მთავარი კითხვა (XXI-XXXIII თავი)

ახალგაზრდა ქართველი მეცნიერი, საერთაშორისო სამეცნიერო ექსპედიციაში მონაწილეობის მიზნით, ისრაელში მიემგზავრება. სიყვარული, მეგობრობა, რელიგია, პიროვნული ტრანსფორმაცია... რამდენად შეძლებს მისი ცინიკოსი ბუნება ამ ყველაფრის გამკლავებას და ცხოვრების

მწვანე პუ-დინგი /სრულად/

ნეტავ, შენს სისხლძარღვებში მოძრავი მოლეკულა ვიყო. დავლაშქრავდი შენს სხეულს ისე, რომ ამას ჩემ გარდა ვერავინ გააკეთებდა. ნეტავ, სიმსივნის მეტასტაზი ვიყო და ყველა შენს უჯრედს დავეპატრონო. ნეტავ, მოგკლა. მოგკლა ნელა და ენით აღუწერელი ტკივილით.

უცხო ქალი (თავი 6) 18+ სრულად!

"ტბის პირას დგახარ...უყურებ წყალში გამოსახულ, შენს გამოფიტულ, უსიცოცხლო გამომეტყველებას. შენი თითოეული დეტალი, საშინლად გიშლიდა ნერვებს...ზოგჯერ როგორ გსურდა, ტბისთვის შემემატა მარგალიტივით თეთრი, წმინდა ცრემლები... შეამატებდი და მასაც

ის ღამე(თავი 5)

დიდხანს ლოდინი არ მოგვიწია დემეტრე მალე მოვიდა ალბათ სადმე ახლოს იყო მანქანა ცოტა მოშორებით გააჩერა,გადმოვიდა და აქეთ-იქით ყურება დაიწყო მივხვდი რომ ჩვენ გვეძებდა ხელი დავუქნიე და დავუძახე

ხელახლა (ნაწილი I)

ლისის ტბის ცენტრალური სანაპირო ლურჯ და თეთრ ფერებშია განათებული. კლასიკური მელოდია დაბალ ხმაზეა ჩართული და სასიამოვნოდ ვრცელდება ღია სივრცეში. სხვადასხვა სამშენებლო კომპანიის წარმომადგენლები ჯგუფ-ჯგუფად დგანან და გაცხარებით განიხილავენ ტენდერებს,

ერთი ღამის შემდეგ (VI)

უამრავი გეგმა ჰქონდა და ყველანაირი გზებით ცდილობდა ზურას სიყვარულის მოპოვებას ლაშხის ქალბატონი. ეგონა არ გამოუვიდოდა დანებდებოდა და ამ დანებების შემდეგ მოხდა ყველაფერი.

წყვდიადში მყოფის პირველი ნაბიჯი (ამონარიდი)

როგორც იქნა, გასვლის დრო მოვიდა. თვალი არ მომიხუჭავს. ბოლო ორი საათია, გაქვავებული მზერით, საათს ვუყურებ. ჩემოდანი ორი დღის წინ შევამზადე.

ნაწყვეტი რომანიდან

სიყვარულო გულში ჩაგიხუტებდი რომ შემეძლოს. ხელებს შემოგხვევდი და ძლიერ ჩაგიკრავდი მიწიერი რომ ყოფილიყავ და სხეული გქონოდეს.

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს (თავი 3)

ელენე გონს რომ მოვა გაქცევას შეეცდება, მაგრამ ნოა დაიჭერს. დიდხანს იკამათებენ, ელენე თხოვს რომ გაუშვას, მაგრამ ნოას გადაწყვეტილებას წინ ვერაფერი აღუდგება.

ვალენტინა -8- +18

მესმოდა არ არსებული ზღვის მღელვარება და საამური ხმა. სიო რომელიც ჩვენს სხეულზე ნაზად დათამაშებდა და ჩვენს მოძრაობებს უფრო ჰაეროვანს ხდიდა. მზე ჩადიოდა და ტალღების სიბრწყინვალეს მისი თვალები ირეკლავდნენ.