ადამიანებს შორის (სრულად)

ჩემი მოწოდება მუსიკა იყო და მთელი ჩემი არსებაც მას მივუძღვენი, ვიოლინოზე ვუკრავდი, აი იმ ქუჩაზე ახლა რომ სასტუმროა ადრე ცნობილი კაფე იყო, მეც იქ ვუკრავდი ხალხი მაშინ მაფასებდა. ახლა ამ ხელებს ხომ ხედავ ადრე მშვენიერ მელოდიებს უკრავდნენ, დღეს კი

დაკარგული დრო !დასასრული!

რიტმულად ფეთქავდა ორი გული. სრულიად სხვანაირად. გაშეშებულ კატერინას დაუფიქრებლად სდიოდა ცრემლები, სხეული უთრთოდა. რაღაც სხვანაირად უცემდა გული, სისხლიც კი სულ სხვანაირად მოძრაობდა ძარღვებში.ყოველი უჯრედი ხარობდა.

მხოლოდ შენთვის.თავი 5.(დასასრული)

-აქ იმიტომ ჩამოდი,რომ დარწმუნებული იყავი ელზას სიბილწეში,მის ბინძურ ქალობაში და ცდილობდი ალექსანდრესათვის ის შეგეძულებინა,მაგრამ დაიმახსოვრე მათ უყვართ ერთმანეთი და შენ ბევრი რომ ეცადო მათ ვერ დააშორებ.წადი რიტა ჩვენ ხვალ თუ არა,ზეგ მაინც ვიპოვით

მთებშია თავისუფლება! (16–20)

ნერსე შეტრიალდა და წავიდა,კიდევ ერთხელ მიმატოვა ჩავიკეცე და შუა ქუჩაში ბოლოხმაზე ავტირდი. –ტასო გაიღვიძე!–მიყვირა კესომ..მეც ეგრევე წამოვხტი,ჩემი გული ისეთი სისწრაფით ცემდა,როგორც არასდროს,ცრემლები სახეზე ჩამომდიოდა და ვსლუკუნებდი. –რამოხდა?–სინათლე

რეალური (სრულად)

ღამის ნათურის ფონზე ვუყურებ მის გამოსახულებას, თხელი სწორი ცხვირი, ბუნებრივად ლამაზი წარბები და სქელი ღვინისფერი ტუჩები. თმა შუბლზე ჰქონდა გაოფლილს მიკრული და მშვიდად ფშინავდა. გული მწყდებოდა ჩვენი ურთიერთობა ასე უბრალოდ რომ უნდა დასრულებულიყო.

ელეონორა(თავი 1) +18

თავისუფალი და დამოუკიდებელი ადამიანი თავად ირჩევს ცხოვრების სტილს, ის მხოლოდ თავის თავს ემორჩილება, აქვს ისეთი ცხოვრება,როგორიც სურს რომ ჰქონდეს, არ ემორჩილებიან წესებს და ცდებიან ჩარჩოებს,რომლებიც საზოგადოებამ მოიგონა,რადგან ერთგვარი "წესრიგი"

გაივლის დრო /სრულად/

გაეღიმა ამაშუკელის ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო , დაელოდა როდის მოეხვეოდა მისი მკლავები და შემდეგ ისევ გაჩნდა სიმსუბუქე , უხილავი ფრთები რომლებიც სულს თავისუფლებას ანიჭებდა -თორნიკე ... რა იქნება დრო რომ გაივლის ? -გაივლის დრო და დარჩება სიყვარული

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მესამე,თავი მეოთხე))

ძალიან უცნაური სამეგობრო ვიყავით. ამ ორი თვის მანძილზე ყოველ ღამე ერთმანეთთან სექსი გვქონდა,ხან ვინ იწვა ჩემს გვერდით ხან ვინ. პრინციპში ტომის გარდა ყველა,ამის გაფიქრებაზე გულიანად გამეცინა,ტომი კი როგორც ჩანს ცოტა იმედგაცრუებული იყო,მობეზრდა მხოლოდ

მე, უშენოდ... (ნაწილი 4)

უკვე დიდი დრო იყო გასული რაც აკვირდებოდა ჯიბეში ხელჩაწყობილი დათა ახვლედიანისა და მის გვეედით მდგარი მამაკაცის მხიარულ საუბარს და ვერ იჯერებდა რომ ამ სასიამოვნო შესახედაობის კაცს ვინმესთვის ბოროტების გაკეთება შეეძლო.

ძმები (თავი 24)

-მეგონა ბოდიშის მოსახდელად მოხვედი და შევმცდარვარ, ისევ იგივეს აკეთებ. შენი დაკარგვა არ მინდა იოანე, მინდა ისევ ისეთი მეგობრები ვიყოთ, მაგრამ როგორც ჩანს შეუძლებელია, მე რატომღაც ჩუმად ვატარებდი