გაიცანით ... კატო (თავი 2)+16

დიდი ხნის წინ თინეიჯერობაში გავიცანი თუმცა თუმცა მხოლოდ ონლაინ ვურთიერთობდით. მერე კი ... მერე უბრალოდ მორჩა ყველაფერი.. არადა მაშინ მეგიბარი არ მყავდა და მხოლოდ მას ვუზიარებდი ჩემ სატკივარს. რთულად გადავიტანე გარდატეხის ასაკი და მაშინ მჭირდებოდა,

ჩემი ისტორია

მეორე დილით მელანიას ადრე გაეღვიძა მზის სხივები სახეზე დასთამაშებდენ,როგორც კი თვალი გაახილა ტელეფონს დახედა რომ საათი ენახა ჯერ მხოლოდ 6:30 იყო და გადაწყვიტა ლოგინში კიდევ ცოტა ხნით ენებივრა შემდეგ ადგა შხაპი მიიღო შავი მაისური და ლურჯი კომბინიზონი

ღამეული კოშმარი /სრულად/

"- შეწყვიტე, მეთიუ! შეწყვიტე, გთხოვ... - შევწყვიტო? შევწყვიტო, მარია? - შეწყვიტე გთხოვ... - შევწყვიტო? რატომ?! - ვეღარ გადავიტან შენს მეორეჯერ სიკვდილს...."

სიტყვებზე მეტი (3)

ემა ოთახში შესვლისთანავე გაშეშდა, თითქოს მისი სხეული ერთ ადგილას მიიყინა მაგრამ ამავდროულად ორგანიზმი მთლიანად უხურდა და გრძნობდა ნელ-ნელა ლოყები როგორ უწითლდებოდა. ყველაზე რთული ახლა ადგილიდან გამოძრავება ან კიდევ ერთხელ რაიმის წარმოთქმა

ერეკლე ქავთარაძე./3/

ერთ ადგილს მიშტერებულ ქავთარაძეს დანისლულ თვალებს ვერ აშორებდა, ღრმა სუნთქვით ცდილობდა აფორიაქებული გულის ოდნავ დამშვიდება. გული კი საშინლად ბედნიერია. საკუთარმა ეგომ შეახსენა ამ გრძნობის ხანმოკლეობა და ბნელი კუთხიდან შიშიც გამოძვრა.

ჩემი ისტორია

საღამოს 8 საათი იყო როდესაც მელანია სახლში სრულებით ძალა გამოცლილი დაბრუნდა,იმ წამსვე სამზარეულოს მიაშურა სადაც გემრიელი ყავა და შოკოლადის ნამცხვარი ელოდა რომელიც დედამ იმ წამს გამოიღო ჩამოჯდა ცოტა ხნით დედას ესაუბრა მის დამღლელ მოსაწყენ და არაფრით

ევა - სრულად

დიდხანს იჯდა იქ. დიდხანს იყო თავის სტიქიაში, საყვარელი წიგნის საყვარელ პერსონაჟებთან ცხოვრობდა. მერე შოპენის მუსიკის ხმა ფხაკუნმა გადაფარა. ალბათ, ჩაეცინებოდა, თუმცა ის ხომ კონსტანტინე ალაზნისპირელი იყო. ემოციებს ვერ გამოხატავდა. არ შეეძლო... წიგნი

artificial love 18+ /სრულად/

"შენ ხომ არ იცი, როგორი მტკივნეულია, როცა ბედნიერი წუთები დღის სინათლესთან ერთად უფერულდება. შემდგომ კი თავისთავად ქრება.... ქრება და უჩინარდება ფანჯრის მიდამოებში მყოფი ღრიჭოებიდან. ბოლოს კი უთქმელად გტოებს, მაგრამ ამავდროულად თან გიტოვებს შენში

ჟანგბადი (თავი მეორე)

გაბრუებულს გამეღვიძა,რამდენი ხანი მეძინა არვიცი,დროს ვერ ვგრძნობდი , არ მჯერა გათენდაა ? არა ვერ გათენდებოდა ამდენიხანიც არ მიძინია, ანჯელოს და ისიდეს ვეძახი არცერთი არ არის კარავში- ესეიგი გარეთ არიან,ანუ დილა არა უჩემოდ არ გავიდოდნენ ...პლედი

ცხადში ახდენილი სიზმარი

საშუალო სიმაღლე , ოდნავ გამხდარი , თეთრი პირი სახე ღია წაბლისფერი თმა და ნაცრისფერი თვალები ჰქონდა . თითქოს ყველაფერი ჰქონდა რაც საჭირო იყო და რაც შეიძლება იმ დროისთვის ენატრა , მაგრამ არ ჰქონდა ის ,რაც თურმე ყველაზე მეტად სჭირდებოდა და ვერ