შენ ჩემი ხარ (1)

- ჩამოვიდა ძამიკოს ანგელოზი - პირგამოტენილმა წარმოსთქვა ლუკამ- ოჰ, როგორ მოხდა მარგო კალთაში არ გიზის!? - მაცივრიდან წყალი გამოვიღე და დავისხი - ახლახანს წავიდა - ლუკმა გადაყლაპა- სხვას უნდა ჩაუხტეს? - წყალი მოვსვი და

რა ფერის არის შენი თვალები[2,3]

-რა ჯანდაბას აკეთებ,ბავშვი ხომ არ ვარ.-ბრაზნარევი ტონით ვუთხარი და წარბშეკრულმა გავხედე.მიუხედავად იმისა რომ საშინლად მსიამოვნებდა მისი ეს ქცევა. -კი ბატონო,პირადად ჩემი ბავშვი ხარ.-ძალიან,ძლიან თბილად მითხრა

"ირონიულ-თბილი" ურთიერთობა (სრულად)

-არ დავიძინოთ?-აშკარად ეძინებოდა წათეს-ღმერთო, დღეს მეუბნება ცოლად მოგიყვანეო, ვითომ პირველი ღამეა და ამან მეძინებაო, ეს ვინ შემომაპარეთ?-მაღლა ავიხედე და ისე ვლაპარაკობდი რაზეც ორივეს ხმამაღალი ხარხარი აგვიტყდა.საბოლოოდ ამ სიცილ-სიცილში ორივეს

ქრისტეფორეს სამფლობელოში {14 თავი}

-ხვალამდე,ნერვების მომშლელო! -ხვალამდე,ცუდო ბიჭო! ოხ,ეს შეფარული ღიმილი.

წამიერი სიყვარულის დასასრული?!(თავი 1)

-გთხოვ მითხარი,რომ ეს ყველაფერი სიმართლე არაა.მითხარი რომ ჩემთვის არ გიღალატია და ისევ ისე გიყვარვარ როგორც ადრე.სანდრო შემომხედე და მითხარი,მითხარიიი,ტირილით ვეუბნებოდი ბიჭს,რომელიც სიჩქარეს ნელ-ნელა უმატებდა.

მეტრო (დასასრული)

სინათლე თან გაჰყვათ. შუქურა ეჭირა ხელში რასტის და მის ირგვლივ არაფერი ჩანდა. ბურუსი... კვლავ ბურუსი, რომელიც უდაბურ სიბნელედ ისახებოდა... ნისლი... დონი... დონი გაქრა... დონი...

მდინარის გოგონები (სრულად)

ლეგენდის თანახმად ამერიკის ერთ-ერთ პრესტიჟულ ფსიქიატრიულ საავაფმყოფოში, 17 წლის ელენა მკურნალობდა. გოგონა მეგობრული, მშვიდი და გაწონასწორებული იყო, ნუ ყოველშემთხვევაში მჯურნალიბის საჭიროების არანაირი საბაბი არ ეტყობოდა

ძმები (თავი 12)

-იიიი, იუმორიც როგორი ერთნაირად დასახვეწი გაქვთ._ძალით გაიღიმა და უფროს ძმას გვერდით ამოუდგა -შენ ჯობია ძალები ენის ტლიკინში კიარა სახლში ასვლისთვის დახარჯო. -რომელ სართულია?_გასაღები ჩამოართვა ბიჭს ლილუმ.

მას მხოლოდ სიცოცხლე უნდა(სრულად)

ახალი სიცოცხლის დაბადებაზე სასიხარულო არსებობს რამე? როცა საკუთარ შვილს ხელში აიყვან და იმდენს აკოცებ რამდენსაც გინდა. სამყაროში უამრავი ფერია და ეს ყველა'ფერი სწორედ ამ დღეს ერთიანდება.

ჩემთვის გაჩენილი-ნაწილი II (სრულად)

-გონებაშიც არ გაივლო ბავშვის მოშორება,თორემ ,მართუშკას გეფიცები,მთელი ცხოვრება ვერცერთს ვერ გვნახავ!