ბედის ირონია

სველი ბილიკები ისე იკაფებოდა, როგორც ცვრიანი მინდორი. დათრგუნული კაცი ნელ-ნელა მიაბიჯებდა წვიმიან დღეს, ნაცნობ ქუჩაზე. . . შემოდგომის სუსხი იგრძნობოდა, თან წვიმდა, წვიმდა სასიამოვნოდ. . . კაცი ასე 50-55 წლის იქნებოდა. ფართო შავი შარვალი, თეთრი

თეოდოსია (თავი 2)

"თეოდოსია ყოველთვის ფიქრობდა, რომ თუ ტრადიცია სხვის გრძნობას შეურაცხყოფდა, მაშინ ტრადიცია ყოფილა ამ ყოველივეში დამნაშავე და არა სიყვარული."

სიზმარში ნანახი სიყვარული(თავი6)

-ჩამოვედით თუ არა ყველა გავიცანით და დასაძინებლად ავედი როცა ფეხის ხმა მესმის ჩემს უკან,უნდა შევტრიალდი და უცბად კედელზე მაკარებს და ტუჩებზე ცხოველივით მეწაფება ვიღაც.ჯერ ვფართხალებდი,მაგრამ როცა შევიგრძენი ნაცნობი გემო მივხვდი ვინც იყო და

მიტოვებული 1 თავი

არავინ იცოდა თუ მას კიდევ ვინმე ნახავდა საქართველოში, 8წლის შემდე ისევ გადაწყვიტა რომ მშობლიურ მიწას დაბრუნებოდა თუმცა ამჯერად სულ სხვა ლიზა იყო. გთხოვთ მოემზადოთ მალე თვითმფრინავი დაჯდება. როგორ უჭირდა ამდენი წლის შემდეგ კვლავ დაბრუნება თვის

ერთი ნახვით შეყვარების გჯერა?(თავი 6)

თავი 6 : ეკატერინე დადიანისა და დამიანე რამიშვილის სიყვარულის ისტორიია, სადაც ბევრი ცუდი და ბევრი კარგი ხდება თუმცა ეს ყველაფერი დამოკიდებულია დამიანესადა ეკატერინეზე , რომლებმაც უნდა გადაწყვიტონ რას როგორ და რანაირად გააკეთებენ.

ცხოვრება ტკივილთან ერთად.თავი 10 (დასასრული)

-მართალი ხარ და აღარაფერს ველოდები,წარსულმა რომელმაც მხოლოდ გამძარცვა მე რას მომიტანს მომავალი? წავიდა ბავშვობა,სულ რამდენიმე წელიც და ახალგაზრდობაც წავა და სიბერეც მოგვიახლოვდება,სიბერეს კი სიკვდილი მოყვება,სიკვდილი რომელიც ერთგვარი შვებაა რომელიც

თეოდოსია (თავი 1)

"მზის სხივებში ჩამალული ოცნებები ყოველთვის ცხადი ხდება, რადგან მათ სითბო კვებავს ადამიანურ სულის წამოძახილს. მისი მზერა ცივია. შეხება კი ძალიან თბილი."

ფერები. თავი 2

ოთახის შესასვლელიდან სტვენა მომესმა. -ჩაჩო! პატრონი გეძახის! ჩვენს მუსიკოსს ნუ შეაწუხებ. ცინიკურად შემომხედა ემბერმა, თვალებით მანიშნა ოთახიდან გავსულიყავი და უკან გაბრუნდა. ცხოვრებაში ყველაზე მეტად ორი რამ მიყვარს, მუსიკა და ემბერი...

პატარავ შენ ღირსი ხარ ბედნიერების (თავი 8)

ნიაც და ეკაც ერთდროულად ჩამეხუტნენ და ლამის იატკაზე გავიშხლართეთ სამივე. თვიდან მოვიკითეთ ერთმანეთი, შემდეგ კი საქმეზე გადავედი, რომელიც რათქმაუნდა დამიანეს ეხებოდა. მე და გოგოებმა კი ასეთი რამ მოვიფიქრეთ...

სიგიჟემდე შეყვარებული 3თავი

მიდიოდა, მაგრამ სად თავადაც არ იცოდა. ალბათ იქ სადაც თავს თავისუფლად იგრძნობდა. მარტოსული ისედაც იყო. გულში თავის თავს და მის ბედს ლანძღავდა. მამამ მიატოვა, დედა ვინ იყო არ იცოდა, კაცი რომელიც უყვარდა სერიოზულად არ აღიქვამდა. ის ასე ფიქრობდა.