შენი ბრალია (3)

აქ რას ვაკეთებ -შენი აზრით? -გამიშვი! შეეცადა სხეულის ამოძრავებას -თითქოს ძალიან მინდოდეს შენი აქ ყოფნა ! ორივე ხელი გაუშვა მამაკაცმა და საწოლიდან წამოდგა -თუ არ გინდა აქ რას ვაკეთებ? ანაც წამოდგა -მართალი ხარ ! ქუჩაში უნდა დამეტოვებინე! შევცდი!

ბედისწერის ძალა ( საცდელი)

-იცოდეთ არავინ გაბედოს მასთან მისვლა! – ბატონო, ძალიან მკაცრად ხომ არ ექცევით?- კითხა ქალმა. - მან ხომ არაფერი არ იცის ჩვენს ადათწესებზე ახლახანს ჩამოვიდა აქ. – არაფერი, მოუვა იყოს ცოტახანი იქ და დაფიქრდეს თავის საქციელზე.- მკაცრად მიუგო და წავიდა.

ლილუ 4 თავი

ორი საათი სრულდებოდა,როდესაც სანდრომ მანქანა სახლთან გააჩერა,მთელი გზა მხოლოდ და მხოლოდ ლილუზე ფიქრში გაატარა და ერთი დასკვნა გააკეთა,ეს გოგო თავგზას ურევდა,მისი ყოველდღიურობა განსაკუთრებული გახადა.

,,მხოლოდ ღმერთმა იცის...,, (დასასრული)

ვერ ვიჯერებ... ეს ჩვენი შვილია?- ემოციებს ვერ მალავდა. – ჰო, ჩვენი პატარა გოგონაა, რა დავარქვათ?- ჰკითხა გოგონამ. – მას დავარქვათ ილიანა. – ილიანა? – ჰო, ეს სახელი მზეს ლამაზს ნიშნავს დაე მისი ცხოვრებაც მზესავით ნათელი და ლამაზი იყოს, როგორც

ჩემი ბრალია (2)

აამ შეყვარებული მომაკითხავს სცადა კიდევ ერთი გასროლა განეხორციელებინა , იოანეს თუ ჰყავდა პარტნიორი ცხოვრებაში არც ის იყო მარტო -შეყვარებულს მიწერე რომ უკვე წახვედი ! მკლავზე მოქაჩა გოგონა და თითქმის ძალდატანებით წაიყვანა მანქანამდე , მძღოლს ანიშნა

2006 ( სრულად )

კარგი ბიჭი ჩანდა,თავიდან განსაკუთრებული არაფერი,ხანდახან თუ დამხვდებოდა კონცერტამდე,წარმატებებიო - მეტყოდა და ისევ მიდიოდა. ხულიგანი იყო ჩვეულებრივი,ცელქი,მოსწონდა ის რომ მე მოვწონდი.

NEVER US - 5.1

ალექსი დუმდა. ჩემთვის ეს სიჩუმეც ჩვეული იყო. - ვიცი, რომ ბევრი რამ მივქარე.. ჯერ კიდევ არ ვარ დალაგებული, მაგრამ... მგონი მომწონხარ. ეს სიტყვები ყველაზე ბედნიერს გამხდიდა ადრე, ახლა კი ირონია მიბყრობდა, გამეცინა. - ცუდი ხუმრობაა, ალექს. - არ

ლილუ 3 თავი

სწორედ ამ სიახლოვის დროს იგრძნო პირველად ლილუს სურნელი,რომელიც ისეთი სასიამოვნო და ტკბილი იყო,რომ სურდა მის ცხოვრებაში სამუდამოდ ყოფილიყო,წამით თვალები დახუჭა და დატკბა მომენტით.თვითონაც კი უკვირდა,რადგან ასეთი არასდროს ყოფილა, უყურებდა გოგოს და

ჩემი ბრალია (1)

-შენ არაფერს მისურვებ? ხელში მწვანე მარკერი ეჭირა -კი რატომაც არა გამოართვა გოგონამ მარკერი, ბიჭი ზურგით შეტრიალდა თუმცა რამდენიმე წამში ისევ სახით გოგონასკენ შემობრუნდა ანა თვალით ეძებდა ადგილს სადაც შეძლებდა წარწერა დაეტოვებინა -გულთან

მხოლოდ ღმერთმა იცის...(14)

მორჩი ამ ცირკს არ დაგავიწყდეს, რომ სახლში არ ხარ. – იმისთვის დამირეკე, რომ მეჩხუბო. - არა, სხვა რამისთვის გირეკავ, სად ხარ? – ჯერ უნივერსიტეტში ვარ. _ ამდრომდე რატომ ხარ მანდ? – დღეს საღამოს საათებში მაქვს რა მოხდა? – არაფერი, მე შეიძლებ ვერ