ქარაფებზე მოსიარულე (სრულად)

ნაწარმოები მოგვითხრობს ქალზე, რომელმაც გადაწყვეტილება მიიღო ებრაელთა ყველაზე მკაცრი წესებით მცხოვრები ხალხის თემიდან, ჰასიდებისგან (ულტრა ორთოდოქსული წესებით მცხოვრები სატმარებიდან) წასულიყო და ინტეგრირება მოეხდინა საზოგადოების დანარჩენ წევრებთან.

უცნობი გოგოს დღიურები (თავი 3)

როდესაც ლადო ექიმისგან გამოვედი სულ მის სიტყვებზე ვფიქრობდი. ნუთუ, მართლა დარჩა ჩემში სიძულვილის გარდა რაიმე სხვა გრძნობა? ნუთუ, მართლა მახსოვს რას ნიშნავს ბედნიერება? კი ვფიქრობდი ამ ყველაფერზე მაგრამ, პასუხები არ მქონდა!

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/7}

სამზარეულოს კართან მდგომი, ნიკოლოზ აბაშიძე, ღიმილით ისმენდა გოგონების საუბარს და იმის წარმოდგენაზე, რომ ანდრია ახვლედიანს, მახეს უგებს ნიცა, ხმით გაიცინა:

ანგელოზი (თავი 2)

მისი სხეულიდან უდიდეს სითბოს ვგრძნობდი, ვუყურებდი და თითქოს გაშეშებული ვიყავი, არაფრის გაკეთება შემეძლო, მისი სახე, სხეული, ნაზი წვრილი თითები, არც ისე მარტივი დასაჯერებელი იყო, რომ მას ასე ახლოდან რეალურად ვეხებოდი...

მე შენ და ცხოვრება (თავი 18)

რა გეგონა?ყიფიანო რა გეგონა, რომ გამოიკეტე ამდენი წელი იქ.-ბავშვიო ტო!ბავშვი ყავს და მერე სად ყავს?რახდება?-გაოგნებული ესაუბრებოდა თავის თავს.

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი VIII)

გაგამ თვალები გაახილა თუ არა, პირველი რაც შეამჩნია ეს მარიამის ნამტირალევი თვალები იყო.ვალი მიმოავლო იქაურობას, ნაცნობი გარემოს დანახვამ ძლიერ გაახარა. თავის საწოლში იწვა. -როგორ ხარ? თავს უკეთ გრძნობ? გაგა რა დაგემართა? კითხვას კითხვაზე აყრიდა

უკანასკნელი კოცნა (10 თავი)

თორნიკეზე ფიქრში დამათენდა, ვერ ვიჯერებდი რომ ის, კვლავ ჩემს გვერდით იყო... ჯანდაბა მეც არ ვიცი რა მემართᲔბა, რატომ ვკარგავ საკუთარ თავზე კონტროლს

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/6 }

ვაგონი ისევ გაივსო და დაიძრა, მაგრამ ნანხისგან დაზაფრული ხალხი ვინც მიხვდა, რომ მშვიდობა არ იყო გვერდს უვლიდა, ან სხვა ვაგონში ყოფნას არჩევდა და იქიდან სიტუაციას აკვირდებოდა..

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (8 თავი)

გაცოფებულმა ბალიშები დავუშინე. ამ უკანასკნელს ხშირად ვსვროდი ხოლმე, რადგან ხმაურს არ იწვევდა მე კი, ბრაზის ჩახშობაში მეხმარებოდა. მერე მოწყვეტით დავჯექი და დავფიქრდი, რაც მოხდა იმაზე. როგორც კი გონებაში ის წამი დავაბრუნე ის, სასიამოვნო განცდებიც

ბნელეთის აღზევება (თავი მეორე)

ორიონი მოხდენილი კაცი იყო, სწორი ქერა თმითა და ცისფერი თვალებით, მის თვალებში საუკუნო ცოდნა იგრძნობოდა, ისინი ისეთი ღრმა და სავსენი იყვნენ. ამჟამად მეფე თავის ოთახში ფანჯრის წინ სავარძელში იჯდა, უყურებდა სასახლის წინ გადაშლილ თვალუწვდენელ ტყეს.