სხვისი უბედური ოჯახი (თავი 2)

"სხვისი უბედური ოჯახი" მოგზაურობას განაგრძობს. თავში მოცემულია აღსარება და დიდი ტკივილი, რომელიც შეუხორცებელ ჭრილობად იქცა. თავში ნაჩვენებია თუ როგორი ისტორია შეიძლება ჰქონდეს ადამიანს, რომელსაც ცხოვრებაში ყველამ და ყველაფერმა უღალატა.

ჭრილობა (II სრულად)

თეთრად დაფარულ მთებს შორის გამავალ ვიწრო გზაზე ჩქარა მიჰყავდა თავისი ალისფერი მანქანა და ციდან წამოსულ ფიფქებს ღიმილით უყურებდა. თოვლი ნამდვილად უყვარდა, და ერთი სული ჰქონდა როდის მივიდოდა დანიშნულების ადგილამდე. ფიფქების ზომა სულ უფრო და უფრო

ისევ შენ?! (II თავი)

-გახსოვს, ადრე შემპირდი, რომ ფრთხილად იქნებოდი, პირობა კი აუცილებლად უნდა შეასრულო. -მომიახლოვდა უცნობი, მაგრამ უკვე ნაცნობი, ხელი მაჯაში მომკიდა და თავის ზურგს უკან დამიყენა. ისე დაცულად, ისე მყუდროდ არასდროს მიგრძვნია თავი. -ისევ შენ?!-აღმომხდა

იძულებითი ქორწინება 1 თავი

ლალი დივანზე გაქვავებულივით იჯდა და ერთ წერტილს მისშტერებოდა, მიამ ყავის ჭიქა გაუწოდა დედას მაგრამ ქალს რეაქცია არ ჰქონია ამოტომ მაგიდაზე დადო

იზოლაცია შობისთვის (სრულად)

მანქანის გასაღები გადავატრიალე, ყველაზე არასასურველი ხმის გაგონებაზე, რომელსაც ნამდვილად არ ველოდებოდი იმ წამს, უსიამოვნოდ გამაჟრიალა და სარკეში ჩემი მეგობრების მანქანებს გავხედე. წამის მეასედში რაც მოვიფიქრე, მათთვის სიგნალი იყო. იმედიანად დავაჭირე

თუ მოხვალ (სრულად)

-მია მზად ხარ? მეკითხება აჩი. შობის ღამეა, ჩვენ კი კულისებში ვდგავართ და ვლოცულობთ, რომ ჩვენიგამოსვლა წარმატებული იყოს, რადგან ეს კონკურსი ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, სიცოცხლეზე მეტიც კია.

'უსათაურო'

მოტოციკლი. ავტომობილი. ავარია. შეჯახების მომენტში წამიერად წამოვხტი. ნანახი რეალობას ჰგავდა. თვალის გახელისას ოთახს მოვავლე თვალი, გარემო პალატას მივამსგავსე. მივხვდი საავადმყოფოში ვიყავი. არ მახსოვს როგორ ან რატომ მოვხვდი აქ, მაგრამ ის კი ვიცოდი,

თუ აგვისტოს მოთოვს (თავი1)

ვარ 16 წლის მაღალი გამხდარი ანუ რომ იტყვიიან შესაშური ტანი გაქვსო აი ეგეთი, ვარ წითური,ცისფერი თვალებით,წითური წითურიგრძელი თმით,ძალიან ხალისიანი და გიჟმაჟური მყავს დედა მამა და ძმა, დედ მამა საძღვარგარეთ არიან წასულები სამუშაოდ ასე რომ სახლში

შავი სია (შაქრის მამიკო 2 / სრულად)

-ლიმონათივით ნუ სვამ- გაეცინა ბარმენს - გემო არ იგრძნობა, მაგრამ საკმაოდ ძლიერია, მალე დაგათრობს. -მე? - გადავიკისკისე- ნუ ისაუბრებ იმაზე, რაც არ იცი, ახალგაზრდავ.

ლაღიძე!მომაჯადოე! (მეშვიდე თავი)

მეგონა აღარ ამოვიდოდა ის დღეები დასრულდა და ვიფიქრე ეს ჩვენი ერთად ყოფნაც იმ დღეებს გაჰყვა არვიცოდი მინდოდა თუ არა გაგრძელება მაგრამ გული მწყდებოდა რომ შესაძლოა ჩვენი ურთიერთობა დასრულებულიყო და წერტილი დასმოდა... ცრემლი ჩამომიგორდა აუხსნელ