სხვისი ცოლი (17 თავი)

პოლიციის შენობა გვიან ღამით დატოვეს, ნათია შოკში იყო მომხდარის გამო, ლაშა კი ძალიან კმაყოფილი იყო იმით რაც ხდებოდა ლალიკოს და გეგასგან განსხვავებით

პრობლემა იწყება შენით (ნაწილი-2)

-ერთი სული მაქვს ვნახო..ლამაზია? იკითხა ჯოშუამ  ღიმილით,მე კი ამაზე მკვლელი სახით გავხედე. -ზედმეტად არ შეიმჩნიოთ რომ ის ჩვენაირი არაა,არც ზედმეტად კარგად არ მოექცეთ და არც პირიქით,ფრთხილად უნდა ვიყოთ..ისე მოექეცით როგორც ყველას ! თითქოს ბიჭია

სასრულეთი (თავი 9) +18

- რა მელოდება?- ცრემლებს ძლივს ამოვაყოლე ორიოდ სიტყვა. - წარმოდგენაც არ მინდა, წინ რა გელის.იდელურ შემთხვევაში, გაროზგვა და ერთადერთი რაც შეიძლება, მათრახის დარტყმის რაოდენობა შეამცირონ. - უარეს შემთხვევაში? - თქმაც მიჭირს, ლეა. .....

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეთოთხმეტე)

-დარწმუნებული ვარ ყველას გადასარევად გახსოვთ წლების წინანდელი ამბავი, როდესაც ჩემმა ყოფილმა ცოლმა, საკუთარ დაბადების დღეზე, მთელი თბილის წინაშე თავი მომჭრა. -და ისიც გემახსოვრებათ მაგ დღეს მეც რო შევრცხვი, ალექსის საყვარლის ამბის გამო-ალექსანდრეს

ისევ გაბრწყინდება თვალები ( თავი პირველი )

იქვე მაგიდასთან მჯდომმა ბიჭმა კარგად აათვალიერა ნაცნობი სილუეტი და ნერწყვი გადაყლაპა, გოგოს ზედაც არ შეუხედავს ირგვლივ არავისთვის, პირდაპირ თავისი მაგიდისკენ გაემართა და მეგობრებს თბილად გადაეხვია, ღიმილის ძალა ისევ შერჩენოდა ცხოვრებისგან

შურისძიებაში ნაპოვნი სიკეთე (თავი მეორე)

საღამო იყო, სადღაც 7 საათი იქნებოდა ხალხი მოგროვდა შენობასთან, მე მთვრალი ვიყავი ვხმაურობდი გარედ, და ამიტომ მილიციელმა ნოდარიმ გამარიდა იქაურობას მემუქრებოდა დაგიჭერო, მე შევეხვეწე ამ ერთხელაც ეპატიებინა კაცურად.. მეტს აღარ ვიზავდი, და ამ დუქანთან

ალბინოსი

ივლისის სუსხიანი დილა იდგა. განსაკუთრებულ დღეს ვესწრებოდით. ხშირად არ ისმის ოკეანის სულისშემძვრელი ხმა ჩვენს სოფელში. დღეს სათემო დღესასწაული აუცილებლად გაიმართება. აღსანიშნავი დღეები გველის თუ ყინვამ ისევ არ მოიმატა.

ისე , როგორც მე მინდა (დასასრული)

- პირველ ღამესაც კი არ ყოფილხარ ასე დაძაბული ? ახლა რა ხდება ? მშვიდად ეკითხებოდა მამაკაცი - მინდა რომ თავი დავიცვათ ... მოულოდნელი იყო ანას განცხადება... - ვერ მივხვდი... - მინდა რომ თავი დავიცვათ

უარყოფილი (თავი 6)

დილამდე აივანზე ვრჩები, მხოლოდ ლუკასა და დამიანეზე მეფიქრება. არ ვიცი რა მემართება. პარადოქსული ის არის, რომ არავინ მინდა. მჭირდება მაგრამ არ მინდა. ვერ გამიგია რა ხდება ჩემს თავს. საშინლად მინდა, ვიგრძნო რომ ჯერ არ მოვმკვდარვარ... რომ ჯერ კიდევ

სხვისი ცოლი (16 თავი)

ლაშა გაბრაზებული ჩაჯდა მანქანაში და საჭეს ხელი დაარტყა, მოწოლილ ბრაზს და ბოღმას ვეღარ იოკებდა და ისევ გადმოვიდა, რამდენჯერმე წიხლი დაარტყა მანქანის კარს