ფერები. თავი1

"მუსიკა ძალაა, როგორც სიყვარული, მეგობრობა, ოჯახი... მაგრამ მათზე უფრო ძლიერი და დიდებული. შესაძლებელია ცხოვრება დაგენგრეს, ემოციური ტრამვა მიიღო და სიყვარულის შეგრძნება დაკარგო, განშორდე მეგობრებს, ერიდო ოჯახს, ცხოვრობდე მხოლოდ შენს სამყაროში,

ის ღამე(თავი 17)დასასრული

დილით პირველს მე გამეღვიძა წინა ღამის გახსენებაზე ცოტათი წამოვწითლდი და ანდროს გადავხედე რომელსაც მშვიდად ეძინა,ძილშიც კი ისეთი საყვარელი და სექსუალური იყო რომ მეგონა ის ძილით გაბუშტული ტუჩები შემომეჭმეოდა ამის მაგივრად ფრთხილად წამოვდექი და

8 აგვისტოს დაბადებულნი. ნაწილი 5 დასასრული

შუადღემ მოატანა. მუშაობით გადაღლილი დავითი საწოლზე მიწვა და თვალები მილულა… ღამენათევს და დილიდან მუშაობით გადაღლილს მალევე ჩაეძინა. უცნაური ზმანება ნახა… ვითომ 80-იანი წლები იდგა და მისი აწყობილი მოიერიშე ავღანეთში ბომბავდა ავღანელების სოფელს.

პარადოქსი ( მეორე ნაწილი)

-თქვენთან თამაში არ მინდა -ჰოო ? რატომ გაეცინა ნიკოლოზს -თქვენ რომ შემოხვედით დედას ხასიათი შეეცვალა, საყვარლად ტლიკინებდა პატარა- თათას ბავშვის ნათქვამზე გაეცინა. - ნიტას ხელი ჩაჰკიდა და თან ლაპარაკით სალოსკენ გაიყვანა, ნიტა ცოტა ხანი სალოსთან

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს (თავი 7)

ჩვევა რჯულზე უმტკიცესიაო რომ არსებობს გამოთქმა ზუსტად ელენეს შეეფერება, იმიტომ რომ ამ დილითაც ნოაზე ჩახუტებულს გაეღვიძა. მიჩვეული იყო ბალიშზე ჩახუტებული ძილს და ახლა ამ ჩვევამ მისი თქმით დაღუპა.

ერთი ნახვით შეყვარების გჯერა?(თავი 3)

ესეც ასე, ეს არის ისტორისს მესამე ნაწილი , სადაც ჩვენი კატერინა დადიანი ხვდება ,რომ ის ბიჭი მოსწონს , მოსწონს კი არა რაღაც უფრო მეტს გრძნობს მის მიმართ, თან ისიც დაემატა რომ საიდანღაც ეცნობა, ყველაფერი ეს მის გონებას ერთბაშად ურევს, სხვა გზა არ აქვს

გზა ვარსკვლავებისკენ (მეოთხე თავი)

გიო სკოლის ეზოს კართან იდგა და ვიღაცას ელოდებოდა. მასთან მივედი. - გამარჯობა გიო! - სალამი ნია, როგორ ხარ? - შესანიშნავად შენ? - ვინ ხარ და რა უქენი ძველ ნიას?!

დასჯილნი?! (3)

-ჩემი პერანგის ამარა, ღვინის ჭიქით ხელში, ვარსკვლავებს შეჰყურებ და თან იღიმი. დავიჯერო ჩემზე ფიქრობ? - ჯიბეებში ხელჩაწყობილი, სახეზე ღიმილ აღბეჭდილი მიახლოვდება ალექსანდრე და ადგილს ჩემს გვერდით იკავებს.

სვანური თავგადასავალი

19 წლის მანძილზე ყოველ ახალ წელს სახლში ვატარებ, უკვე მობეზრებულიც კი მაქვს სულ ერთსა და იმავე სიტუაციაში ყოფნა. 30ში მზადებას ვიწყებთ, ერთ დღეში იმდენს საჭმელს ვაკეთებთ რომ ბოლოს საწოლზე მიგდებული მობილურს ვიღებ და გოგონებს ვურეკავ. პირველი ელენე

8 აგვისტოს დაბადებულნი. ნაწილი 4

_ არა, რა ურდო… ალბათ რაღაც მოხდა. რას გაიგებ, ტელეფონში ხომ არ მეტყოდნენ. უნდა წავიდე. შეიძლება ისევ მიტინგების გამართვას აპირებს ოპოზიცია. ხომ იცი, ამ დროს მზადყოფნაში უნდა ვიყოთ, წინასწარ ვერავინ ვერაფერს განსაზღვრავს. _ რა ვიცი, ამ ტელევიზორში