შემთხვევითი პატარძალი (თავი მეორე)

მზის სხივები სახეზე დამთამაშებდნენ,თვალები ნელა გავახილე და მივხვდი,რომ წინა ღამით აივნის კარი ღია დამრჩენია.ოდნავი სუსხი მაინც

მადერა [თავი 2]

“მე არ ვიცი, ვინ ხარ და მაპატიე, ცხოვრებას თუ ოდნავ გაგირთულებ, გეგმებს თუ შეგიცვლი და დილემის წინაშე დაგაყენებ. მხოლოდ იცოდე, ფუჭად განვლილ ცხოვრებას გერჩიოს მოკვდე, ახლავე და აქვე. დღეს, 22 საათი და 03 წუთი, აივანი“

ცრემლების პრინცესა (თავი მეოთხე)

გეყოფა, გთხოვ... - მუდარის ტონით მიმართა გუგამ, გვერდით მიუჯდა, ხელები მოხვია და მაგრად მიიხუტა გულზე. საოცრად ეტკინა ამ ისტორიის მოსმენა. შეძრა. გააოგნა. თათიას წინააღმდეგობა არ გაუწევია, უბრალოდ უთხრა: - ჩახუტებაზე იმიტომ არ მისაუბრია, რომ ეს

ბარბარობა (ანუ ლობიანის დღე)

ლობიანების დღეს გილოცავ-ბიჭი ამესვეტა და თან ხელში კარგად მოზრდილი,მადისაღმძვრელი ლობიანი დამაკავა. -იცი როგორ მოიგო გოგოს გული ვერ დაგიკარგავ-ვუთხარი და თავმომწონედ გაიჯგიმა კაპანაძე

შენელებული გულისცემა (17 თავი)

-უყურე შენ ბატონ თეოდორეს, ხოდა გადაეცით თინია ორი დღით შვებულებაშიათქო, თქვენც არ გამომყვეთ, დღეს ჩემი და ანას დღეა_გიორგის ხელიდან გასაღები აართვა, მის დას ესროლა და კომფორტულად მოკალათდა.

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად(დასარული)

ნინო ამას არ ელოდა არ ელოდა რო ოცნება ასე აუხდებოდა. შემდეგ სიტვაცია გაიაზრა და თავი დახარა. ცრემლები წამოუვიდა. გიორგიმ გულზე მიიხუტა, და ჩასჩურჩულა. -გამომყვები ცოლად?-ნინომ თავი ასწია კითხვის დასმას აპირებდა გიორგიმ რო შეაჩერა.-იმის გამო ნუ

You saved my life (3)

იმ ღამით ვერ დავიძინე... ოღონდ ამ ჯერად ბედნიერების გამო არა,რაღაც მჭამდა შიგნიდან,ლუკაზე ვნერვიულობდი არ ვიცოდი რა მოხდებოდა,რას გააკეთებდა.მისგან ყველაფერი იყო მოსალოდნელი.

ბუმერანგი.ნაწილი მეორე 8 თავი

-შენ რომ კომფორტში გეცხოვრა,შენ და დედაშენს რომ არაფერი შემოგკლებოდათ,ვიღაცეებს ეკლების გაკაფვა უწევდა და იმ ეკლებისგან განთავისუფლებულ გზებზე სისხლის წმენდაც საჭირო იყო, რადგან სუფთას გამოჩენილიყო სასახლისკენ მიმავალი თეთრი ქვაფენილი.

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 11)

გავიფიქრე კიდევ კარგი იოანე წავიდა და ამას არ ხედავს მეთქი და... ამ დროს მანქანის დამუხრუჭების ხმა იყო.იოანე..;ახლა მზად ვიყავი გასაქცევად.შემოვბრუნდი მანქანიდან ისეთი მზერით და მანერით გადმოვიდა,მეგონა ჰაერი გასქელდა და ვეღარ ვსუნთქავდი.

მადერა [თავი 1]

ყველაზე უცნაური რა გადაგხდენია? - მკითხა ერთხელ. დამთხვევა იყო, ბედისგან კარგად გაწერილი ირონია, რომ ეს მოხდა ერთი დღით ადრე, სანამ ყველაფერი დაიწყებოდა. დიდხანს ვიფიქრე და, უფრო გონებამახვილი რომ ვერაფერი მოვიფიქრე, გულწრფელად ვაღიარე: -