ყველაფერი რაც მე მინდა (თავი 9)

რა... ხომ შეიძლებოდა უფრო კრგი ყოფილიყავი გაბრიელ? უფრო კეთილი.. -საყვარელო ვიცი, რომ სიმპატიური ვარ, მაგრამ ეგეთი სახით თუ გააგრძელებ ყურებას ტუჩებს მოგაჭამ... ისე ჩაილაპარაკა, რომ თვალები არც გაუხელია. მის ხმაზე შევცბი რადგან არ ველოდი, რომ ეღვიძა

მხოლოდ სამი დღე ჩემო პეპელა!(7)

-მითხარი დედა ,ოცნებები ხდება? -გააჩნია რამდენად გსურს ეს ოცნება რეალობად აქციო ჩემო პატარა. -მთელი გულით მინდა! -და რა არის შენი ოცნება?

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი VIII)

- დრამა ქალო, მაპატიეთ მაგრამ ისევ უნდა გამოგიყვანოთ როლიდან. - სიცილით ეუბნება ირაკლი. - მოემზადეთ ახლა და გადით პლაჟზე. - გადით? - თვალებს აწვრილებს ნინი. - შენ არ მოდიხარ? ვინმემ რომ მომიტაცოს ეს ანგელოზივით გოგო?! - დემონსტრაციულად ტრიალებს

სინერგია დედამიწაზედ (სრულად)

ნაწარმოები მივუძღვენი თანამედროვე მსოფლიოში გაჩენილ გლობალურ საფრთხეებს და მათი შეჩერების გზებს, რომლებიც ადამიანთა გაერთიანებული ძალების წყალობით აბსოლუტურად შესაძლებელია.

მხოლოდ სამი დღე ჩემო პეპელა!(6)

-მითხარი დედა ,ოცნებები ხდება? -გააჩნია რამდენად გსურს ეს ოცნება რეალობად აქციო ჩემო პატარა. -მთელი გულით მინდა! -და რა არის შენი ოცნება? -მინდა რომ მამა სულ ცოტახანს ვნახო ...თუნდაც რამოდენიმე დღით .

სიგიჟის ზღვარზე (16თავი)

თორნიკე დარბაზში დაბრუნდა და მიას მიაჩერდა ამღვრეული თვალებით, ახლა საშინელება ხდებოდა მის გულში

ქუჩას ანათებენ.ლამპიონები =1=

ქუჩას ანათებენ.ლამპიონები=1= ქუჩას ანათებენ.ლამპიონები=1= ქუჩას ანათებენ.ლამპიონები=1=

მზის მოლოდინში (I ნაწილი)

ზუსტად ვიცი, სადაც არ უნდა გაიქცე, როგორც არ უნდა მოიქცე, წარსულ ტკივილს თავს ვერ დააღწევ, სანამ მის პირდაპირ არ აღმოჩნდები და თვალს არ გაუსწორებ. შემეშინდა. ვიცოდი, ისევ სადღაც იქნებოდა ჩემ გარშემო და თვალს უჩუმრად მადევნებდა. ეს ხომ დანიელის

......

მესამე დილაც რა თქმა უნდა მარტივი მისალმებით; დილამშვიდობით დაიწყო გიორგიმ, ნინომაც არ დააყოვნა და სულ ორიოდრ წუთში პასუხი დაუბრუნა.. საუბარი უფრო და უფრო თავისუფალი და უშუალო ხდებოდა, პირადი ინტერესის სფეროს გაგებას ცდილობდა ორივე მხარე,

ღამის პაემნები სრულად

დღე პირველი: უჩვეულო სიჩუმეა გარეთ, თუმცაღა რა გასაკვირია, ღამის სამის ნახევარია, მე კი ვერ ვიძინებ. აივანზე გავდივარ და გარეთ ვიხედები, რატომღაც ჩემი სახლის უკან ლამპიონებით განათებულ პატარა პარკზე ვაჩერებ მზერას, თავს უარის ნიშნად ვაქნევ და