განსხვავებულნი (6)

დილით ლენკას ზარმა გამაღვიძა,გოგას გავხედე და გათიშულს ეძინა..თავი ჩემს ყელში ჰქონდა ჩარგული.. -გისმენ ლენ -ხმადაბლა ჩავიჩურჩულე -სად ხარ? გამოდი ბარში

მელანქოლია(თავი3)

მე კი ინტრიგაში ჩავვარდი... საწოლზე დავეგდე და უცნობი პიანისტის შესრულებული მელოდიის Ludwing van Bethiven_ის Melody of love_ს ვუსმენდი. რა უნდოდა ამ მდგმურს?მაცხოვრებელ ხალხს რას ერჩოდა?ვერ გამეგო

მე, უშენოდ...(ნაწილი 11)

ახლა ისეთი სასურველი და მიმზიდველი ხარ, ჯანდაბა მარიამ ასე ნუ მიყურებ- ერთი ხელით ვისკის ბოთლი გამოართვა ცოლს და მეორე ხელით ძლიერად ჩააფრინდა კისერში. მისკენ მიიზიდა და ტუჩებზე გაშმაგებული დაეძგერა

შენ ჩემში ხარ-2

თავი-2 ადგილზე გაშეშებული ვერ ინძრეოდა...ნერწყვი მძიმედ გადააგორა სასულეში და მის ძმას უფრო მაგრად დაეყრდნო.. -ხო კარგად ხარ?

ძმები (თავი 26)

საშინელი სუნი ეცა ლილუს, ისეთი მწარე, რომ მაშინვე აეწვა თვალები და სასწრაფოდ დახუჭა. მიზეზი მარტივად გასაგები იყო, თვალებ გაფართოებულმა დაინახა კედელთან მიგდებული გვამი, რომელიც ისე დაეფლითათ სახის არჩევა შეუძლებელი იყო, ძვლები

ყველა'ფერი {საცდელი თავი}

- გიტაცებ! - გაიღიმა და თვალებში ნაპერწკლებმა გაუელვეს. - ვერ მომიტაცებ! - გავკაპასდი და ზურგში ისეთი ჩავცხე, რომ ლუკას სიმწრის ცრემლები ჩამოუგორდა, მაგრამ ისევ შემართებით იდგა. მანქანაში ჩამტენა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით და საჭეს მიუჯდა.

განსხვავებულნი (5)

დიდიხანი ვიყავით ასე ჩახუტებულები..ყველასგან განცალკევებულები..ვეხუტებოდი ძლიერად და ვგრძნობდი მის სურნელს..სიამოვნებისგან თვალებს ვხუჭავდი და უფრო ღრმად ვისუნთქავდი მის არომატს..ჩემი პრინციპები შორს გავაგზავნე და თავს

„ვენერას ცრემლი“ - 5

ფურგონმა, ხრიგინით შემოუხვია ჩაბნელებულ გზატკეცილზე, მისმა ჩაბჟუტულმა შუქფარებმა უმალ გამოგლიჯა სიბნელეს ერთმანეთის გვერდიგვერდ ჩამწკრივებული მეძავი ქალები, რომლებიც გამვლელ-გამომვლელს ვნებიანად ათვალიერებდნენ...

შენ ჩემში ხარ ~1

თავის თავს ეჩხუბებოდა,როდესაც უკნიდან ბიჭების სიცილის ხმა შემოესმა...მალევე გაარჩია ხმები...10 წლის შემდეგაც კი კარგად ახსოვდა მისი კლასელების და უბნის ბიჭების ხმა...უკან შეტრიალდა და ერთ-ერთს თვალი თვალში გაუყარა...იმ ერთმაც სიტყვა შუაში

ნოსტალგია (2)

ტელეფონი ჯიბიდან ამოიღო და ნახევრად მოხუჭული თვალებით აკრიფა ნომერი, ზარი გადიოდა, თუმცა არავინ პასუხობდა, საკმაოდ გვიანი იყო, ზარი უშედეგოდ გადიოდა, აღელვებული და დაღლილი რატი ისევ წამოდგა საწოლიდან და სახლის კარისკენ სწრაფი