ჩემი ცხოვრების უინტერესო ისტორია (1 თავი)

„საახალწლო არდადეგები“ როდესაც პირველ იანვარს სახლში დავბრუნდი და იქ დამხვდა, დივანზე იჯდა და ელენიკოს ეხუტებოდა, მაშინვე გამოვიკეტე კარები და ზედა სართულზე ავედი. ბრაზის გამკლავება ძალიან მიჭირს, ყოველთვის მიჭირდა

გენეზისი - თავი 1 და 2

გიფიქრიათ ოდესღაც ვინ ვართ ჩვენ? უბრალოდ ადამიანი, რომელიც შემთხვევითი ევოლუციით ყველაზე გონიერი არსება გახდა საკუთარ პლანეტაზე, თუ უფრო მეტი? ამის გასაგებად ადამიანთა ერთი ნაწილი მიმართავს რელიგიას, სხვა - მეცნიერებასა ანდა წიგნებს, თუმცა

ლინდას დღიურები (2)

ვიხსენებდი ცოტახნისწინ როგორი სიამოვნება მივიღე ,როგორი ვნებიანი და მადისამღძვრელი იყო მისი სხეულის თითოეული ნაწილი , 3ზომა მკერდით და მრგვალი ფუმფულა საჯდომით.

შეჯახება ზევსთან. (თავი 2)

-მეძინება ნუ მისმენ_ხელი აიქნია გოგომ და სადარბაზოსკენ გადადგა ნაბიჯი. -ჯარიმის გადახდა არ დაგავიწყდეს ქალბატონო_ყურთან ჩაჩურჩულა ბიჭმა და ხითხითით ჩაჯდა მანქანაში.

ლანგრით მორთმეული ( თავი 7)

სველ ხელებს ვიმშრალებ და ჩემს ანარეკლზე მზერა მიშეშდება. სარკიდან სულ სხვა ადამიანი მიყურებს. თვალებანთებული, შეწითლებული ღაწვებით. ორეულს თვალს ვუკრავ და კარის სახელურს ვწევ, მაგრამ როგორც კი იღება, ვიღაცის ხელი უხეშად მიბიძგებს საპირფარეშოს

"ხათაბალა" (ნაწილი 4 ) სრულად

ბოლო დროს ისეთი გულჩვილი გავხდი,ყველაფერზე მეტირებოდა.განსაკუთრებით ფილმების ყურებისას ვსლუკუნებდი და ვიცრემლებოდი.

ნაცრისფერი {5}

ორი საათი იქნებოდა მისი ტელეფონი რომ ამღერდა, სუნთქვა შეკრული მიშტერებოდა მაგიდაზე ეკრანით დადებულ ტელეფონს და უკვე ხვდებოდა ვინც იქნებოდა. ბოლოს მანც მოიქცია თითებს შორის თხელი მოწყობილობა, სახელს რამდენიმე წამით უყურა, მერე კი სენსორს თითი

Him and I ( თავი 15)

-აქ რა ჯანდაბას აკეთებ? -მოგენატრე?-ცინიზმით იკითხა ჰარიმ -რა ჯანდაბას აკეთებთქო-გაუმეორა ანამ კითხვა -მოგენატრეთქო?-და ნელ-ნელა ანასკენ მიიწევდა მაგრამ თან ჩერდებოდა და არ ჩქარობდა. ანა კი უკან იხევდა

Stay Strong (თავი3)

მეც არანაკლებ ყურადღებას ვუთმობდი, სულ მასზე ვფიქრობდა და თალები მიბრწყინავდა მასზე საუბრისას. ყველა იმას მეუბნებოდა რომ ჩვენი ეს ხუმრობით დაწყებული ურთიერთობა სიყვარულში გადაიზრდებოდა. საყვარელი იყო თან იმდენად ვერც კი აგიღწერთ, გარეგნულად ვერ

ლინდას დღიურები (1)

პატარა გოგოს ისე მომექცნენ როგორც ნივთს რომლის ცემას შეიძლებოდა ყველაფერზე,უმნიშვნელო დეტალებზეც კი და ვერავინ ხვდებოდა რატომ ვიყავი ჩაკეტილი, რატომ მინდოდა ყველასგან მოშორებით ყოფნა, ისინი ამ ყველაფერს ვერ ხვდებოდნენ ან უბრალოდ არ იმჩნევდნენ.