სიყვარულმა იცის (7 თავი)

- აუ დავიღალე რა, რაპრობლემაა ასეთი მოუგვარებელი - ცოლი მყავს _ ოდნავი პაუზის შემდეგ უთხრა ლევანმა - რა? _ ამ სიტყვების გაგონებისთანავს ელდა ეცა დათოს,

ღალატის ფერი

საყვატელი ადამიანის ღალატი ერთადერთია , რაც ადამიანს ცოცხლად მარხავს. სანამ ამ ყველაფრის გადახარშვას ცდილიბდა გონებაში და დუმდა ნიკმა ჩათვალა რომ არ იყო ლორა ამის წინააღმდეგი და კოცნა დაუწყი რაც უკვე ბოლო წვეთი აღმოჩნდა ლორასთვის ,მალევე მოიშორა და

სიგიჟის ზღვარზე (8 თავი)

ნატა ძალიან გაბრაზებული და გაღიზიანებული იყო, ზუსტად იცოდა რომ ავარიაში შემთხვევით არ მოყოლილან, დარწმუნებული იყო რომ მია ბექამ გაიტაცა

ეს სიყვარულია? (თავი 2)

ამას აქ რაუნდა? კიმაგრამ ეს ბიჭი ის არ არის ვინც წყალი შემასხა? ჩემს სკოლაში რა ესაქმება? ნუთუ აქ გადმოვიდა? არარსებობს ვაიმე. ღმერთო რა დავაშავეე? არა პატარპატარა ცოდვები კიმაქ მაგრამ.ისე მეტიც მეკუთვნის.

წვიმისფერი (სრულად)

უყურებდა მის წამიერად ანთებულ ტელეფონს, შეტყობინების მოსვლის მოკლე ხმას. იმას, თუ როგორ აიღო მობილური, წამში წაიკითხა მესიჯი, მთელს ტანში ჭრუანტელმა დაუარა და მოულოდნელობისგან ცხელი ყავით სავსე, დიდი, ცისფერი ჭიქა ხელიდან გაუვარდა. “ქორწინდებიან.”

უკანასკნელი ამბორი 18+ (თავი 11)

"- ბოდიში.... - სიტყვა ბოდიში გრძნობებს ვერ გააქრობს... ვერც სულის იარებს განკურნავს. - იქნებ ყველაფერი თავიდან დავიწყოთ? - დავიწყოთ რისთვის? ისევ ტკენისთვის? ნუთუ არ დაიღალე სულის მოუშუშებელი იარებით, რომელიც საშუალებას არ გაძლევს რეალურ ცხოვრებას

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს (თავი 12)

- მითხრა რომ პოლიციელების სხვა ჯგუფიც ჩართო ამ საქმეში და თუ მის იდეას დავთანხმდებოდი აქამდე მოაღწევდნენ და წამიყვანდა. მაშინ არ მიყვარდი ნუ მეგინა რომ არ მიყვარდი და რადგან ცოტათი მომწონდი ვიფიქრე უკეთესია წავიდე და დავივიწყო მეთქი. იდეა კი ის იყო

დიდი არაფერია მაგრამ მაინც შემიყვარდი (3თავი)

როცა ვაკოცე მან დაინახა რომ ლუკა მოდიოდა და ამყვა კოცნაში და ლუკამ გაღიზიანდა როცა ნიკამ ხელი მაგრა ჩამკიდა და წამიყვანა მანქანის კენ ჯობია წაგიყვანო აქიდან დგეს ჩემტან წაგიყვან კარგი მეც დავთანხმდი და როცა მანქანაში ჩავჯექით შემეკითხა იმ ბიჭს

ვნებების ქარცეცხლში (11 თავი)

ზოგჯერ ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ შეიძლება ბედნიერებისგან გავსკდე. ბოლოდ პერიოდი მართლა იდეალურია ჩვენს ცხოვრებაში და ეს ცოტა მაშინებს კიდეც მეშინია რომ რაღაც მოხდება და ყველაფერს შეცვლის.

ვნების მსხვერპლი #8

- ნინო - მეთქი, არ გესმის? - პასუხს ისევ არ სცემდა და ნაკანი გრძნობდა, რომ გული კვლავ უტყდებოდა. - ნინო! - ბოლოჯერ დაუძახა და საპასუხო რეაქცია რომ ვერ მიიღო, გაჩერდა. ფიქრობდა, ნეტავ სულ არ დამენახაო. არადა, მართლა ასე აჯობებდა. თავი გააქნია და ფეხი