მადერა [თავი 1]

ყველაზე უცნაური რა გადაგხდენია? - მკითხა ერთხელ. დამთხვევა იყო, ბედისგან კარგად გაწერილი ირონია, რომ ეს მოხდა ერთი დღით ადრე, სანამ ყველაფერი დაიწყებოდა. დიდხანს ვიფიქრე და, უფრო გონებამახვილი რომ ვერაფერი მოვიფიქრე, გულწრფელად ვაღიარე: -

და მაინც ყინულს საყინულეში დავადნობთ?! (თავი მეორე)

ჩემი დღის გეგმა?! ჰმ... დღეს დილით ბარში წავალ და იქაურობას შევათვალიერებ. ერთი-ორ ჭიქა ვისკსაც დავლევ და ჩემს "ბუდეში" დავბრუნდები. ჩემს მზარეულს ისე ეშინია ჩემი, რომ ვერც კი ვიგებ ისე ადრე მოდის და საუზმეს და სადილს მიმზადებს.

მთაწმინდის მთვარე {11}

-ძალას ნუ გამომაყენებინებ. -ა რ ა! - თავი გააქნია და ლუკაც ლამის წყობიდან გამოიყვანა. -კარგი. - სწრაფად გადავიდა მანქანიდან, კარი გამოაღო და მკლავში ჩაავლო ხელი.

ცრემლების პრინცესა ( მესამე თავი)

საშინლად დაიქუხა. თათია შეხტა და უფრო მეტად მიეკრო გუგას. ბავშვობიდან ეშინოდა ქუხილის. ბავშვთა სახლში, ფანჯრიდან ელვას მოჰკრავდა თუარა თვალს, ხელებს ყურებზე მიიფარებდა, რომ ის საზარელი ხმა არ გაეგო. ვერ ახერხებდა მისი პატარა ხელები იმ საშინელი ხმის

მთვარის წითელი სონატა (ნაწ. XI)

- ღმერთო, ვთხოვდები!- დავიყვირე და გაკრეჭილმა გავხედე. - ღმერთო, გიჟი მომყავს ცოლად!- მანაც მომბაძა და სიცილში ამყვა.. მანქანა დაძრა, შენობებით ვხვდებოდი რომ მასთან მივდიოდით.

გულმა მიგიღო

რა ვუყო ჩემს შინაგან სიცარიელეს? როგორ შევინარჩუნო ღიმილი თუნდაც სხვებისთვის? ხალხის წინ თამაში არ მიჭირს, ჩემი "კარგად ვარ" არასოდეს იწვევს ეჭვს, მაგრამ საკმარისია მარტო დავრჩე და მორჩა... ჩემი შინაგანი დემონები ჩემს შთანთქმას ლამობენ.

ჩემი სასჯელი ხარ (1თავი)

მინებ დაბურულმა შავმა იქს ექვსმა ტრასიდან სიჩქარის შეუცვლელად გადაუხვია თითქმის მიუვალ გზაზე აშკარად ეჩქარებოდათ დანიშნულების ადგილამდე მისვლა, წარბს არცერთი არ იხრიდა იმის გამო რომ ამ მიუვალ ადგილებში მიმავალი მანქანა ირწეოდა აქეთ-იქით და

სამი დღე (3 თავი)

- რა დავუშავე. . . - ხმამაღლა გამოუვიდა ფიქრი. მას შემდეგ რაც მანქანაში ჩასხდნენ. - გერები დედინაცვლებს და პირიქით მუდამ ერჩიან ხომ იცი? - გაეღიმა ნაკაშიძეს. - რაა? - ვერ მიუხვდა გოგო. - რაც გაიგე. ყველა ზღაპარში ემტრებიან გერი და დედინაცვალი. -

ცრემლების პრინცესა ( თავი ორი)

გაშტერდა თათია. მსაგვსი თავხედობა თუ შესაძლებელი იყო ვერ წარმოედგინა. გუგამ მეტი დაფიქრების საშუალება არ მისცა. ისევ მისწვდა მის ბაგეებს და იმდენად ნაზად აკოცა, რომ იმ წამს თათია სამყაროს მოსწყდა, ფეხებში ძალა გამოეცალა, რომ არა გუგას ხელი მის

და მაინც ყინულს საყინულეში დავადნობთ?! (თავი პირველი)

„ალბათ ჩემი ისტორიაც ზუსტად იმით იწყება, რომ ჩემმა ძველმა შეყვარეულმა დამიკიდა, ჩემზე „უკეთესი“ გოგო იპოვნა და მეც გულრწრფელად მივულოცე გაბედნიერება. ამან კი მაწავლა: 1. ბიჭებს მართლა არ გააჩნიათ გრძნობები. 2.ბიჭები *ლეები არიან. 3. ყველა გოგო