საიდუმლოს ფარდა მალავს.თავი 2.

-სანამ სხვას დაუძახებ კახპას იქნებ შენს ცხოვრებას გადახედო,შენ შეიძლება ყველას ჩაუწვე საწოლში რადგან ეს შენთვის ადვილია და ჩემთვის კი ეს მიუღებელია,ამიტომ სანამ პირს გააღებ და შენს გვერდით მდგომს შენი პირის სიმყრალით ააქოთებ,უკეთესია დაფიქრდე რას

დაგისაკუთრე ანგელოზო(თავი1)

და აი დადგა მომენტი როდესაც მიწევს ჩემი მშობლიური მხარიდან, ჩემი უსაყვარლესი სოფლიდან წავიდე ხმაურიან და მოძრავ ქალაქში თბილისში სასწავლებლად...როგორ არ მინდოდა რომ ეს დღე მალე მოსულიყო და იძულებული გავმხდარიყავი უნივერსიტეტის გამო ჩემო იჯახი

ჩაეხუტე გაურკვევლობას II

-ისევ ის რაც შენ გითხრა. ბიჭებს უთხარი შეამოწმონ ეს თორნიკე ვინ არის. მემგონი ეს აქამდეც უნდა მომფიქრებოდა მაგრამ არც მიფიქრია რომ შეიძლებოდა რამეში გარეული იყოს. ახლა როდესაც ასე ახლოს ვართ ყველაფრის გარკვევასთან და საზღვარსაც ჩვენ ვაკონტროლებთ, არ

16 წესი მეგობრობისთვის

ორი ადამიანი ბიოლოგიის გაკვეთილზე გაიცნობენ ერთმანეთს,მაგრამ აღმოჩნდება რომ ბიჭს ჰყავს შეყვარებული და მისი გოგო დაიწყებს შურისძიებას მელიზე...

რაც გინდა ის დამიძახე (4)

-პირველად აქ ექვსი თვის წინ დაგინახე, მის დაბადების დღეზე ვიყავით, მოსაცმელი დამრჩა და ამოვბრუნდი. ქვასთან იჯექი, თავიდან საყვარელი მეგონე. ახალგაზრდა, ქარაფშუტა გოგო, რომელიც ჩასაფრებული ელოდა ყველას წასვლას მკვდართან პაემანისთვის, ბინძური ცრემლის

საიდუმლოს ფარდა მალავს.თავი 1.

-ქარიშხალი ამოვარდა დღეს ჩვენს სახლში და რასაც კი მიწვდა ყველაფერი ნამსხვრევებად აქცია,ვფიქრობ დაცხრება ნელა ნელა ქარიშხლის სიბრაზე,რადგან ყველა შეაშინა მისმა ღმუილმა.

ჩაეხუტე გაურკვევლობას I

-თუ მორჩით ჭორაობას გამოსვლის დროა ქალბატობენო. -გოგონების საუბარში პაკო ჩაერია და მათ გარეგნობაში ბოლო შტრიხები შეიტანა. ზოგს თმა გაუსწორა, ზოგს მაკიაჟი და ზოგსაც ბიუსჰალტერი. პაკო ერთადერთი „მამაკაცი“ იყო ვისთანაც გოგონები არაფერს მალავდნენ,

სანი

ჩამოვედი. მივაბიჯებ დიდი სიამაყით, ჩემი მოკლე, მთლიანი კაბითა და გადღაბნილი სახით. სწორი შეხედულება დაგრჩა პაემანი. ანდაც არა, სიტყვა პაემანი არ გვინდა. მოდი მას ვუწოდოთ ,,ოცნების ბიჭთან” შეხვედრა. ოცნებაში გოგო ან ბიჭი არ შეგიქმნიათ? ვიღიმი,

სიგიჟის ზღვარზე (17თავი)

მია იდგა გაოცებული და უყურებდა ბავშვიან გოგონას, რომელიც ჩემოდნით ხელში თვალცრემლიანი იდგა კართან, რაღაც უცნაურად აუჩქარდა გულისცემა მათ დანახვაზე და ხმის ამოღებაც ვერ შეძლო, ქეთის გაუკვირდა კარის გაღების მერე ჩამიჩუმი რომარ ისმოდა და დერეფანში

მხოლოდ ერთი დღე ჩემო პეპელა!(8)

რადგან სუნთქვა უჭირდა,ვერ საუბრობდა,ვერ ყვიროდა ისე როგორც უნდოდა,გულიც ისე დამძიმებოდა თითქოს და ლოდი ედო მკერდში და არა გული. გრძნობდა ყოველ დანაკარგს,რომელიც მისი სახით გაუშვა ცაში...ბედნიერებას და სიყვარულს,რომელიც მხოლოდ მას შეუძლია მის