ჩემი ხარ. ნაწილი 3. (დასასრული)

-უკვე წასვლის დროა მეგობრებო. ხელი მოხვია მონიკას და წავიდნენ, რესტორნიდან გამოსულებს კაშკაშა მთვარე და ორი მანათობელი ვარსკვლავი შეეგებათ. ნელა და ასუჩქარებლად მიდიოდა გაბრიელი და თავადაც ძლიერად უძგერდა გული თითქოს მრავალ ხმაზე გუგუნებდა

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-2.

ის ჩემი მეორე ნახევარი არაა,მე ის არასოდეს არ შემიყვარდება! მითუმეტეს იმის შემდეგ რაც იმ დღეს მოხდა. თვალთმაქცობასაც ვერ შევძლებ! -ახლა რა უნდა ქნა?!

დაგისაკუთრე ანგელოზო(თავი 4)

ბოლო სიტყვაზე მოლბა და მაგიდისკენ დავიძარით, სანამ მაგიდას მივუახლოვდებოდით ჩეუმჩნევლად გადმოიხარა და ყურთან მიჩურჩულა -ულამაზესი ხარ ანგელოზო! მოდი და ახლა შოკი და გული შეტევა არ მიმეღო როგორია? ვამბობ რაც დადუ გამოჩნდა იმის მერე ემოციებისგან

პირობა

ორშაბათს პირველის ნახევარზე გამეღვიძა. საშინელი თავის ტკივილი მქონდა,რაც სრულიად ნორმალური იყო გუშინდელი ღამის შემდეგ. დედაჩემს თავაუწევლად ვუღრიალე გაზიანი სასმელი შემოეტანა. ისიც რვა წამში ჩემს საწოლთან გაჩნდა, ხელში "ნაბეღლავი"-ს ბოთლით.

სასრულეთი (თავი 23) +18

ტვინი განგაშის სიგნალს სცემდა, მე კი წარმოდგენაც არ მინდოდა იმის, ვინ შეიძლება ყოფილიყო ადრესატი. არ მინდოდა, თორემ ლოგიკას თავისით მივყავდი დანიშნულების ადგილამდე. სასწრაფოდ დავგუგლე უცხო ქვეყნის კოდი

უკანასკნელი კოცნა (8 თავი)

ოთახში შევედი, ჩემოდანი გამოვიღე კარადიდან და ჩემი ნივთების ჩალაგება დავიწყე, გაცოფებული დედაჩემი შემომივარდა ოთახში და ნივთები ამომიყარა

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (6 თავი)

ცოტა ვაწვალე, მოთმინებით ელოდა და ბოლოს შევხედე. პირველად დავინახე, მისი მშვიდი და თბილი თვალები ასე ახლოდან. თითქოს, გულში რაღაც გაწყდა და სხეულში ცხელი სითხე ჩაიღვარა. მე, ჩემი თავის უკვდავება დავინახე მის

ზეცაში იწერება ადამიანთა ბედი(2 თავი)სრულად

ტაისა გაქვავებული იდგა და იმ ადგილს მისჩერებოდა სადაც წამის წინ ლაშა იყო.გონს ელზას შეხებამ მოიყვანა,რომელიც რაღაცას ეკითხებოდა.ღრმად ჩაისუნთქა და ამღვრეულ ქალს შეხედა -ჩვენთან არ წამოხვალ?

მეგობრის შეყვარებული (სრულად)

ქუჩაში მივდიოდი ტირილით გული საშინლად მტკიოდა,თან ცივი ნიავი სახეში მირტყავდა და ცრემლებს ლოყაზე მიყინავდა.ისე გამოვიქეცი,რომ კაშნე და ქუდი იქ დამრჩა.საშინლად ციოდა დეკემბრის 10 რიცხვი იყო. მიუხედავად იმისა, რომ საშინლად ციოდა

ხან „ყველაფერი“ ხან არაფერი.

მე ნინა გერლიანი ვარ, 18 წლის, არაფრით გამორჩეული ზედმეტად უბრალო და ჩუმი ადამიანი, თუმცა ყოველთვის ასეთი არ ვყოფილვარ. იმედი არ მაქვს, რომ დაგაინტერესებს ჩემი ისტორია, თუმცა თუ ფიქრობ, რომ „მარტოობის ანგელოზი შენი ახლო მეგობარია“ მაშინ ვფიქრობ ერთ