დრო! ( ნაწილი 2) დასასრული

- როგორი განსხვავებაა მე და შენ შორის, მობეზრებულად აატრიალა თავი მაშოს სიტყვებზე მამაკაცმა, რომელიც ზღაპრებში ჩაუთვალა, - მართალია შენ სიბნელიდან ახლა გამოანათე საყვარელო და მე ისედაც ნათელში ვცხოვრობდი, ჭყანვით ახედა თუ არა რატიმაც ღიმილით

მე - ორი [ თავი I ]

- რა გქვია? - უხერხულად ვკითხე. - ოჰ, გაგვახსენდა, რომ ერთმანეთის სახელები არ ვიცით? - ჩაიხითხითა. - ნუ მიშლი ნერვებს, ბავშვო და მითხარი შენი სახელი. - საჩვენებელი თითი ავწიე და სახესთან დავუტრიალე. - კაი, კაი, ბებერო დეიდა, ოღონდ არ დამტუქსო!

სამოთხის მინდვრები 6 თავი

ჩემს უკან კი ცეცხლი ეკიდა სამოთხის მინდვრების და ცეცხლში ბრიალებდა მთელი ჩემი სიმშვიდის ნიღაბს ამოფარებული სამყაროც...

ჩვენი ჩრდილები თავი 1

გოგონა თეთრ კაბაში, დიდი ჭაღებით განათებულ კიბეებზე ადიოდა და კაბის უკანა მხარეც ნაზად მისრიალებდა საფეხურებზე. ხალხის და ჭიქების ერთმანეთში არეული ხმა შორიდან, მოგუდულად ესმოდა. როცა ხალხით სავსე დარბაზის კარი გაიღო, მხრებზე გადასული კაბა შეისწორა

შეუძლებელი სიყვარული (თავი 1)

ამას შუა დერეფანში მეუბნება, სადაც ჯერ კიდევ მიდი-მოდის ხალხი, თავს ისე ვგრძნობ თითქოს ვიღაცამ მდღარე წყალი გადამასხა... ვიწვი.

ვარდისფერი ქალბატონი (pink lady 7)

-ასე მალე დაგავიწყდი ? ეს ერთი კვირა აღმოჩნდა საკმარისი ჩემს გასაქრობად? -მე ეს არ მითქვამს -შენი საქციელი ამბობს, უკვე სამსახურშიც გაცილებს -საღამოს მასთან ბარშიც მივდივარ -ამის დედაც-მაგიდაზე არტყამს ხელს და გარეთ გადის, ჯანდაბა

სვანი და ეკუნა (1/3)

ა, ხო, - სახიდან დაბნეულობა მოიშორა და ამჯერად ნამდვილად ბენზინ-გასამართ სადგურისკენ მიმავალ გზას დაადგა, - ჰე, აბა თქვენ იცით, მოვალ მალე. არ მოიწყინოოთ. - ტიპი ნაღდი სვანია რა, - მიმავალს თვალი გააყოლა ვერულამ.

ჩაკეტილი სივრცე 17 თავი

ვაჩეს მოულოდნელმა სტუმრობამ ძალიან გაგვახარა მე და ნიცა. განსაკუთრებით კი ნიცა, რადგან ძალიან მონატრებული ჰყავდა ბიძა. -ნეტა იცოდე როგორ მომენატრე ჩემო პატარა- გატაცებით უთხრა ვაჩემ როცა ხელში აიყვანა და ლოყები დაუკოცნა. მაშინვე თვალები აუწყლიანდა

ანო ბურდული

-უსამართლო ლექტორი.- დავეჯღანე და არ შევიმჩნია, როგორ გამახარა მისმა დანახვამ. -ბავშვს ემსგავსები.- გამიღიმა -ბავშვი ვარ, პატივცემულო. -მორჩი რაა ანო. მოდი ლექციაზე. -თუ ასე მოგენატრეთ მოვალ. -უშენოდ ლექციები არ ტარდება.- გადაიხარხარა... -მიყვარს,

ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მეექვსე)

ცამეტი იანვრის დილას, სვანეთმა თეთრი კაბა შეისწორა და ფიფქები დაამატა ისედაც უზარმაზარ კალთებს, ბარდნიდა ლამაზად, დასვრილ თოვს ახალი ქათქათა ფიფქები ემატებოდა და ისევ ისეთ სპეტაკს ხდიდა როგორც თავიდან. გარიჟრაჟი ნელ ნელა განათდა და მზეც შორიდან