ცხოვრება სიყვარულის სახელით

-შენ კიდე არ მომზადებულხარ...!დროა სცენაზე გახვიდე-არსად მეჩქარება ხალხი არსად წავა...-რაგჭირს შენ ამ ბოლოდროს ვეღარ გცობ!?-შეიცხადა ბიჭმა არ მომწონს შენი მდგომარეობა, ძალიან შეიცვალე შენ თავს აღარ გავხარ

სპორტის მასწავლებლები (თავი 1)

სასწავლო წლის დაწყებას გილოცავთ- ასევე, ასევე _ ხელები ასწია ქეთევანმა _ ეს ლანაა, ჩვენი ახალი სპორტის მასწავლებელი _ ღიმილით მიუთითა გვერდით მდგარ გოგონაზე _ ლანა ეს კი თორნიკეა ჩვენი სპორტის

პრობლემა იწყება შენით(ნაწილი-3)

-დარწმუნებული ხარ რომ ეს შეგიძლია პატარა? გავიგე ისევ ცივი ხმა ,ეს კი საკმარისი არ იყო ამას იარაღის დამიმიზნებაც მიაყოლა,თან პირდაპირ შუბლზე! სულ პატარა მანძილი იყო ჩემს და იარაღს შორის. ეს გამოცდააა...ეს გამოცდაა..მცდის.

ურეკის მზის ქვეშ ( დასასრული )

- წავედით? - კიბეებიდან ჩამოდის ლევანი და ძლიერად მიკრავს გულში. თითქოს ახლა ვხვდები რა მნიშვნელოვანი გახდა ამ რამდენიმე კვირაში ჩემთვის ეს ადამიანი. - წავედით. - საწყლად ვპასუხობ. ლავანი თავზე მკოცნის და ამით თითქოს უსიტყვოდ მამშვიდებს. ვაფასებ მის

შენ სხვანაირი ახსოვხარ ხელებს (მოკლე ისტორია)

ყოველთვის მეგონა ერთ კალამს და რამდენიმე ფურცელს ავიღებდი და მოგწერდი წერილს. ფურცელზე ვამბობ, რამდენიმეს-მეთქი, მაგრამ იქნებ, ერთზეც დამტეოდა სათქმელი. იქნებ, ის დარჩენილი ფურცლები უბრალოდ რბილად საწერად გამომეყენებინა. თუმცა, შეიძლება არანაირი

დამაბრუნე წარსულში (სრულად)

- ჩემს ცოლობას გთავაზობ. - მოველოდებოდი - კმაყოფილი გამომეტყველებით წარმოთქვა ქალმა, მაგრამ მერე თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა - მაპატიე, ყველაფერზე ვტირი - სახეზე ხელები აიფარა - არადა, ვიფიქრე, ღირსეულად მივიღებ ამ წინადადებას-თქო.

დაწყევლილი

ყველაფერი ჯერ კიდე მაშინ დაიწყო, სანამ სამყარო ისეთი ბოროტებით აივსებოდა, რომელიც კაცობრიობის სრულ განადგურებას დაისახავდა მიზნად.

ცოდვილი {სრულად}

ბავშვის განწირულმა ტირილმა ისევ გააღვიძა თბილისი. უნახავ დედას გლოვობდა ნეკა... ჯერ კიდევ გაოგნებული სანდრო ამაღლობელი, მუხლებზე იდგა ბავშვით ხელში და უყურებდა... უყურებდა მის ანოს... ცოდვილ ანოს...

შურისძიებაში ნაპოვნი სიკეთე (თავი მესამე)

გაგამ გიორგი მის კაბინეტში შეიპატიჟა, დაბრძანდი, და მომიყევი აბა რამ შეგაწუხა საიდან მიცნობ ან რა გაინტერესებს, ალექსი პასუხობს.. მე ბატონო გაგა როგორც მოგახსენეთ ალექსანდრე ზვიადაძე გახლავართ ,თუ შეგიძლიათ მითხრათ სანამ ამ უბანში გადმოხვიდოდით

უარყოფილი (თავი 7)

სახლი ცარიელია, ეს სიცარიელე სულში მწვდება. ამოსუნთქვის საშუალებას არ მაძლევს. ეს სახლი ერთ დროს ჩემი იყო, წარსულის ბედნიერი მოგონებები მიტევს. ჩვენს დიდ მისაღებში შევდივარ და ნათლად ვხედავ სუფრასთან მჯდომ ოთხ ადამიანს. სიყვარულით სავსე ცოლ-ქმარსა