ოქროსფერი განთიადი (სრულად)

-აღარ დაიღალე? -არ უნდა მეკითხებოდეთ ამას. -გეკითხები,აღარ დაიღალე? -უსაშველოდ. -ცოლ-შვილი არ მოგენატრა? -უსაშველოდ. -ამას რისთვის აკეთებ? -მათთვის. -მერამდენე დღეა? -1090.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი V)

- ელიიი. - იქეთკენ ვბრუნდები,საიდანაც ხმა ისმის და მომღიმარ ილიას ვხედავ,რომელიც ხელებ გაშლილი მოდის ჩემკენ და ბოლოს გულში მიკრავს. ისეთი საყვარელი და თბილია,შეუძლებელია მისი დადებითი აურის დაიგნორება და მეც ჩემდა უნებურად ვბედნიერდები.

ლურჯი ორქიდეა (სრულად)

-მეორედ არ გაბედო, და ეს სისულელეები არ გამომიგზავნო-მინდოდა ნათქვამი მკაცრად გამომსვლოდა, მაგრამ ხმის კანკალი ვერაფრით შევიკავე, როგორც კი სათქმელს მოვრჩი ზურგი ვაქციე და წამოსვლა ვცადე, მაგრამ მისმა ხელმა შემაჩერა, სწრაფად მომხვია წელზე ხელი და

გაურკვევლობა

მოგეხსენებათ საქართველო ძალიან ლამაზი ქვეყანაა. თუმცა არსებობდა პატარა სოფელი . სოფელში მხოლოდ ერთი ბეტონის გზა შედის ,მასში შესასვლელი ერთი გზა არსებობს, როცა მიუყვებით ორივემხარეს ჭადრები კორიდორს ქმნის , აქაიქ კი რამოდენიმე სახლს თუ წააწყდებით,

სპორტის მასწავლებლები (თავი 16)

- ლანა.. - ნელა წამოჯდა ლაშაც და უფრო მიუახლოვდა - მოდი წყვილი ვიყოთ ამის გაგონებაზე ხომ მთლად შოკში ჩავარდა, უეცრად ისტერიკული ტირილი აუვარდა და თავი ხელებში ჩარგო

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 14)

კიდევ ხუთი წუთი ისმოდა წყლის ხმა და ბოლოს როგორც იქნა შეწყდა. უკვე ჩაცმული გამოვიდა ბიჭი, თავს იმშრალებდა პირსახოცით ნათია რომ დაინახა. -აქ რა გინდა?_ აშკარა გაოცება ეტყობოდა სახე

გაყიდული ღირსება (10 თავი)

მია ცრემლებად იღვრებოდა და ხმას ვერ იღებდა, კახასმიერ დასმულ არცერთ კითხვაზე პასუხი არ ქონდა არც მას და არც მაკას რომელიც ერთადგილზე მიყინულივით იდგა

ის ჩემია (ვარდის ტატუ)თავი 9

აი ძილბურანში კი გავიგონე ერთი სიტყვა და მოქმედება რამაც ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში დამარწმუნა. - მიყვარხარ უკუდეგანოდ და შუბლზე ნაზი ამბორით გადავეშვი მორფეოსის სამფლობელოში.

გაყიდული ღირსება (9 თავი)

მიას ძალიან უჭირდა ამ ყველაფერთან გამკლავება, განსაკუთრებით კახას მოტყუება, რომელსაც ყოველ შეხვედრაზე უმტკიცებდა რომ არაფერი ხდებოდა განსაკუთრებული

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი IV)

- გაები ჩიტოოო. - ფეხ ქვეშ იატაკს ვეღარ ვგრძნობ და ვხვდები,რომ ნადირ ერეკლეს ზურგზე ვყავარ გაგდებული. - ეეე,დამსვიიიი,ისეც თავი მისკდებაა. ნუ მანჯღრევ იდიოტოოოო. - ვწივივარ ბოლო ხმაზე.