რელიგია და სიყვარული (თავი 3)

კვირას უკან დაბრუნდა სახლში მისულს სტუმარი დახვდა რამაც ძალიან გაკვირვა. ხო მართლა გვანცას მოატყუა რო ორშაბათ საღამოს დაბრუნდებოდა. კარი რო შეაღო და შევიდა დაიყვირა.

ეს ხაფანგია პატარავ..! #8

-ვიცი მაგრამ მისი შეურაცყოფის უფლება არ გაქვს შეიგნე-ამბობს ირაკლი და ორივე მათგანი ჩუმდება... ნაბიჯების ხმა ისმის და ის უფრო და უფრო უახლოვდება ოთახს კარების უკან ვდგები.. სხვა თუარაფერი ბრძოლის უფლება მაინც მაქვს...

ძმები (თავი 16)

-მაგ დიდი არაფერიდან ჯერ კიდევ თქრიალით გდის სისხლი_წარბშეკრულმა გადახედა გაბრიელმა ძმას და მოხსნილი ქამარი მთელი სიმწრით გადაუჭირა ბიჭს, მოყვა კიდეც ამ საქციელს მისი ზმუილი.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მესამე ნაწილი 9 თავი.

-ზოგი თვლის რომ ბედნიერებისათვის უამრავი ფულია საჭირო,მაგრამ ამ სახლში სწორედ ამ მოხუცების ბუზღუნი მაბედნიერებს.მათი სიყვარული ხომ წლებს ითვლის და ისე უყვართ დღემდე ერთმანეთი თითქწოს არასოდეს ტკენიათ,არასოდეს უტირიათ.ერთმანეთის წინ გაუთეთრდათ

ეს ხაფანგია პატარავ..! #8

ალბათ ცხოვრებაშიი ყველას გქონიათ მომენტიი რომელსაც მთელი თქვენი ცხოვრება ყირაზე დაუყენებია... ასე ვთქვათ თავდაყირა ამოუტრიალებია და ყველაფერი აურევია.

ცხოვრებავ, მეხუმრები ხო? (თავი 5)

დავსახე გეგმა რომ უცბად გავქცეულიყავი. მუტანტს ხელზე ვუკბენდი, ის გამიშვებდა, მე კი გავიქცეოდი და ჰოი თავისუფლებავ, მე მოვდივარ. მოქმედება როდესაც დავიწყე და მუტანტს ვუკმინე, მოსალოდნელმა ხელის გაშვებამაც არ დააყოვნა, თუმცა...

მთვარეული (თავი 2)

დილას ჩეხეთის რესპუბლიკაში გავიღვიძე. ვერ ვიჯერებდი, რომ ჩემი ოცნების ქალაქში - პრაღაში ვიყავი და ცხოვრების ნულიდან დაწყებას, სწორედ რომ აქ ვაპირებდი. სასტუმრო, რომელშიც დავბინავდი ქალაქის ცენტრში მდებარეობს,

ჰერი, ჰერი ბედნიერებისკენ (თავი 1)

რა არის ცხოვრება? ან საერთოდ რისთვის, ვისთვის ვცხოვრობთ? ალბათ ყველა ადამიანს განსხვავებული პასუხი ექნება ამ კითხვაზე. ინდივიდუალურია , მაგრამ აი რას გეტყვით! სულაც არ ვფიქრობ,

ძმები (თავი 15)

-გისმენთ?-გაბრიელ, შვილო, ნაზი ვარ ქვედა სართულიდან. -დიახ, გისმენთ ნაზი დეიდა. -შვილო ხომ კარგად ხართ? ხომ მშვიდობაა ჩვენ თავს? ისეთი ხმაური იყო შემეშინდა.

მთვარეული (თავი 1)

თავს ვეღარ ვერევი, თვალებიდან ცრემლები მცვივა. გონებაში ერთად გატარებული თითოეული დღე ფილმის კადრებივით მიტრიალებს. ვხვდები, რომ ესმას გარეშე გამიჭირდება, მაგრამ ვცდილობ არ შევიმჩნიო.