მე შენამდე ( ნაწილი მეხუთე )

ჩემი თითები რომ მის თითებს შეეხო ტანში ჟრუანტელმა დამიარა და გული ამიჩქარდა გიორგი ისე მელაპარაკებოდა,ისე მომმართავდა,თითქოს მთელი ცხოვრება ვიცნობდით ერთმანეთს,არადა რეალურად,ჩემზე არაფერი იცოდა,მაგალითად არ იცოდა რამდენი წლის ვიყავი,სად

ირა და პარანორმალური მოვლენები (1 ნაწილი)

არვიცი საიდან შეიძლება ამ ისტორიის დაწყება, თუმცა რადგან უკვე დავიწყე... მოკლედ აგიხსნით როგორი ცხოვრებით ცხოვრობენ მდიდარი ოჯახის "გატუტუცებული" ქალიშვილები ან მეტწილად ვაჟები.

ამილახვარი (თავი 4)

-სულ მთლად შეშლილხარ, მაგრამ რას ვიზამთ, - ხელი ჩაიქნია თედომ და ამჯერად კიბეზე გაჩერებულ მელანოს გაუღიმა, - არასდროს გამოირჩეოდა არც ზრდილობითა და არც თავაზიანობით. თუ რამე გაწყენინათ, ჩემგან მიიღეთ ბოდიში, თავადის ასულო, არაა ერეკლე ცუდი ბიჭი.

არჩევანი

თავი 4 დილით მანანას გაღვიძებისას შვილი უკვე გაღვიძებული და სავარჯიშოდ წასული დახვდა კარზე ლაშამ დაუკაკუნა ,, -მამი როგორ ხარ ? ჩემო ლამაზო როგორ მომენატრე -ჩემი ბიჭი როგორ გაზრდილახ მა , მეც ძალიან მომენატრე ჩემო ბიჭო - მამი მარიამმა ვარჯიში

მე შენამდე (ნაწილი მეოთხე)

გიორგის მხრებზე,ჩემი ჩაბღაუჭებული ხელები სასწრაფოდ მოვაცილე და ნაპირისკენ სწრაფად წამოვედი,უკანმოუხედავად. -მარი წავიდეთ,კარგად ვერ ვარ მარის მკლავში ხელი წავავლე და ნივთები ავალაგე,სწრაფი ნაბიჯით სახლისკენ წავედი.გაურკვევლობაში ჩავარდნილი მარი

გამოიდარებს(თავი 9)

- პატარა მატყუარა ხარ! -მთვრალი ხარ? -კი ვარ ნასვამი. -შენკიდევ მატყუარა ძუკნა. -ზედმეტი მოგდის... -ალექსანდრესთანაც ასეთი უკარება იყავი? -არა. ამ პასუხს არ ელოდა. მეგონა ვუყვარდი გამოუცდელი ვიყავი და თან ისეთი პერიოდი იყო...

განსხვავებულნი (9)

-ასე მალე? -გავხედე გაკვირვებული -ხო რა -კაი,მაგრამ არმინდა დიდი ქორწილი რა მხოლოდ სამეგობრო წრე -შევხედე საცოდავი თვალებით -როგორიც შენ გინდა ისეთი იყოს

შენ ჩემში ხარ-5

დილით ადრე გაეღვიძა...საერთოდ არ იყო შეჩვეული სხვის საწოლში ძილს...წამოდგა და ფანჯრიდან გადაიხედა...თვალი მოკრა ცისფრად მოლივლივე აუზს ჩაეღიმა და კმაყოფილმა მოირგო ტანზე ერთიანი შავი საცურაო კოსტუმი,პირსახოცს ხელი დაავლო

სიყვარულის პლანეტა

-ან ის გოგო, ან საკუთარი თავი.-მან კი საკუთარი თავი არჩია...-ეგოისტობაა, არა?! -იმედგაცრუებული ვარ...-ლენა, თავს ნუ დაიტანჯავ.-შენთვის ღმერთს არჩევნის უფლება, რომ მოეცა... მე ამირჩევდი თუ საკუთარ თავს?!

ერთხელ აივანზე (სრულად)

გაბრუებული ვიყავი, ვერც კი ვიგრძენი დრო როგორ გავიდა. მე კი ახლა უკვე მარტო დარჩენილი ვიდექი აივანზე და ვიხსენებდი მის მიერ ჩურჩულით წარმოთქმულ სიტყვებს: ,,ისევ შევხვდებით". შემდეგ კი კოცნა. უბრალო, ლოყაზე, რომელმაც ჩემი ცხოვრება სამუდამოდ არია.