... რომ არ უნდა გიყვარდეს

როგორც კი ვერანდის ზღურბლზე გადავაბიჯე, მსუბუქმა ქარმა, ჩემი გაშლილი თმები სახეზე მომაფინა. მალე მოვიწესრიგე და როდესაც თვალებიდან გამოვიხედე, ჩემს წინ, ახოვანი, სიმპატიური მამაკაცის სილუეტს გადავაწყდი. ვერანდის კიდესთან იჯდა ოდნავ

“მოდი ვითამაშოთ” 5 თავი

რომანი ეხება გოგონას, რომელიც შემთხვევით გახდება სასტიკი თამაშის მონაწილე, მისი სიცოცხლე საფრთხეშია. ამ საფრთხიდან კი უსიმპათიურესი პილოტი იხსნის.

მექალთანეს სათამაშო 9 თავი

კარიი გაიღო და ოთახში ელენე და სანდრო შევიდნენ არცეთ სახეზე სიმშვიდის ელფერი არ დაჰრკავდათ,ელენე კარებთან გაჩერდა და მოსალოდნელ ქარიშახლს დაელოდა. -მათე ფეხზე წამოხტა სანდროს პირდაპირ საყელშო წვდა, რაგინდა ახლავე თქვი მოგკლაა თუუ დაველოდ რას მეტყვი.

One snowy day(1)

დათოვლილ ბილიკს მივუყვებოდი და თავში უამრავი ფიქრი მიტრიალებდა. ჯანდაბა... ჯანდაბა ისევ მისი სახე გამახსენდა, მორჩი მასზე ფიქრს, ჩემს თავს ყოველ წუთს ამას ვუმეორებდი, არ გამომდის ჯანდაბა,ფიქრებში გართულმა ვერც კი შევამჩნიე რომ უკვე ბინის წინ ვიდექი.

უცნობი თვალების მეგობარი

როდესაც საოპერაციო ოთახის კარები იხურება და განურჩევლად ყველა, იმედის და სიამაყის თვალებით შესქცერის ქირურგს, საუკუნოდ იწელება სულ რაღაც ერთი წამი.. წამი, რომელიც ერთდროულად მოიცავს ყველაფერს... ერთ შანსს, იმედებს ან შესაძლოა იმედგაცრუებასაც,

უკანასკნელი კოცნა (4 თავი)

თორნიკეს ხმის გაგონებაზე გული უარესად ამიჩუყდა და ისევ ავტირდი, ვერაფრით შევძელი საკუთარ ტკივილთან გამკლავება და ცრემლების დამალვა

“მოდი ვითამაშოთ” 4 თავი

რომანი ეხება გოგონას, რომელიც შემთხვევით გახდება სასტიკი თამაშის მონაწილე, მისი სიცოცხლე საფრთხეშია. ამ საფრთხიდან კი უსიმპათიურესი პილოტი იხსნის.

"ხათაბალა" (ნაწილი 1 სრულად)

ცალტვინა! გაბრაზებით წამოვიძახე და ლიფტის ღილაკს თითი სამჯერ მივაჭირე გამეტებით.დღესვე ვიშოვნი ახალ სამსახურს! ყოფილ უფროსის მისამართით დავიმუქრე და გაზეთების ჯიხურთან მივიჭერი.

სასრულეთი (თავი 21)

საღამოს თეთრ არაბულ სამოსში გამოწყობილი დიპლომატით ხელში აეროპორტში გავდიოდი პასპორტ კონტროლს. შავ ჰიჯაბში გამოწყობილი ჯემალი კი ნამდვილად სასაცილო სანახავი იყო. ფატიმა არა? ახია შენზე.

სიმართლე სიცრუეში (თავი 5)

ცარიელ ოთახში იწვა გამომძიებელი, სიჩუმეს როგორც ყოველთვის საათის წიკწიკი არღვევდა. რატომ არ ახსენდებოდა დილით ამ დამპალი საათის ჩამოხსნა?საკუთარი თავი ეუცხოებოდა, ის ხომ მუდამ ასეთი მშვიდი და გაწონასწორებული