სიგიჟის ზღვარზე (11 თავი)

-არანორმალურია არა?-ნანამ დედამთილს დაუბღვირა -თუ ასეა რატომ არ წაყევით ხელის მოწერაზე? სინდისმა არ გაგიშვათ მგონი, მგონი ხვდებოდით რომ მიას ცხოვრებას ვღუპავდით და მაგიტომ ვერც თქვენ და ვერც ჩვენ ვერ გავბედეთ წასვლა და იმის ყურება როგორ მოაწერდა

არასდროს თქვა არასდროს თავი მეოთხე

მშობლების შემაძრწუნებელი სახეები... დარბაზში ემოციების ზღვა იდგა... ანას დედას მოსულიერება დაჭირდა... სასწრაფომაც დააპირა მისი წაყვანა , მაგრამ მტკიცე უარი მიიღეს. სასწრაფო დახმარების ბრიგადა გარეთ იმყოფებოდა აუცილებლობის შემთხვევაში, ხვდებით

ჩემი საოცნებო ბიჭი(1თავი)

ჩემი საოცნებო ბიჭი გამარჯობა მე ემა ვიზლი ვარ, ვარ 16 წლის. ვცხოვრობ ამერიკაში,მყავს დედა და მამა, არმყავს არც და და არც ძმა, თუმცა ძალიან მინდა. საცხოვრებლად გადავდივართ სხვაგან ძალიან არმინდა აქედან წასვლა მაგრამ მომიწევს. ხვალ უკვე იქ ვიქნებოდით.

სიყვარულმა იცის (13 თავი)

2 თვე გავიდა ნინის და პაპუნას ქორწილიდან და უკვე სასწაული სიახლეები იყო. თაფლობის თვე პარიზში გაატარეს, შემდეგ ნინის დაჟინებული თხოვნით ბოდრუმში წავიდნენ. იქიდან ჩამოსულებმა კი მშობლებს სიურპრიზი გაუკეთეს და ნინის ორსულობა ახარეს. ერთი შეხედვით

ჩვენ (ნაწილი 5)

ცოტა გამიკვირდა და იმედგაცრუებაც ბიგრძენი, რაღაცნაირად მეწყინა კიდეც, მაგრამ არც კი შემიმჩნევია -არ გაბედო მისი ხსენება, ახლა კი აქედან გაეთრიე, ჩემთან აღარ გაგივა, ან მოკვდები ან მშვიდობით წახვალ. გოგონამ ჩანთა აიღო, შიშს ვხედავდი მის თვალებში

Him and I(თავი3)

-მხოლოდ მადლობა?-უკან გამომყვა და გამაჩერა - გვირგვინიც ხომარ დაგადგა ჩემი გადარჩენისთვის? -იოანე მქვია შენ? -სახელი გკითხე? -რატო მესწერვები? -კითხვაზე კითხვით ნუ მპასუხობ იოანე-

გიჟი გოგონები (4)

მთელი გზა მობუზული ვიყავი რაც ეს ბიჭი გამოჩნდა ჩემ ცხოვრებაში ყველაფერი თავდაყირა დამიყენა არა მია მოეშვი მასზე ფიქრს ვსო .. სახლში მისულს თვალში წითელი ვარდები მხვდება წერილთან ერთად წერილს ვნხსნი და გაკვირვებისგან ხმას ვეღარ ვიღებ :

ჩვენ (ნაწილი 4)

ჯოშუა ფეხზე წამოდგა, დასისხლიანებული იყო. დიეგო:მოიბოდიშე ჯოშუა:უკაცრავად, ეს ვინ ჯანდაბაა და დიეგომ ისევ უთავაზა სახეში -გააკეთე რაც თქვა ჯოშუამ ბოდიში მოიხადა და გაუჩინარდა. მშიშარა იდიოტი.

არასდროს თქვა არასდროს თავი მესამე

რას ვაპირებთ? - მოსამართლესთან ურთიერთობა მაქვს... იღიმის ვიკა კი გაუჩერებელ სიცილს იწყებს, ხტუნვა ხტუნვით მიდის ეკასთან და კისერზე ეკიდება. - ანუ საქმე ჩვენია? - მთლად ეგრეც არაა, ხომ გითხარი რაღაც სასჯელი მაინც ექნება, შეიძლება

როცა მეოცნებე კვდება, რა ემართებათ ოცბებს?! /სრულად/

"- ყოველთვის მინდა მე შენს თმების სურნელს ვგრძნობდე... ნეტავ კი დადგება ეს დღე ოდესმე?- მიტივტივდება გონებაში ედის სიტყვები, რომელიც მუდამ ჩემი ცხოვრების თანამგზავრი გამხდარიყო ამდენი წლის გასვლის მიუხედავადაც.- მიყვარხარ, მარიამ..."