ნანო #5

- რა განერვიულებს, ნანო? - უცებ იკითხა ნიშნიანიძემ. გოგო ლამის იქვე ჩაიკეცა, როცა გიგას სიახლოვე იგრძნო. - მე შენთან არ ვარ? შენი აზრით, ჩემნაირი არსება ვინმეს ყვავილებს ისე და უბრალოდ უყიდდა? ყველაფერს თავისი მიზეზი აქვს, ნანო, შენ ჩემზე უკეთ იცი

ფშაური კაფია [თავი 6]

გვიან გაიღვიძა, ძვლივს წამოსწია თავი, სხეული საშინლად დამძიმებოდა. სახლში ხმაური ისმოდა, დილიდანვე ფაციფუცი ამტყდარიყო - მიხვდა, სტუმრად წასასვლელად ემზადებოდნენ. ის იყო კარადასთან მილასლასდა, რომ კარი მინდიამ შემოუღო, ამცნო გოგოები მოვიდნენო -

შემიყვარებ! 16 თავი

თორნიკე დიდხანს უყურებდა სახეში თვალებაწყლიანებულ გოგონას და როცა ცრემლები გადმოუცურდა გაფითრებულ ღაწვებზე გული შეეკუმშა

სასრულეთი (თავი 31) +18

როგორ? ყურანი გაძლევს უფლებას? დღეიდან თქვენთვის ჰალალია ყველაფერი რაც კი სუფთაა. ... პატიოსანი ქალები მორწმუნეთაგან ასევე პატიოსანი ქალები, მათგან, ვისაც თქვენზე ადრე წიგნი ებოძათ (იუდეველები და ქრისტიანები) _ როცა მიაგებთ მათ თავიან ურვადს _

ისევ შენ ?! (XI)

-დათო, მგონი ეს წვენი გაფუჭებულია.- მივუბრუნდი ჩემს ძმას მას შემდეგ, რაც ანანასის წვენის ჭიქა სულმოუთქმელად გამოვცალე. მას შემდეგ, რაც თამაზის სახლიდან წამოვედით და Mcdonalds-ში ბიჭებს დაწვრილებით მოვუყევი ყველაფერი, იმის ნაცვლად, რომ ყველა ჩვენს

შემიყვარებ! 15 თავი

თორნიკემ ცივად გაუშვა ხელი მარიამის მაჯას და თვალებში ჩააცქერდა სახე ალეწილ გოგონას, რომელმაც მის დაჟინებულ მზერას ვერ გაუძლო და თავი დახარა

საქანელა (თავი 5)

მეორე დღის, დილით 10 საათზე გამოეღვიძა, საწოლიდან წამოდგა და პირველი რაც დაინახა, სავარძელში მძინარე ნიკოლოზი იყო -ნიკოლოზ -მიუახლოვდა ჩურჩულით აღვიძებდა, ნიკოლოზი ოდნავ შეიშმუშნა და თვალები გაახილა -კარგად ხარ?

შემიყვარებ! 14 თავი

გაცოფებული თორნიკე სახლში შევარდა, ნახევრად სავსე ღვინის ბოთლს ხელი წამოავლო და მოიყუდა, მალევე დაცალა და მეორე ბოთლი გამოაღო კარადიდან

თანახმა ხარ?(8)

-როგორ არა, იცი რომ დიმიტრის გავშორდი, იცი ვინ არიან ჩემი მეგობრები, იცი რომ ღამ-ღამობით ადამიანებს კომენდანტის საათს ვესტუმრები ხოლმე და მერე უსახლკაროსავით ვეხვეწები რომ დამიტოვონ-დაჩის სიცილი აუტყდა.

გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (თავი 2)

- ნახატი მაჩვენეთ! - არ გადმოგვიტანია ჯერ. შენს ბრძანებას ველოდებოდით. - რაღა ბრძანება გინდოდათ?! - გაცოფდა აჰმედი. - მეგონა უკვე აქ გქონდათ. ის მაინც თუ იცით, რომ ნამდვილად მანქანაში უდევთ?! - მანდ არის სამველ, ჩემი თვალით დავინახეთ, გალერიიდან