოვრეაბამ რომელიც ყოველთვის უაზრო მეგონა არსი შეიძინა არსი იმისა მისი მომაჯადოვებელი სურნელი მეგრძნო. სწორედ ეს იყო აჩრდილობის უდიდესი ნაკლი, ყველას ამ

ნანო #4

- გამოგვივა, ნანო, - ცარიელ ოთახში ექოდ გაისმა გიგას ხმა, რომელსაც გოგოს სურნელი ჯერ კიდევ შერჩენოდა და ხარბად ისუნთქავდა. არც ჰქონდა გააზრებული რას აკეთებდა. - დღეს მე დავლევ და დაგირეკავ. უნდა მიცნო “ორი სიტყვით”.

შემიყვარებ! 11 თავი

მარიამი კარგა ხანს ვერ ახერხებდა აზრზე მოსვლას და შეშინებული შეჰყურებდა ლაშას, რომელიც ნელ-ნელა ფარავდა მათ შორის არსებულ მანძილს და მომღიმარი სახით

ფშაური კაფია [თავი 5]

თადიაური ახლადგახსნილი ოფისის კაბინეტში იჯდა. წინა დღით რამოდენიმე, სარფიან გარიგებას მოაწერა ხელი, თუმცა ყველაზე მეტად მაინც ქისტაურთან შეთანხმებას აფასებდა. წარმატების მიუხედავად, დაღლილ სახეზე კმაყოფილების ნატამალი არ ემჩნეოდა. ერთიანად

შენთნ ერთად 2 ნაწილი

აი წარმოიდგინეთ ღამის ცა რომელიც ორად არის გაყოფილი ცის ნახევარზე უამრავი ვარსკვლავევი არის რაც საუკეთესო ამინდზე მიგვანიშნებს ხოლო მეორე ნახევარზე ერთიცალი ვარსკვლავიც კი არ ჩანს და კუპრივით შავი არის ცა.

პროტაგონისტი (მეხუთე ნაწილი)

დიდი სცენის წინ მყოფი ნარჩევი საზოგადოება რამდენიმეწუთიან, გაუჩერებელ ტაშს უკრავს სცენაზე მყოფ პროტაგონისტს. სასცენო გრიმისგან სახე, ხელები და ფეხები თითქმის არ უჩანს. ხასხასა წითელი ფარდების ანშლაგის ფონზე დახურვის დროს იგი ფიქრობს ყველაფერზე და

თანახმა ხარ?(5)

-იცი როგორც მიყვარხარ. უბრალოდ .. ეს არ ნიშნავს რომ ყველა შენ შეცდომაზე თვალს დავხუჭავ, ისევე როგორც შენ არ უნდა დახუჭო ჩემ შეცდომებზე თვალი.

შემიყვარებ! 10 თავი

მარიანა თვალებში ჩააცქერდა თავგზააბნეულ ბიჭს და ღიმილი შეეპარა ტუჩის კუთხეში, როცა მის ზღვისფერ, უძირო თვალებს გაექცა ალექსანდრე, რადგან