პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეცამეტე თავი)

რა მოხდებოდა?იმაზეც დარდობდა,რომ ახლა დამიანე გვანცასთან იყო და ის ქალი გონებას აურევდა მის ძმას,ყველაზე მეტად კი ის აშინებდა,რომ თუ დამიანე გაიგებდა სიმართლეს სამუდამოდ დაკარგავდა ძმას ამაზე ფიქრებით იტანჯებოდა ანა მაგრამ ახლა თავს აჯერებდა,რომ ასე

ბუმერანგი.მეორე ნაწილის დასასრული.

-ბატონი გაგას ანგარიშზე რაც ფულია მინდა ღარიბებს დავურიგოთ. -დარწმუნებული ხარ შვილო რომ ეს გინდა გააკეთო? -ბინძური ფული არ მჭირდება,იმ ფულს სისხლის სუნი სდის და მე დღეიდან ახალ ცხოვრებას ვიწყებ.

მეგობრები 3

ამ დროს კი სინდი წასული იყო იმ ტაძარში რომელიც ყველა სურვილს ასრულებს,მან იმ ტაძრამდე ფეხშიშველი ავიდა.როცა სინდიმ ლოცვა დაიწყო ოპერაციაც დაიწყო....

ჰორიზონტს მიღმა V

კაფეში მათე შემოვიდა და მათკენ წავიდა.-ოხ ქალბატონო შანს არ უშვებ ხელიდან-ირონია შეპარული ხმით უთხრა და გაეცალა.

Je t'aime (3 თავი)

დღეს პარასკევია. ძალიან მიყვარს პარასკევი, რადგან მთელი ორი დღე მაქვს დასასვენებლად, ნუუ თითქმის ორ ნახევარი. უნივერსიტეტში არაფერი საინტერესო მომხდარა. ლექციებმა მალევე ჩაიარა, საინტერესო იყო და არ გაწელილა.. შემდეგ დათოს უაზრო მცდელოები.. ნეტა

ესპანელი მაფიოები◇◆8◇◆

_არ შემიძლია_სევდიანად გამიღიმა ხელი თმაზე გადამისვა და ტუჩები შუბლზე მომაკრო.გახევებული ვიდექი.არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, ვერ ვვაზროვნებდი და თვალებს აქეთ-იქით ვაცეცებდი. ნელა მომშორდა და ჩემს დაბნეულობაზე გაეცინა

თავდავიწყებით შემიყვარდი (თავი 4)

- სხვათაშორის მომწონს შენი ახალი სათამაშო. ლამაზი გოგოა, მაგრამ ჩემს სტილში უფრო ჯდება ვიდრე შენსაში. - მესმის ტატოს ხმა, ვჩერდები და ვცდილობ ყველა სიტყვა ზედმიწევნით გავიგო. ვიცი ცუდი საქციელია სხვისი ლაპარაკის მოსმენა, მაგრამ ეს საუბარი ჩემზეა და

მიყვარხარ (თავი პირველი)

ლიზა ბარამიძის პატარა და მხიარულ ცოხვრებაში სადაც ის მხოლოდ ძმას და მცირერიცხოვან სამეგობროს ხედავდა უეცრად აღმოჩნდება უსაყვარლესი ალექსანდრე ყანჩელი, ვნახოთ როგორ განვითარდებს მოვლენები :)

ერთადერთი (17)

- მიყვარხართ შეშლილებო - ვთქვი და გზა განვაგრძე - ჩვეენც - უკნიდან პასუხი მომაძახეს მეს ღიმილით წავედი სახლისკენ - ბუ - ჩუმათ მივდიოდი ჩემთვის ნუ სხვა დროს არ შემეშინდებოდა მაგრამ ახლა უბრალოდ მოულოდნელი იყო . ბევრი ფიქრი არც იყო საჭირო ადვილი იყო

არ დამივიწყო (თავი მესამე)

კართან გაშეშებული რამდენიმე წამს ვიდექი, მერე კარებს მოვშორდი, კედელს მივეყრდენი და კარი ღია დავტოვე იმის ნიშნად რომ სახლში შემოსვლა შეეძლო. შემოვიდა და პირდაპირ მისაღებისკენ წავიდა ბარბაცით,