სასჯელი. თავი 1

შეეცადა, შეეცადა ყველაფერი დაევიწყებინა და დიდი იყო სურვილი სიკვდილის სპეტაკ ბილიკს ვახოსთან ერთად გაჰყოლოდა აქაც ხელი-ხელ ჩაკიდებული, მაგრამ ეს ყველაფრი შორეულ წარსულში დარჩა და თავად კი საყვარელი ადამიანის დაკარგვით ტკივილმა უჯრედ-უჯრედ დაშლილი და

ბავშვობიდან ერთად

დავიწყებ იქედან რომ ბავშვობიდან მქონდა ჩემ საყვარელ ადამინთან კონტაქტი სულ ერთად ვიზრდებოდით, არცერთი წუთი არ ვშორდებოდით ერთმანეს რაცუფრო ვიზრდებოდით უფრო ვატყობდით იმას რომ რაღაც შეიცვალა. რაღაც ისეთი ხდებოდა როსიც მეშინოდა და ამავდროულად

შემიყვარებ! 22 თავი

გაღიზიანებული თორნიკე დიდხანს უყურებდა თვალებში სახე ალეწილ გოგონას, რომელიც განზრახ, ჯიუტად უფროდაუფრო უახლოვდებოდა მის სახეს

უმისამართო წერილი

ტრადიციულად, 7 მარტია, მე კი ისევ წერილს ვწერ შენთვის, უმისამართო წერილს, მერამდენე წერილია უკვე ხელის თითები აღარ მყოფნის, იმდენი წელი გავიდა...

სტიმელა (სრულად)

ოთხ კედელში გამომწყვდეულ მართკუთხა საწოლზე სახეარეული,ძონძით მოსილი,უსულოდ ვდევარ და, კანზე ამოცოცებულ მარტოობას მკლავებს ვხვევ.

შემიყვარებ! 21 თავი

ალექსანდრე თვალს ვერ წყვეტდა მარიანას, რომელიც თეთრ საქორწილო კაბაში გამოწყობილი ბრწყინავდა, მაგრამ მისი თვალები, იმდენად ცარიელი იყო

ვნების სურნელი #6

მათ თვალებში სიყვარულს ვერ ვხედავდი. მხოლოდ ვნება, თუმცა ეს ვნება იმდენად ძლიერი იყო თავადაც შეიძლებოდა სიყვარულში არეოდათ. მაგრამ ეს წყვილი საკმაოდ ჭკვინი იყო საკმაოდ დიდი გამოცდილებით და ორივემ კარგად იცოდა საზღვარი ვნებასა და სიყვარულს შორის.

ფშაური კაფია [თავი 8]

იისფერად ირიჟრაჟა ფშავში. მთების კალთებიდან ღამეული ნისლი აიკრიფა და შეყვარებულთა სახეებზე მზემ ათინათი ააციალა. შეიშმუშნა ლექსო, ძვლივს აამოძრავა დაბუჟებული მარცხენა. გულზე ეწვინა გოგო, მიხვდა, აივანზე ჩასძინებოდათ.

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 13)

სასვენი ნიშნები ყოველთვის მძულდა.იმიტომ არა, რომ მათი ადგილი არ ვიცოდი. მძულდა, რადგან მაიძულებდნენ იქ გავჩერებულიყავი, სადაც არ მინდოდა. აზრს იქ ამთავრებდნენ, სადაც გაგრძელება მწყუროდა.

თანახმა ხარ?(14)

-არა, ადა. როგორ გეტყობა, რომ არავინ არ გიეჭვიანებია აქამდე-სალომეც ჩაერთო საუბარში-არაფერს არ აღნიშნავთ, რომანტიული საღამო გაქვთ.