ცოდვების ხარჯზე... (23 თავი)

ერთი მხარე დაკედელი კი მთლიანად იარაღებს დაეფარათ. დიდად გარემონტებულს და ევრორემონტს ვერ უწოდებდით, თუმცა კომფორტულად შეძლებდა ადამიანი აქ რამდენიმე საათის ან თუნდაც დღის გატარებას.

ბიჭი ფანჯრიდან (11 თავი)

- ეს ტატოს საძინებელია. დღეიდან შენიც. მინდა რომ ეს ნახო. კარი შეაღო და წინ გაატარა გაოცებული გოგო. კატო გაქვავდა... გაშეშდა... ნანახმა შოკში ჩააგდო. მთლიან კედელზე მხოლოდ კატოს ფოტოები ეკიდა. ჯერ კიდევ იმ დროინდელი როცა ერთმანეთს არც კი

მე ძლიერი ვარ

ყველანაირი გამოკვლევის შემდეგ დადგინდა, რომ ავად ვიყავი. როდესაც ეს ექიმმა მითხრა პირველი 10 წუთი შოკში ვიყავი, გაოგნებული დავრჩი, ვერ დავიჯერე რომ ეს ჩემს თავს ხდებოდა. ძალიან რთული მომენტი იყო.

my Boss Is Driving my Crazy - ანუ როგორ შემიყვარდა ლუკინიო

უთბილესად მიღიმოდა, იმ წამს როგორ წარმოვიდგენდი ეს ღიმილი ჩემთვის ცხოვრებაში ყველაზე და ყველაფერზე ძვირფასი რომ გახდებოდა...

არ დამივიწყო II

ნიკა მაკლია... ნეტავ როგორია? ... მისი შავი თვალები და მაცდური ღიმილი მახსოვს მარტო.. ალბათ ძლაინ ლამაზია...

ერთი ვარსკვლავი ცაზე(თავი10)

-კალათს დაიჭერ შენ,მე ავალ! -თათია ჩამოვარდები,ცუდი ასასვლელია. -დაწყნარდი! ხეზე ავედი და კრეფა ამაყად დავიწყე.მაგრამ ოი საოცრებავ!ცოტა ხანში ფეხი დამიცურდა და კალათიანად ძირს წამოვედი..........

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად (მეორე ნაწილი, 6 თავი)

-ნუთუ ვერ ხვდები რო ჩემთვის,…-უცებ კარი გაიღო და ლაზარე შემოვიდა. ამ სიტვაციას ნამდვილად არ ელოდა, მაგრამ არ დაბნეულა.-ნინო გადი.-თქვა ლაზარემ ისე რო გიორგვისთვის თვალიც არ მოუშორებია.-ლაზარე......-არ დასრულებინა ლაზარემ.

კესანე ანუ არ დამივიწყო (7თავი)

მოვკვდი და მელანდება თუ მართლახდება.-ელე მგონი ცუდადვარდა რაღაც მელანდება შემომიტყლაშუნე რა. უკვე იმდენად დავინები აღარვიცოდი რამექნა ჩემს წინ საბადგას რომელიც მიღიმის ხელშიკიდე უშველებელი პანდა ეკავა. ეს ჩემია? კი ჩემია

გაყიდული სული (11 თავი)

სანდროს თვითოეული სიტყვა გულს მიჩქარებდა და სუნთქვას მიჩერებდა, მისი შემოხედვა და გაღიმება სულს მიფორიაქებდა, რადგან ეს იყო ტკივილნარევი, უიმედო და იმედგაცრუებულის მწარე ღიმილი-მეშინია არ დაგკარგო სამუდამოდ,

არჩევანი თავი 20

ვერაფრით ახვედრებდა ერთმანეთს. მონატრებული თვალებით რომ ყველგან ეძებ თუმცა ამაოა ის არჩანს არსად , ზღვისპირას რომ შემომაღამდა სახლში წავედი ისედაც სუსტი იმუნიტეტის მქონეს არ მინდოდა აქაც რამე მომსვლოდა,რატომღაც სოციალური