დრო {12}

-თუ არ მოთოვა ხელოვნურ თოვლს დაგაყრი გპირდები. -თითებზე აკოცა. ისე ბუნებრივად იქცეოდა თვითონაც ვერ ხვდებოდა, ლიკა კი წყლიან თვალებს ვერ აშორებდა წყვილს. ისედაც ყოველთვის ხედავდა როგორ უყურებდა საბა ნუცას,

გაიქეცი! (თავი 8)

კარგე და იატაკზე აღმოვჩნდი. გავიგონე კარების ხმა, ვიღაც ფერადკანია მამაკაცი თეთრი ხალათით მომიახლოვდა ხელში ამიყვანა და იქედან გამიყვანა. თვალები დავხუჭე და შევეცადე გონზე მოვსულიყავი, რომ შემძლოდა თავად სიარული. დაახლოებით სამი წუთუს შემდეგ ასეც

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) III თავი

ჩვენს ძალებში აშკარად დიდი განსხვავება იყო, დაახლოებით ისეთი, ძლევამოსილი ლომის წინ მდგარი შეშინებული, დამფრთხალი ჩიხუახუა. რა უსუსური ხარ ადამიანო, მერამდენედ, თანაც ეს ის მომენტია ვერც მყარი მირალური ძალა და ვერც ძლიერი სულისკვეთება რომ ვერ

ცოდვების ხარჯზე...(16 თავი)

-ვერც ლილუმ გიშველა და ვერც შვილებმა შენ_ხელი ჩაიქნია მისმა ძმამ და დასერიოზულებული წინ გადმოიია, -რადგან ვიტალიმ ასე გარისკა, ესეიგი დავითმა მართლაც ბევრი იცის.

არჩევანი თავი 15

ისეთი კარგი იყო იმ სითბოში ძილი როგორიც სიყვარულს ახლავს თან რომ არ მინდოდა გაეღვიძა , ისე ტკბილად ეძინა პატარა ბავვშვს გავდა ჩემი თოჯინა , მეშიოდა მას არ ტკენოდა , არ მინდა ოდესმე ჩემს ან ვინმე სხვის გამო მის ლამაზ თვალებზე ისევ ვნახო ცრემლი ,ჩემი

სტამბოლელი გოგონა III-თავი

მაღლა,მაღლა და მაღლა.რა საამოა თავისუფლება და თავისუფლებით ტკბობა,ცა ღრუბლები თვითფრინავი და მე.ეს ბედნიერების შერწყმაა ახლა თვითფრინავში ვზივარ,სტამბოლი-ქუთაისის რეისით მივფრინავ საქართველოში.მამამ და დედამ გამომაცილეს აეროპორტში დიდი მონატრების და

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 1) +18

ცხვირში უცნაური სურნელი მიღიტინებს, ძილბურანში ვარ და ვერ ვხვდები რა არის, შეხება მაფხიზლებს ვიღაც მთელს სხეულზე შემომხვეოდა. მუცელზე თითქმის მკერდამდე ვიღაცის ძლიერი ხელი მიჭერს...

ბიჭი ფანჯრიდან ( 2 თავი)

კატო მამიდამ გაზარდა, რომელსაც თავი მოაქვს გვარიშვილობით და თანასწორობას, ტოლერანტობას და მისთანებს არას დაგიდევს. მას საკუთარი გეგმები აქვს კატოს მომავალთან დაკავშირებითაც რასაც პროტესტის ცუნამი მოყვება დამჯერი გოგონას მხრიდან.

დაბრუნება ( 5 თავი)

ორი კვირა გავიდა მამას გარდაცვალებიდან, თორნიკე დაჟინებით მთხოვდა, რომ ცოტა ხნით განსატვირთად სადმე წავსულიყავი, სადაც მარტო ვიქნებოდი და ბოლო დროინდელი მომხდარი ამბების გაანალიზებას შევძლებდი, ანდროს თავად მიხედავდა, რა თქმა უნდა მას ვენდობოდი და

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(3)

-ვაიმე არ მჯერა თორნიკე.-სიხარულით ფეხზე წამოვხტი და გადავეხვიე. -გაგიხარდა ჩემი დანახვა ჩემო გოგო? -არა საერთოდ.-უკვე სკამზე მოთავსებულმა კატომ გადაიკისკისა.