ამილახვარი (თავი 4)

-სულ მთლად შეშლილხარ, მაგრამ რას ვიზამთ, - ხელი ჩაიქნია თედომ და ამჯერად კიბეზე გაჩერებულ მელანოს გაუღიმა, - არასდროს გამოირჩეოდა არც ზრდილობითა და არც თავაზიანობით. თუ რამე გაწყენინათ, ჩემგან მიიღეთ ბოდიში, თავადის ასულო, არაა ერეკლე ცუდი ბიჭი.

არჩევანი

თავი 4 დილით მანანას გაღვიძებისას შვილი უკვე გაღვიძებული და სავარჯიშოდ წასული დახვდა კარზე ლაშამ დაუკაკუნა ,, -მამი როგორ ხარ ? ჩემო ლამაზო როგორ მომენატრე -ჩემი ბიჭი როგორ გაზრდილახ მა , მეც ძალიან მომენატრე ჩემო ბიჭო - მამი მარიამმა ვარჯიში

მე შენამდე (ნაწილი მეოთხე)

გიორგის მხრებზე,ჩემი ჩაბღაუჭებული ხელები სასწრაფოდ მოვაცილე და ნაპირისკენ სწრაფად წამოვედი,უკანმოუხედავად. -მარი წავიდეთ,კარგად ვერ ვარ მარის მკლავში ხელი წავავლე და ნივთები ავალაგე,სწრაფი ნაბიჯით სახლისკენ წავედი.გაურკვევლობაში ჩავარდნილი მარი

გამოიდარებს(თავი 9)

- პატარა მატყუარა ხარ! -მთვრალი ხარ? -კი ვარ ნასვამი. -შენკიდევ მატყუარა ძუკნა. -ზედმეტი მოგდის... -ალექსანდრესთანაც ასეთი უკარება იყავი? -არა. ამ პასუხს არ ელოდა. მეგონა ვუყვარდი გამოუცდელი ვიყავი და თან ისეთი პერიოდი იყო...

განსხვავებულნი (9)

-ასე მალე? -გავხედე გაკვირვებული -ხო რა -კაი,მაგრამ არმინდა დიდი ქორწილი რა მხოლოდ სამეგობრო წრე -შევხედე საცოდავი თვალებით -როგორიც შენ გინდა ისეთი იყოს

შენ ჩემში ხარ-5

დილით ადრე გაეღვიძა...საერთოდ არ იყო შეჩვეული სხვის საწოლში ძილს...წამოდგა და ფანჯრიდან გადაიხედა...თვალი მოკრა ცისფრად მოლივლივე აუზს ჩაეღიმა და კმაყოფილმა მოირგო ტანზე ერთიანი შავი საცურაო კოსტუმი,პირსახოცს ხელი დაავლო

სიყვარულის პლანეტა

-ან ის გოგო, ან საკუთარი თავი.-მან კი საკუთარი თავი არჩია...-ეგოისტობაა, არა?! -იმედგაცრუებული ვარ...-ლენა, თავს ნუ დაიტანჯავ.-შენთვის ღმერთს არჩევნის უფლება, რომ მოეცა... მე ამირჩევდი თუ საკუთარ თავს?!

ერთხელ აივანზე (სრულად)

გაბრუებული ვიყავი, ვერც კი ვიგრძენი დრო როგორ გავიდა. მე კი ახლა უკვე მარტო დარჩენილი ვიდექი აივანზე და ვიხსენებდი მის მიერ ჩურჩულით წარმოთქმულ სიტყვებს: ,,ისევ შევხვდებით". შემდეგ კი კოცნა. უბრალო, ლოყაზე, რომელმაც ჩემი ცხოვრება სამუდამოდ არია.

ჩემი პროფესია 36_ე, 37_ე და 38_ე თავი ერთად!

სიცოცხლე მივიწყებას მიეცა? ადამიანებს, აღარ ახსოვთ, რომ შობადობაც თავდებშია... ახლა ხალხი, დაიღალა ოჯახის წევრების უკანასკნელ გზაზე გაცილებით. იქნებ აცივდა? იქნებს ადამიანების სულშიც აღარ თბილა. იქნებ და დარდებმა დაიწყეს მეფობა. იქნებ ღიმილს წრემლმა

შენით ვარსებობ

ის რომ არა მე ახლა არ ვიქნებოდი, მხოლოდ მისით შემიძლია არსებობა, ის რომ არ იყოს არც მე ვიქნებოდი, ის მხოლოდ მე მეკუთვნის და მე მხოლოდ მას ველუთვნი. ჩემი მთელი ცხოვრება ვერ წარმოვიდგენდი თუ ასე ვიქნდბოდი ვინმეზე დამოკიდებული ან ვინმე ასე თუ