შენზე შეყვარებული მე. (თავი I)

დაიწყო რთული წელი. აბიტურიენტი მე, მასწავლებლები, მეცადინეობა და ა.შ. არადა წესით I კურსზე უნდა ვიყო, მაგრამ მათემატიკის გამოცდაში ჩავიჭერი და 1 წელი დავკარგე. ჩემი ტკივილია მათემატიკა. გადავწყვიტე საერთაშორისო ურთიერთობებზე ჩავაბარო. შეყვარებული არ

ჩვენ (ნაწილი 2)

*მეორე დღე* დილით ადრე ავდექი და სმიტების ოჯახთან შესახვედრად მოვემზადე, როგორ მეზარება და არ მინდა ჯოშუას ნახვა. ცუდი შეგრძნება მაქვს. მამამ დამიძახა კაბა ჩავიცვი და მაშინვე ქვევით ჩავედი.

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 3)

ორივე რაღაც უხილავ კავშირს გრძნობდა. სანდრო ამას არ გაურბოდა, პირიქით, ცდილობდა გაეღვივებინა ეს პატარა ნაპერწკალიც კი, მაგრამ დაბრკოლებას უქმნიდა ევას ასეთი სიცივე. უნდოდა, ძალიან უნდოდა სანდროს, რომ ევას ისეთივე თვალებით შეეხედა, როგორც თვითონ

არასდროს თქვა არასდროს თავი პირველი

მოცემით დავასრულებ? არც მახსოვს რა მოხდა. არც იმაში ვარ დარწმუნებული, რომ რაღაც იყო და საერთოდ მანიაკს გავხარ. -იმ მომენტში ასე არიკბინებოდი , უფროსწორედ იკბინებოდი, მაგრამ... -აღარ გააგრძელო! კარი გამიღე...

ოცნება უფასოა ( თავი 18)

- კიიიი. - წამოიყვირა ლიკა. - მერე აქამდე რატო არ მითხარი? - თავზე წამოარტყა გაბრაზებულმა ნიტამ. - გადაღლილი იყავი და. არა ერთი რას მირტყამ შენი გაზრდილი ვარ? - უკანაც წამოარტყა ლიკამ.

ლილე (ნაწილი 3)

ძალიან ცდილობდა ჩვეულებრივი ყოფილიყო, ყოველშემთხვევაში, მგონი დაფარა თუ რამხელა ბედნიერებას განიცდიდა ახლა. უბრალოდ, ეშინოდა ზედმეტ მცდელობას საპირისპირო შედეგები არ გამოეღო. მთელი მათი საუბრის განმავლობაში ცალ თვალს თავისი საძინებლისკენ აპარებდა,

ჩვენ

-არა, მორჩა, ხვალ გადავდივარ და ეს საბოლოაა. კეიტი:მამაშენი რას იტყვის? -მხოლოდ იმაზე დარდობ ის რასიტყვის?

ის ჩემია (ვარდის ტატუ)თავი 4

მთელმა ოთხმა დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა სავაადმყოფოდან არ გამომწერეს არხარ შენ სანდოო. გოგოებმა რომ ჩემი ამბავ იგაიგეს პალატასთან დაერჭვნენ ეგრევე მაგრამ მორიგე არ უშვებდა გვიანიაო მაგრამ კატო რისი კატოა როარ აეხლაო იქაურობა სანამ არშემოუშვებდნენ.

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს ( თავი 13)

- ერთხელ ჩვენს უბანში ფეხბურთს თამაშობდნენ. ჩვენ რათქმაუნდა ჩვენი უბნის ბიჭებისკენ ვიყავით. საკმაოდ ბევრი მაყურებელი ყავდა. ჰოდა ჩვენებმა წააგეს სამწუხაროდ პენალტების სერიაში. ჩვენ ყველა მაინც ვამხნევებდით ჩვემს გუნდს და ვეუბნებოდით რომ სხვა დროს

პესიმისტი 3

-ჰო, ის...-მეუბნება და მშვიდად თავს მიკრავს-ეხლა მომისმინე,ხვალ, ყველა იმ ადამიანის წინაშე, რომელთანაც გამლანძღე, ბოდიშს მომიხდი-ამბობს და მიღიმის -მოიცა ვერ გავიგე?-მეცინება და თავს ვაქიცინებ-ჯერ ეს ერთი შენ დამეჯახე, ცოტაც და რეამინაციაში