ნანო #1

ცამ პირი გახსნა და მკრთალი სინათლე მიმოაფინა ირგვლივ. ჯერ კიდევ არ ჩამალულიყო მთვარე კარგად ღრუბლებს იქით. ვეებერთელა სიყვითლე კი ნელ-ნელა მოიწევდა სიმაღლისაკენ. აღმოსავლეთი ფერადდებოდა. უცნაური ფერი ჰქონდა ცას. სექტემბრისთვის შეუფერებლად ადრე

შეჯახება ზევსთან (თავი 17)

-ჯანდაბა_ამჯერად წინაზე ორჯერ დიდი ნერწყვი გადაცდა ბიჭს და წამებში აორთქლდა ადგილიდან. -დალი დეიდა, ნახვამდის_კარებიდან დაუძახა ქალს და მხოლოდ სადარბაზოში შეძლო ამოსუნთქვა.

შემიყვარებ! 5 თავი

გაცოფებული თორნიკე საავადმყოფოში დაბრუნდა და მაშინვე კამერის ჩანაწერების ნახვა მოითხოვა, თან ტაქსის მოძებნა დაავალა საპატრულო ეკიპაჟებს

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 6)

ვგრძნობდი, რომ ვიპოვე ჩემი ადამიანი. ის, ვისაც ჩემი შიშები უბრალოდ გულს კი არ სწყვეტდა, არამედ მის გაქრობაზე აფიქრებდა. ის, ვისაც უნდა რომ გავძლიერდე. მჯეროდა, რომ ნელა და უმტკივნეულოდ გავარღვევდით იმ თხელ მემბრანას, ჩვენს შორის რომ დალივლივებდა.

დაკარგული ფერები 2

გარეთ გასულს გაბრიელმა ერთი ორი ნერწყვი ძლივს გადააგორა მაგრამ მიხვდა ევას ჩანაფიქრს და ჩაეღიმა. ანა მანქანაში ჩაჯდა ამ დროს გაბრიელმა დრო იხელთა და ყურში უთხრა

90's. 90- იანელი ( 4)

- ქეთ , უნდა გავაღო....შენს ოთახში გადი და არ გამოხვიდე  ,კაი! - რააა  ?! გაგიჟდი? უკან ორი ნაბიჯით დავიხიე მას შემდეგ რაც გაგამ  მანიშნა  დაიხიე - ო , თითქმის გაღებული კარები  შემიგლიჯეს  ,მხეცებივით  შემოცვივდნენ,  ოთხნი აკავებდნენ,  გაგა ებრძოდა 

ფშაური კაფია [თავი 1]

25 იანვარი იყო - მიხა ხელაშვილი დაბადების დღე. მაღაროსკარს უკვე საკმაოდ დიდი თოვლი დაუხვდათ. დაახლოებით პირველი საათი იქნებოდა ბიჭები ჩარგალში რომ ავიდნენ. სოფლის სასაფლაოზე უმრავ ადამიანს მოეყარა თავი. მანქანა მოშორებით გააჩერეს. თადიაურმა

თინეიჯერის დღიური (დღე4 )

ზოგჯერ ჩვენს ცხოვრებაში ხდება მოულოდნელობები. სწორედ იმიტომ ჰქვია ეს სახელი, რომ არავინ იცის როდის და როგორი იქნება ეს მოულოდნელობა - კარგი თუ ცუდი. სიურპრიზები არასდროს მიყვარდა, რადგან არ ვიცი რას უნდა ველოდო მათგან. დღევანდელმა მოულოდნელობამ ჩემ

ბედისწერა - 13

ირაკლი ჩემი ბედნიერების წყარო გახდა. ვერც წარმომედგინა აქამდე ადამიანს ამხელა სიყვარული თუ შეეძლო. ასე მეგონა სულ სხვა ადამიანად ვიქეცი. ყველაფერი ლამაზი მეჩვენებოდა.

შეჯახება ზევსთან (თავი 16)

-ეგ თქვენზე იყოს_მოუთმენლად შესძახა ბიჭმა საპასუხოდ და გამოაღო კიდევაც კარები. იმხელა იმედგაცრუება დაეტაკა ამაღლებულ განწყობაზე მყოფს თვალებში სიბნელე ვეღარ აღიქვა, თავბრუსხვევას ვეღარ გაუძლო და იქვე ჩამოჯდა ასვალტზე.