როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 23)

-ნახვის საათები რვა საათიდანაა, ახლაც მთელი სცენები მოვაწყვე დაცვასთან_ხელი ჩაიქნია და ჩანთა დივანზე მიდო. -ნერვიულობ?_გაეღიმა ბიჭის აფორიაქებულ სახეზე. -ცოტა_ძლივს გაიღიმა მანაც.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 13

აღარ ვფიქრობდი რომ თუ მისთვის ყველაფერს გავწირავდი ის დარჩებოდა. უბრალოდ ვცხოვრობდი და ვცდილობდი ჩემი საქმე ისე მეკეთებინა, რომ ამით აჟიოტაჟი არ გამომეწვია.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი XI)

მგზავრობის დროს ვცდილობ არ შევიმჩნიო ისააკისგან მომავალი მხურვალება,რომელიც მადნობს,მისი სურნელი,რომელზეც ასე ვარ გაგიჟებული. ყურსასმენებს ვიკეთებ და ჩემს საყვარელ მელოდიას ვრთავ.

ზოი III.4

გაცნობის საღამოზე უამბო, თავდავიწყებით ცეკვაზე, წითური თმით დაფარულ ნოეს ტანზე, ვნებისგან დახორკლილ თავის სხეულზე, ყველა ცხელი შეხება და კოცნა გაიხსენა, ყველა ჯადოსნური და სანუკვარი სიტყვა, მათ ბაგეებს რომ სწყდებოდა მწიფე ნაყოფებივით.

დაითვალე ნაბიჯები {2}

ნერვიულად დააბიჯებს ოთახში შუახნის მამაკაცი და თეთრ წინსაფრიანი ქალბატონების მიმართ ბრძანებებს გასცემს.ყველაფერს გულმოდგინედ აკვირდება,საგანგებოდ გაწყობილ მაგიდას ეჭვის თვალით უმზერს და ცდილობს შემთხვევით რაიმე ნაკლის არსებობა არ გამორჩეს

გაყიდული ღირსება (20 თავი)

ვაჩე მოუთმენლად ელოდა ნიცას გამოჩენას, იცოდა რომ შეცდომას უშვებდა, იცოდა რომ ინანებდა, ისიც იცოდა რომ ცხოვრებას გაინადგურებდა მაგრამ უკან დახევას მაინც არ აპირებდა

გატაცებული {სრულად}

დაბრუნდა, მაგრამ სიცარიელე დახვდა. უკანასკნელი ადამიანი დაკარგა , ქალი რომელსაც აღმერთებდა , ის ვინც ყველა მის გრძნობას აცოცხლებდა. ვერ მოახერხა მისთვის სიცოცხლის ბოლო დღეების შეცვლა. მის გვერდით არ იყო , ვერ იფიქრა მოსალოდნელ შედეგზე, ვერ

ქალის ორი სახე (პირველი ნაწილი)

სულ სხვა სამყარო რომ შეგვექმნა მე და შენ ერთად, ალბათ გავძლებდით შუაგულ ზღვაში, დამელოდებოდი როდის მოვცურავდი ამ ტალღებში ახლართული თმებით, მე კი მოულოდნელად შემოგახტებოდი ზურგიდან და შევიგრძნობდი

ზეცაში იწერება ადამიანთა ბედი(1 თავი)სრულად

მეგობრის სახლი დატოვა და სწრაფად გადაჭრა ქუჩა.ძალიან დააგვიანდა შინ მისვლა და ეს მის მობილურსაც ეტყობოდა.დედის ზარები არ წყდებოდა -მალე მოვალ,დედა სწრაფად უპასუხა და ტელეფონი ჯიბეში ჩაიჩურთა.კორპუსებს შორის გაძვრა და ჩაბნელებულ მოსახვევში შევიდა.

23 დეკემბერს (სრულად)

ჩემი ბავშვობა არც ისე დიდხანს გაგრძელდა, თუმცა მანამდე გატარებული ყოველი წამი ყოველთვის აჯობებს მის შემდეგ ათვლილ წამებს.ვიღაცამ ჩემი ყოველი 23 დეკემბერი გააფუჭა, ჩემს გონებაში გაჩნდა ფრაზა- „თუ მცენარე დაიბადა ნიშნავს მარცვალი მოკვდა.“