ლაღიძე!მომაჯადოე! (1-2 თავი)

მე მარიამ ლაღიძე ვარ 18 წლის მაღალი შავგვრემანი მიყვარს გართობა მყავს ორი გიჟ დაქალი რომლებიც ბავსჰვობიდან მიძლებენ ხო დამავიწყდა მეთქვა ლიკა გიორგაძე 18 წლის ქერა თმიანი მაღალი გამხდარი და ჩემსავით გიჟი და ნუცა გუბელაძე 21 წლის შავგვრემანი ხუჭუჭა

უშბა 2

რა საშინელია ადამიანი, მართლა რა მალე ეჩვევა ყველაფერს. როგორ შევეგუე ასეთ ტკივილს, როგორ გავუძელი ? ალბათ, წორედ, იმიტომ ვარ ადამიანი, რომ არაამქვეყნიურ ტკივილს უნდა გავუძლო. მე მჯერა, რომ არსებობენ ანგელოზები, რომლებიც ამ ტკივილებს გვიმსუბუქებენ.

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (14 თავი)

არ ვიცი, დილით რა დროს გამეღვიძა.ჩემთვის დრომ,წინა ღამით, ერთდროულად დაკარგა და შეიძინა მნიშვნელობა. თვალისგაუხელელად ვგრძნობდი მის მზერას. მოხრილ ხელზე თავდაყრდნობილი, ზემოდან დამჩერებოდა. ცხვირში მისი სურნელი მომწვდა და ყველა წამი განმიახლა.

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-11.

-შეგიძლიათ ეს მტკიცებულება წარმოგვიდგინოთ. ამაზე მან ამაყად გაადაწოდა ფურცლები მამაკაცს,მან კი მოსამართლეს. მოსამართლემ მშვიდად გაადავლო საბუთებს თვალი და შემდეგ გაოცებულმა ამომხედა ჯერ მე და შემდეგ მეის. -ანუ როგორც აქ წერია,თქვენ იძახით რომ

უდედობა უბედობაა (დასკვნითი ნაწილი)

ჩემი ცხოვრება, ორად იყო გაყოფილი, დღე და ღამედ, ღამე სევდიანი, ცრემლიანი, დღე კი, სიახლეებისა და ახალი, მწვერვალების მომტანი. მალე, ძალიან ბევრი დამიმეგობრდა, სკოლაში ყველა მიცნობდა, ყველაზე კარგად, მაინც გიორგისთან და ნინოსთან ვიყავი. ნატო დეიდა,

უცნობი გოგოს დღიურები (თავი 4)

მეორე დღეს ჩემდა გასაკვირათ დილით ადრე გავიღვიძე ჩემით ისე რომ არავის დახმარება დამჭირვებია ეს კი დამიჯერეთ ძალიან გასაკვირი იყო, მაგრამ, ის უფრო გასაკვირი იყო რომ კარგ გუნებაზე გავიღვიძე. რომ გავიღვიძე აბაზანაში შევედი წყლის გადასავლებათ ისე

Him and I (თავი12)

-ისე ელაპარაკება რომ თითქოს დიდი ხანია იცმობდეს-ჩურჩულით მითხრა ანდრომ-არა კიარ ელაპარაკენა ეფლირტავება-განაგრძნო ისევ -დაიკიდე-უთხრა ანამ და ეცადა ყურადღება აღარ მიექცია მის გამოხტომებზე -მალე მოვალ-თქვა სანდრომ და წამოდგა -სად მიდიხარ?-ინსტიქტურად

სადაც, წყვდიადი შეხვდება ნათელს (თავი 1)

სანამ თავს მოვიწესტიგებ მანამდე ჩემს თავზე მოგიყვებით. მე ვარ ბაბი თოდუა, 19 წლის, საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, საშუალო სიგრძის, წაბლისფერი, ტალღოვანი თმებით და დიდი მწვანე თვალებით. ვცხოვრობ დედასთან (ნინო ბერიძე), ბებიასთან (ქეთევან გვენცაძე) და

უშბა 1

ეს ამბავი დაახლოებით 30 წლის წინ მოხდა. ეს ამბავია, რომელიც სულ დღემდე მიფორიაქებს, მწვავს და ჩემს გულს კუმშავს. ეს ამბავი, ყოველ ღამე მახსენებს თავს. ეს ერთადერთი და უდიდესი კოშმარია ჩემს ცხოვრებაში. სხვა ჩემს ადგილას იტყოდა: ბედია და მიტომაც მოხდა

მარილისი |8|

ჩვეულებრივ ადრე გაეღვიძა. თუმცა, სიმშვიდე ეუცნაურა. აქ არავინ ყვიროდა,არც-დიდები, არც-პატარები. ჩაცმისას თავს არავინ დაგჩხაოდა. ნელა გამოძვრა საწოლიდან. თავთან დალაგებული, საგულდაგულოდ დაკეცილი ტანსაცმელი ერთმანეთის მიყოლებით გადმოაწყო, ფეხსაცმლის